tag:blogger.com,1999:blog-47946105439699197042024-03-20T12:18:12.823+01:00Zegar z kukułkąBlog poświęcony tylko filmom sprzed 1960 roku. Kino japońskie, europejskie i amerykańskie. Na blogu znajdować się będą recenzje i zestawienia filmów godnych uwagi.setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.comBlogger33125tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-65986024603356002982015-03-04T17:59:00.002+01:002015-03-04T18:02:42.652+01:001947 Ginrei no hate - Ślady na śniegu (S. Taniguchi)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtXhWO1fDJOtb6mmzda7K7Kd1DmNNqfWd6Kil-a1zW71SdxsEw40D7bMJA6QAhMvxRLXyfkEJYWJe1Ilume-shTF12i5hKqPMZfK_-2iStjGXE1spGJ2-26pUMbSoEVm2OmfpZ9GUDLCAj/s1600/poster2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtXhWO1fDJOtb6mmzda7K7Kd1DmNNqfWd6Kil-a1zW71SdxsEw40D7bMJA6QAhMvxRLXyfkEJYWJe1Ilume-shTF12i5hKqPMZfK_-2iStjGXE1spGJ2-26pUMbSoEVm2OmfpZ9GUDLCAj/s1600/poster2.jpg" height="320" width="221" /></a></div>
Tytuł - <b>Ginrei no hate</b><br />
Tytuł polski - <b>Ślady na śniegu</b><br />
Reżyseria - <b>Senkichi Taniguchi</b><br />
Premiera - <b>1947</b><br />
Kraj - <b>Japonia</b><br />
Gatunek - <b>Kryminał</b> <b>(noir) </b><br />
<br />
Oto japoński film górski - czy można chcieć czegoś więcej? Ascetyczny sposób kręcenia + monumentalne góry = film doskonały. Do tego duet znanych aktorów: Shimura i Mifune, a za scenariuszem stoi po części Kurosawa - brzmi jak murowane arcydzieło. Nie jest to jednak film aspirujący do tego miana, bo to dosyć prosty kryminał. Trzech bandytów rabuje bank i uciekając przed policją trafiają w góry, a że zima, to niebezpiecznie. Dwóm z nich udaje się zbiec do oddalonego od świata schroniska, gdzie rezyduje starszy pan z wnuczką i znany alpinista. Bandyci muszą czekać, aż pogoda się poprawi, a gdy to następuje zmuszają alpinistę by ich przeprowadził trudną drogą górską ku wolności. Wszystko się komplikuje przez konflikt między bohaterami - jeden chce pomóc zranionemu alpiniście, a drugi za wszelką cenę uciekać.<br />
Dosyć twardy klimat i dwóch gangsterów, którzy różnią się charakterami. Jeden widząc sielankowy klimat schroniska górskiego otwiera serce i dokonuje się w nim wewnętrzna przemiana. Drugi z kolei myśli tylko o forsie. Nie ma tutaj może jakichś głębokich psychologicznych starć, ale jest to "coś". Dzieło nie postarzało się znacznie, niektóre akcje z pistoletami nieco zbyt napompowane, ale już np. efekty lawiny czy wspinaczki całkiem realistyczne. Nie jak w filmie K2 czy innych hollywoodzkich ścierwach, gdzie alpiniści są niczym superbohaterowie. Można doczepić się do końcówki, nieco zbyt heroiczny czyn, ale da się to znieść. Sporo fajnych pomysłów - np. muzyka towarzysząca wizytom w schronisku, przyciemniane okulary Shimury czy jego ręka. Ma pewne zadatki ten film na stanie się kultowym, ale niestety został zapomniany. Szkoda, bo to porządne kino. Jest taki stary film amerykański High Sierra z Bogartem, nie wiem czemu ale Ginrei no hate mi ten film przypomina. Ma dzieło Taniguchiego pewne zabarwienie klasycznego noir, którym może było inspirowane, lecz i czuć ducha japońszczyzny.<br />
<br />
Podobnie jak z Był sobie ojciec i tutaj chcę przetłumaczyć napisy. Za jakieś kilka dni oba "projekty" powinienem ukończyć.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0PabDGArhkLoNDSfXN2O5yTOlBxI8XLOedWHrZY471U389K9JOuzEbkBFlr9BzvuxAIoRoPRfW15IzMy5zAKIwialJYmxqrBSqz4dhdr-Mu0nN6dyYBeWIqEQ6Bkn7MP9GQLuRWjYGScj/s1600/shot0002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0PabDGArhkLoNDSfXN2O5yTOlBxI8XLOedWHrZY471U389K9JOuzEbkBFlr9BzvuxAIoRoPRfW15IzMy5zAKIwialJYmxqrBSqz4dhdr-Mu0nN6dyYBeWIqEQ6Bkn7MP9GQLuRWjYGScj/s1600/shot0002.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk2-82-SCKXH0msqFjtRgvIut1C3zPfw8Waq_6SxJaRTrZz3KL-L2Tdt6pbCkdQtZ8byiviBJOe1L-gu2otW9446qyeLHR7MXxd2ROlTPgR5g2ioak2MrFOHLgKxcBMG7vB4UMkaix2r78/s1600/shot0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk2-82-SCKXH0msqFjtRgvIut1C3zPfw8Waq_6SxJaRTrZz3KL-L2Tdt6pbCkdQtZ8byiviBJOe1L-gu2otW9446qyeLHR7MXxd2ROlTPgR5g2ioak2MrFOHLgKxcBMG7vB4UMkaix2r78/s1600/shot0003.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjhFuK0DapjvAz3mNB0a2CjThqXFFlDinQOz9LJCWQaPpC9Oo2xc0RKC_alPrWRU6CEBVrl6xXOuEGJIdym1wjUMYRFb-5yKUke3gSsHQ6ISNdPabCInZ00iy7dSZAnCwLL__PVmvrUv3e/s1600/shot0005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjhFuK0DapjvAz3mNB0a2CjThqXFFlDinQOz9LJCWQaPpC9Oo2xc0RKC_alPrWRU6CEBVrl6xXOuEGJIdym1wjUMYRFb-5yKUke3gSsHQ6ISNdPabCInZ00iy7dSZAnCwLL__PVmvrUv3e/s1600/shot0005.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcwBbKmXZDjf_9YKU_uYNJwKc71ieaJbjxcJwJ6G9p81T-4JYa__bRq8KDiokP3wwGvOCkNgxS2pPCeBOOSF9gqo3LarsxZTWoNLsuhUi7wK9bqpLSBfpTVoJoyR_UY2bEdGykGhocTWza/s1600/shot0006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcwBbKmXZDjf_9YKU_uYNJwKc71ieaJbjxcJwJ6G9p81T-4JYa__bRq8KDiokP3wwGvOCkNgxS2pPCeBOOSF9gqo3LarsxZTWoNLsuhUi7wK9bqpLSBfpTVoJoyR_UY2bEdGykGhocTWza/s1600/shot0006.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikX5u_ydR7RkMKupl0YD77RgDG4FDrZTd7YFQJmoOdRA7eY6VYcsSuaWnnzIkRahtY9fkxaa3MnZkypituRZNllNT-KVtZ77KXPPtjx3PdSQsoZUOsA2TsBqEAYlagBrqOH8dC7fQ1KriS/s1600/shot0007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikX5u_ydR7RkMKupl0YD77RgDG4FDrZTd7YFQJmoOdRA7eY6VYcsSuaWnnzIkRahtY9fkxaa3MnZkypituRZNllNT-KVtZ77KXPPtjx3PdSQsoZUOsA2TsBqEAYlagBrqOH8dC7fQ1KriS/s1600/shot0007.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzEyb4tx43YlwAZj0N0VOhtpwfRmngQEJuspBYRe_ji-4hI20k6iTrylSMV4NYkZHnvILQdxc3FzLgbcVMwcQOmuNWdvn8NUiqcgUYlCZeesZbXUqaDNc7s7y0LICt-_kH7tFB30KEmJTQ/s1600/shot0008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzEyb4tx43YlwAZj0N0VOhtpwfRmngQEJuspBYRe_ji-4hI20k6iTrylSMV4NYkZHnvILQdxc3FzLgbcVMwcQOmuNWdvn8NUiqcgUYlCZeesZbXUqaDNc7s7y0LICt-_kH7tFB30KEmJTQ/s1600/shot0008.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRjzNZGgA-5jgg7G_ZkGcw4Ldfa1tuNcaTRlEVc2mfe44IHYwRU7et-2oAUD6jF_EpUkZ6X6WBQWPGNFIjkXVfwHHaIfWEqYwzzxFsDIHh5Yqgi6zrLSGdickJH8vH7rxEa8GzjcVJeywm/s1600/shot0009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRjzNZGgA-5jgg7G_ZkGcw4Ldfa1tuNcaTRlEVc2mfe44IHYwRU7et-2oAUD6jF_EpUkZ6X6WBQWPGNFIjkXVfwHHaIfWEqYwzzxFsDIHh5Yqgi6zrLSGdickJH8vH7rxEa8GzjcVJeywm/s1600/shot0009.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg03uhK4wFux1KCoAIKdXwFci4WWQ1pin-J1IvvQ3tRBBku9lrOlpTLTA65AlAvK3mZ3mMBJ29P8hVcfFnQ7JDHX9ceV-SY9DfxeX5BufXLhX2VAMWFLaxxR68PHncsn5xyXni46N9zwYv2/s1600/shot0010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg03uhK4wFux1KCoAIKdXwFci4WWQ1pin-J1IvvQ3tRBBku9lrOlpTLTA65AlAvK3mZ3mMBJ29P8hVcfFnQ7JDHX9ceV-SY9DfxeX5BufXLhX2VAMWFLaxxR68PHncsn5xyXni46N9zwYv2/s1600/shot0010.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJKK1bNsYRaZA2dB9ZDhCANPn1dGAaBj3KDkE7oNydMHjfBIDLi5n7DmnWqJ9B731v5v9rOkmMP5ufnVdi99vjCbggeJshFMZo6xkNI8WKe0ClqIShp2XFRjns70Ja8D-smBikv616p4N9/s1600/shot0011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJKK1bNsYRaZA2dB9ZDhCANPn1dGAaBj3KDkE7oNydMHjfBIDLi5n7DmnWqJ9B731v5v9rOkmMP5ufnVdi99vjCbggeJshFMZo6xkNI8WKe0ClqIShp2XFRjns70Ja8D-smBikv616p4N9/s1600/shot0011.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2NJW9m-CTzl9ByrZayzpG0o1TWnDoPLe5E576l0cG-V8e-1iFMk329UrSjfwvopJUG_hp1hiamgujTHSrQjKobpWUxchMhBxO_Ilt0UVpB_gl3R4FqJfzhYLQh2x9Tft9Rp-pK5U8RAaP/s1600/shot0012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2NJW9m-CTzl9ByrZayzpG0o1TWnDoPLe5E576l0cG-V8e-1iFMk329UrSjfwvopJUG_hp1hiamgujTHSrQjKobpWUxchMhBxO_Ilt0UVpB_gl3R4FqJfzhYLQh2x9Tft9Rp-pK5U8RAaP/s1600/shot0012.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguJUCsUouMNO6sSodtc0ZHoSeyM9OZ7VhVB-tK3ZwC8211XAIw-B6NrhEL8ilbfWfY_ddl_iZIXwlxIBfOWjTW6M0vHyrZFu5ca2YDPr8AhNqNy9NHAJ4A0sh6hWdcosfxEk5UrzwAnTRR/s1600/shot0013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguJUCsUouMNO6sSodtc0ZHoSeyM9OZ7VhVB-tK3ZwC8211XAIw-B6NrhEL8ilbfWfY_ddl_iZIXwlxIBfOWjTW6M0vHyrZFu5ca2YDPr8AhNqNy9NHAJ4A0sh6hWdcosfxEk5UrzwAnTRR/s1600/shot0013.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsyc-UXGIycIH96fyLVt_rMUS9gQXBHXdrLuphDMRJQNIks3W721pV6nVxPY9tTbMgtAuV9Ny7jEK9yZg84uaIeDK5mmLbTJkbdU4gviXWjm1wi1jQpivak-PNEoSWr3EvTz9roIoffHzg/s1600/shot0014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsyc-UXGIycIH96fyLVt_rMUS9gQXBHXdrLuphDMRJQNIks3W721pV6nVxPY9tTbMgtAuV9Ny7jEK9yZg84uaIeDK5mmLbTJkbdU4gviXWjm1wi1jQpivak-PNEoSWr3EvTz9roIoffHzg/s1600/shot0014.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja2_QJSKbJgIbl9yitotttBZBzaNPJhbc44Beyk5vOC7Tu62U5iPXItB80rBsoQ2M_gGBreOSBEL19adw1deGZh0-WrG_KJpXGNsjMArjMfumR_Ep-PFwLYzZXYaaR7u20vSFfyUT2oDAL/s1600/shot0015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja2_QJSKbJgIbl9yitotttBZBzaNPJhbc44Beyk5vOC7Tu62U5iPXItB80rBsoQ2M_gGBreOSBEL19adw1deGZh0-WrG_KJpXGNsjMArjMfumR_Ep-PFwLYzZXYaaR7u20vSFfyUT2oDAL/s1600/shot0015.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR5zVw_IZB7TNPRRqBmq6LYy3NdD0Gc6RA6dEkiwrWePC5acyfNsrS6yRwoGG8Q1MUMbWY3GnmSIFXuXBr2T20JjLJiDmHyJmRXKt4zwd1KF9CigC9xLJM8aivL4OnxNFGiHq-W6shGdGw/s1600/shot0016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR5zVw_IZB7TNPRRqBmq6LYy3NdD0Gc6RA6dEkiwrWePC5acyfNsrS6yRwoGG8Q1MUMbWY3GnmSIFXuXBr2T20JjLJiDmHyJmRXKt4zwd1KF9CigC9xLJM8aivL4OnxNFGiHq-W6shGdGw/s1600/shot0016.jpg" height="156" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2PUptcBbW8qhx878JLtAH8HfEwOGF3Z_BIr5hVTpoa7TiDbG1VX-xy-FnyH_yX4HnEfq-dL6q9TM6oaLSLn5FPidUk8JImwmjVLAzBmiEH0qv7O1WdWmIZtuCgh7PiY9bPLFQyWo0JwGV/s1600/shot0018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2PUptcBbW8qhx878JLtAH8HfEwOGF3Z_BIr5hVTpoa7TiDbG1VX-xy-FnyH_yX4HnEfq-dL6q9TM6oaLSLn5FPidUk8JImwmjVLAzBmiEH0qv7O1WdWmIZtuCgh7PiY9bPLFQyWo0JwGV/s1600/shot0018.jpg" height="156" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy7QviQxWVQoCKzVRLQtr2lmAs55lPnNs78nQJI58i-V3MEy3A2Jhc3xmgUFPsA0Q1GI-5CViT5cM-OogGZE1msW1LuQC37gafzSIb3MiZ4X1LXLdoXNTH4puMbUPfQJDCZhcR8BUY5lt-/s1600/shot0019.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy7QviQxWVQoCKzVRLQtr2lmAs55lPnNs78nQJI58i-V3MEy3A2Jhc3xmgUFPsA0Q1GI-5CViT5cM-OogGZE1msW1LuQC37gafzSIb3MiZ4X1LXLdoXNTH4puMbUPfQJDCZhcR8BUY5lt-/s1600/shot0019.jpg" height="156" width="200" /></a></div>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-51519697186501959462015-03-01T17:57:00.001+01:002015-03-02T18:15:04.575+01:001942 Chichi ariki - Był sobie ojciec (Y. Ozu)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE4OKmiT3_FAnFY1nT4oRjcaoddokZV-r4JbbHxkasq0UFp3sabiBsRK7-aW80S6ttRe16I9neLOsiXivojugZBh841RQX5zpDjC-rAC_f-yP-x48xYs61pFxIKl7bd9aQiJgmJNPV-Y4a/s1600/poster.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE4OKmiT3_FAnFY1nT4oRjcaoddokZV-r4JbbHxkasq0UFp3sabiBsRK7-aW80S6ttRe16I9neLOsiXivojugZBh841RQX5zpDjC-rAC_f-yP-x48xYs61pFxIKl7bd9aQiJgmJNPV-Y4a/s1600/poster.jpg" height="320" width="246" /></a></div>
Tytuł - <b>Chichi ariki</b><br />
Tytuł polski - <b>Był sobie ojciec</b><br />
Reżyseria - <b>Yasujiro Ozu</b><br />
Premiera - <b>1942</b><br />
Kraj - <b>Japonia</b><br />
Gatunek - <b>Dramat</b><br />
<br />
Pierwszym filmem dźwiękowym pana Ozu był film <i>Jedyny syn</i> z 1936 roku. Dzieło, które równie dobrze mogłoby być nieme, bo tak ascetyczne w słowa. Ozu we wspaniały sposób operuje obrazem i emocjami postaci, czym zastępuje rozbudowane dialogi. Jego kino jest bardzo emocjonalne, ale nie ekspresywne. Emocje te są dawkowane w ubogi sposób, ale kryją za sobą bardzo wiele. Nie odczytując drobnych gestów bohaterów , widzowi ulatuje cały sens filmu. Po Jedynym synu Ozu nakręcił jeszcze <i>Shukujo wa nani o wasureta ka</i> (1937) oraz <i>Bracia i siostry rodziny Toda</i> (1941), które dokładniej omówię innym razem. W 1942 roku spod jego skrzydeł wyszedł kolejny mały, kameralny film - <i>Był sobie ojciec </i>to kino doskonale wpisujące się jeszcze we wczesny okres twórczości Japończyka. Mało słów, mało gestów, ale bagaż emocji za nimi ukryty ogromny.<br />
<br />
Samotny wdowiec wychowuje syna. Porzuca pracę nauczyciela po wypadku jednego z jego uczniów i przenosi się na wieś. Syn zaczyna uczęszczać do nowej szkoły. Potem, by chodzić do kolejnej musi zamieszkać w internacie i rzadko widuje ojca, choć chciałby nadal z nim mieszkać. Później tata przenosi się do Tokio, aby znaleźć lepszą pracę, by móc opłacić nauki syna, któremu udaje się skończyć studia. Nadal jednak nie mogą mieszkać razem - ojciec pracuje w Tokio, a syn jest nauczycielem w innej miejscowości. Chciał on nawet przenieść się do stolicy, by zamieszkać z ojcem, ten jednak niechętnie odnosi się do tego pomysłu. Według niego każdy z nich ma swoją pracę i swoją powinność. Należy tę powinność spełniać z całych sił dla dobra innych, a nie patrzeć za swoimi indywidualnymi emocjami. Nie zdradzę zakończenia filmu, bo historia toczy się jeszcze nieco dalej i wypełniona jest pozornie błahymi wydarzeniami z życia bohaterów, lecz te błahostki kryją za sobą bardzo duży bagaż emocji.<br />
<br />
Klimat jest powolny, lecz historia dzieje się szybko - są duże przeskoki czasowe i cały film opowiada o około 20 latach życia bohaterów. Jest to dzieło przekrojowe, ale powiedzieć śmiało można, że ten film zawiera całe życie człowieka. Miałem pewien moment, w którym bardzo żal było mi syna, który ciągle był odrzucany przez ojca, bo musi się uczyć. Czułem się tak, jakby ojciec po prostu nie chciał mieszkać z potomkiem. Niesłusznie - on po prostu całym sobą oddawał się swojej filozofii życia - pracuj ciężko na rzecz innych. Niekoniecznie chodzi o dobroczynność, ale o każdą czynność w swoim życiu, którą należy wykonywać najlepiej jak tylko się da. Trzeba być skoncentrowanym i próbować z całych sił. Czy jest to zarzucanie wędki czy praca w fabryce - nieważne. Należy całe życie toczyć całym sobą. Głęboki moralizatorski przekaz czyni z bohatera (wspaniale zagranego przez Chishu Ryu) wręcz nieskazitelną postać.<br />
<br />
Wspaniale Ozu ukazał przemijanie życie i samotność bohaterów w świecie, ale ich nieszczęście jest niczym wobec wewnętrznej harmonii, którą udaje im się osiągać. Zwróciłem uwagę na pewien ciekawy wątek. Ciągle gdy tylko syn chciał mieszkać z ojcem coś ważniejszego im w tym przeszkadzało. Edukacja, potem praca, zdaje się rzeczy, które można obejść. To znaczy można potoczyć życie tak, aby pracować w tym samym mieście i mieszkać razem, jednak ojciec nie próbował tego za wszelką cenę robić. On nie zamierzał płynąć pod prąd, zatrzymywać rzeki życia, tylko podążać wraz z nurtem. Końcowe wydarzenia nieuniknione w życiu każdego, uświadomiły mi, że wcześniejsze rozłąki dla niego (ojca) była równie nieodwracalne.<br />
<br />
Nie zauważyłem tego, ale gdy w jednym z opisów ktoś o tym wspomniał, to faktycznie rzuciło mi się w oczy. Film jest z 1942 i ma wątki pożądane przez władzę, tj. motyw ciężkiej pracy dla kraju bez względu na wszystko. Taka propagandówka. Może i były wpływy na Ozu, ale kompletnie nie czuć aby scenariusz w jakikolwiek sposób był modyfikowany na rzecz "propagowania ciężkiej roboty", po prostu to wszystko zgrywa się w jedną, spójną całość. Bardzo dobry film. Czy Ozu nakręcił jakiś dźwiękowy film, który nie byłby poruszający?<br />
<br />
Pracuję nad przetłumaczeniem angielskich napisów na polski.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPzq-Zs4xplAFA5oAfpdKRoVBh9XwsG08xruURytK5UQJABh8trpJuiLsN9p7ZEWm0Ko0o-dFOc3fHGl-DUJzh8HZRma7AyutJkdQKEvkT_41-0exKTOxaz_ermC7wbxlxk9KY8ZbcAc8w/s1600/shot0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPzq-Zs4xplAFA5oAfpdKRoVBh9XwsG08xruURytK5UQJABh8trpJuiLsN9p7ZEWm0Ko0o-dFOc3fHGl-DUJzh8HZRma7AyutJkdQKEvkT_41-0exKTOxaz_ermC7wbxlxk9KY8ZbcAc8w/s1600/shot0001.jpg" height="146" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlx_BiDdY-AXr6nmyBfgpoPKHHl02DeYZ8zWYxGEvQhoBIaFng4k3KBsiUenxeKhjy2hqMv9gFto8rYZ_bcy5wKZbZGp_SW6NitDjs-XGZEIUeK-IRzsNG4bECG2vrrfKntVPtWcXEYOrt/s1600/shot0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlx_BiDdY-AXr6nmyBfgpoPKHHl02DeYZ8zWYxGEvQhoBIaFng4k3KBsiUenxeKhjy2hqMv9gFto8rYZ_bcy5wKZbZGp_SW6NitDjs-XGZEIUeK-IRzsNG4bECG2vrrfKntVPtWcXEYOrt/s1600/shot0003.jpg" height="146" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9fZAmFhMfNq7i5l67GCe53c441vYW3aUvuwDTo42sW7ayZaFRCOXwmuaepzYztB_sbPuPBA0zlnsrOszGqsxfjg8jWdUOo3VoyXbYu5MBPgGQlOMDQCo5XtdkPAPFTGRbF2eq6i1vpsS4/s1600/shot0004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9fZAmFhMfNq7i5l67GCe53c441vYW3aUvuwDTo42sW7ayZaFRCOXwmuaepzYztB_sbPuPBA0zlnsrOszGqsxfjg8jWdUOo3VoyXbYu5MBPgGQlOMDQCo5XtdkPAPFTGRbF2eq6i1vpsS4/s1600/shot0004.jpg" height="146" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivqWAMQ1pWBrVCUYtELyajfcMm0JtVZ5vd93_AmU3Tmq4JIJfQzGx2T5UpKk3LsZnlw_-Y9v52mYB86_mK5Oo-8mP54Ll1Ya3L0xvgvFj-gUQQhMsQAff37a-QHsgTWTthfOCxtr6G0ltQ/s1600/shot0005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivqWAMQ1pWBrVCUYtELyajfcMm0JtVZ5vd93_AmU3Tmq4JIJfQzGx2T5UpKk3LsZnlw_-Y9v52mYB86_mK5Oo-8mP54Ll1Ya3L0xvgvFj-gUQQhMsQAff37a-QHsgTWTthfOCxtr6G0ltQ/s1600/shot0005.jpg" height="146" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHtgD7zmPYMOKzVzoYQt62sbtJsEA69PE-68VLoRssvm1GCPPdqmzl3JbYK3ePZDS6wzVj8uds2n5v76BfPOY8f0t8bS2s9gnKgwbJSddZ58hn_te7KPdNiMxaF6QZ_1zX4m9b-FQG3ZqG/s1600/shot0006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHtgD7zmPYMOKzVzoYQt62sbtJsEA69PE-68VLoRssvm1GCPPdqmzl3JbYK3ePZDS6wzVj8uds2n5v76BfPOY8f0t8bS2s9gnKgwbJSddZ58hn_te7KPdNiMxaF6QZ_1zX4m9b-FQG3ZqG/s1600/shot0006.jpg" height="146" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDbWCF-EikWoTc8xT4S2oZdMdYWm2qWV94SLiTD_2dT_-DKqKq2XNhDRkcqT0iwT4nFAzxS3G5nVJLgU4TTLa6KVkSQgEE6uvgEwt_jyQVh1tCNlHgs225lq4NiOjuqHYZLgUHPRcnEEWC/s1600/shot0007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDbWCF-EikWoTc8xT4S2oZdMdYWm2qWV94SLiTD_2dT_-DKqKq2XNhDRkcqT0iwT4nFAzxS3G5nVJLgU4TTLa6KVkSQgEE6uvgEwt_jyQVh1tCNlHgs225lq4NiOjuqHYZLgUHPRcnEEWC/s1600/shot0007.jpg" height="146" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqfmXOPRa9MaGe7-DuLXTDlWlOiPcTLKjH1t9p_C3HSW6vEoZ_bSYrJmPfvWICr58Bw1CbHuaEinzWHr2q3s7cyhsEeVcMdPcWmxnO9xBeT9XDNW0v2znNjECfE-OX8hPpdsLPEsrA7K4z/s1600/shot0008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqfmXOPRa9MaGe7-DuLXTDlWlOiPcTLKjH1t9p_C3HSW6vEoZ_bSYrJmPfvWICr58Bw1CbHuaEinzWHr2q3s7cyhsEeVcMdPcWmxnO9xBeT9XDNW0v2znNjECfE-OX8hPpdsLPEsrA7K4z/s1600/shot0008.jpg" height="146" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi42toV2SlHOsNp2P2IjjNgR7D1bj7TqlcRsCGVXIkI3B-XghRUDHY22NrCG-XJ6fwV5xEMneWY-TCfZ20HDzruiS0hDxcIojUHLCYODLRxoPnqZcYVETrQ-c-JlqIDqU6-R0GB1ep43n9j/s1600/shot0009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi42toV2SlHOsNp2P2IjjNgR7D1bj7TqlcRsCGVXIkI3B-XghRUDHY22NrCG-XJ6fwV5xEMneWY-TCfZ20HDzruiS0hDxcIojUHLCYODLRxoPnqZcYVETrQ-c-JlqIDqU6-R0GB1ep43n9j/s1600/shot0009.jpg" height="146" width="200" /></a></div>
setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-5388064515594663942015-02-28T08:56:00.001+01:002015-03-01T17:58:26.675+01:001941 Kanzashi - Ozdobna spinka (H. Shimizu)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwmeIlwidX_YFlL2tgswXZglLTzeCKoKOm1IPTlbk4rg3_z0e6Ffz_Ci9aSF5y_aOrOH6RvW3R0D2RkQkj-JmWqYqwSSNx_iRDA7UsROZxuIKic5b-2nWt6acZlaf6JnsiBE97lsVxrygu/s1600/poster.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwmeIlwidX_YFlL2tgswXZglLTzeCKoKOm1IPTlbk4rg3_z0e6Ffz_Ci9aSF5y_aOrOH6RvW3R0D2RkQkj-JmWqYqwSSNx_iRDA7UsROZxuIKic5b-2nWt6acZlaf6JnsiBE97lsVxrygu/s1600/poster.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
Tytuł - <b>Kanzashi</b><br />
Tytuł polski - <b>Ozdobna spinka</b><br />
Reżyseria - <b>Hiroshi Shimizu</b><br />
Premiera - <b>1941</b><br />
Kraj - <b>Japonia</b><br />
Gatunek - <b>Melodramat, komedia </b> <br />
<br />
Film Kanzashi zdaje się być prostą komedią wakacyjną. Dosyć oklepany motyw beztroskich wakacji, gdzie różni ludzie z różnych środowisk mieszkając razem w kurorcie i wspólnie spędzają czas. Prowadzi to do różnych zabawnych sytuacji, a widz wczuwając się w klimat, sam chciałby spędzić takie wakacje, wśród ludzi podobnych, do tych zaprezentowanych na ekranie. Każdy ma inny charakter, ale w gruncie rzeczy wszyscy są poczciwi. Motywem przewodnim jest spinka do włosów (kanzashi), która w basenie przyhotelowym leżąc na dnie rani w stopę głównego bohatera. Robi się z tego niemała afera na cały pensjonat, szczególnie, że poszkodowany mówi, iż jest to nawet romantyczne, by zranił się w nogę spinką jakiejś kobiety. Wszystko dalej toczy się błyskawicznie, właścicielka spinki dowiaduje się, że "wyrządziła" krzywdę i przyjeżdża przepraszać pensjonariusza. Nawiązuje się pewnego rodzaju romans, ale nic z tego nie wynika, choć wszyscy inni goście hotelu bardzo by chcieli, bo to taka piękna romantyczna iluzja. Sielankowy klimat rodem z <i>Wakacji pana Hulota</i>, przeradza się niemalże w <i>Czarodziejską górę</i>. Komedia romantyczna przeradza się w melodramat.<br />
<br />
Film jest bardzo łatwy w odbiorze, a przy tym bardzo zabawny. Twórcy świetnie oddali ten sielski klimat, choć czasy kręcenia na pewno sielskie nie były. Widza zaskoczyć może zakończenie, ale według mnie dodaje ono siły temu filmowi. Nie wszystko w życiu jest jak z romansów. Pod płaszczykiem wesołej komedyjki romantycznej otrzymujemy coś nieco bardziej złożonego, godnego przemyślenia. Nic wielkiego może, ale sentymentalny klimat końcówki bardzo się udziela.<br />
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<span style="font-size: x-small;">Udało mi się przetłumaczyć napisy na język polski. Nie są doskonałe, niekiedy mogą być nieco niejasne, ale mam nadzieję, że pozwolą dobrze bawić się podczas oglądania Kanzashi.</span><br />
<i><a href="http://www.opensubtitles.org/pl/search/imdbid-427424/sublanguageid-all/moviename-kanzashi"><span style="font-size: x-small;">http://www.opensubtitles.org/pl/search/imdbid-427424/sublanguageid-all/moviename-kanzashi</span></a></i><br />
<span style="font-size: x-small;">lub</span><br />
<i><span style="font-size: x-small;"><b>Napiprojekt</b> </span></i><span style="font-size: x-small;">powinien znajdować, lecz uwaga. Napisy są w SRT, ale napiprojekt takich nie akceptuje (absurd, gdyż to popularny standard), zmieniłem zatem rozszerzenie na txt. Napiprojek znajduje napisy i dopasowuje, ale pamiętajcie, że pod płaszczykiem txt tak naprawdę są napisy srt-owe.</span><br />
<span style="font-size: x-small;">Gdyby napisy zniknęły, to proszę pisać do mnie setezer@gmail.com, chętnie podeślę.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKobIiwycJoPKh4MnPVVIQNwp3ka0AS_gPKtii9mjTdw6R-GYxNeIunD_2366Tg-JsuXeYH9LahITEsXABTvD1P95FZUAbjfA1msvM0zY7zNrobXoacNGJHHDMB9ZGjtA8_AZTIHqRQsJj/s1600/shot0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKobIiwycJoPKh4MnPVVIQNwp3ka0AS_gPKtii9mjTdw6R-GYxNeIunD_2366Tg-JsuXeYH9LahITEsXABTvD1P95FZUAbjfA1msvM0zY7zNrobXoacNGJHHDMB9ZGjtA8_AZTIHqRQsJj/s1600/shot0001.jpg" height="150" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEYNyqx-1-N9iAj1t9uUD56QBSbX78DE_YawJZ4NC8yWk3xJYAOzqJYu7DuyP6iyzFuqtov0CiF_uzfH77iVUDVLHHdG_fsPvmmDzjbBHgcKx68RV7kGBSymXKhCPPnD6bJ-E-2jypgmLt/s1600/shot0002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEYNyqx-1-N9iAj1t9uUD56QBSbX78DE_YawJZ4NC8yWk3xJYAOzqJYu7DuyP6iyzFuqtov0CiF_uzfH77iVUDVLHHdG_fsPvmmDzjbBHgcKx68RV7kGBSymXKhCPPnD6bJ-E-2jypgmLt/s1600/shot0002.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsHnmjLUNBFClxT5KqLSJvVhX1r_KAb-HZetNuCPFA4OJsyY-XKeM-DzcHKkXRr1s-0CLYHxQuXHSuAcaCeCAqseiXVfxeik-CuKgMqku9fbOD9l1iCOKM1la3VrYmX6Ayw12-hyjjQ7Np/s1600/shot0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsHnmjLUNBFClxT5KqLSJvVhX1r_KAb-HZetNuCPFA4OJsyY-XKeM-DzcHKkXRr1s-0CLYHxQuXHSuAcaCeCAqseiXVfxeik-CuKgMqku9fbOD9l1iCOKM1la3VrYmX6Ayw12-hyjjQ7Np/s1600/shot0003.jpg" height="150" width="200" /></a>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZL4gkd7gFMaNneYRvzpBybeX1SyyzUpEwPL6IkHygnT5RkdIjzA-haGSaoouzcv4JsLuBTP97JhSO_pEnXelZx3F_93-WTREhtdrry_CgwzE4ycUShuJ8QzCg8YKw5yLl08kmaj-PVUnE/s1600/shot0004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZL4gkd7gFMaNneYRvzpBybeX1SyyzUpEwPL6IkHygnT5RkdIjzA-haGSaoouzcv4JsLuBTP97JhSO_pEnXelZx3F_93-WTREhtdrry_CgwzE4ycUShuJ8QzCg8YKw5yLl08kmaj-PVUnE/s1600/shot0004.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFvFWR0202uGMyUVPN0LgMilBxtrY1zI5RGE7NSTd1M0HNaTDutm8cNvYCXOo18qse4lpdrlO74JiegcH_E3IMk2mLlHbu5pO1V7efOiGxb6CcUveUvCfL9tmLGgKwoOW-b_8IMZD-VOV7/s1600/shot0005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFvFWR0202uGMyUVPN0LgMilBxtrY1zI5RGE7NSTd1M0HNaTDutm8cNvYCXOo18qse4lpdrlO74JiegcH_E3IMk2mLlHbu5pO1V7efOiGxb6CcUveUvCfL9tmLGgKwoOW-b_8IMZD-VOV7/s1600/shot0005.jpg" height="150" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5f4L-aJCEqAIFpEhmishSlm5c0h0k4o5Tut83GCdsSHvOnNYgHeTA6vI_Mpi02YUq4EbLKjmePfmtOffm_WxNZHpdyWu7OHAWH0kknNKVe0KaCjz92gjzfuG4ieZ2oLnUDNTwDA0ba8Js/s1600/shot0006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5f4L-aJCEqAIFpEhmishSlm5c0h0k4o5Tut83GCdsSHvOnNYgHeTA6vI_Mpi02YUq4EbLKjmePfmtOffm_WxNZHpdyWu7OHAWH0kknNKVe0KaCjz92gjzfuG4ieZ2oLnUDNTwDA0ba8Js/s1600/shot0006.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN-vnXAQkd1pWsz7x4SwqpnwH4SylN6IFlNPTD6dVKtu00xmvS_n2_eSt0O5KgUj2ff_VGAj_xZMpGCjHNjK5-3btt-jNsB67HIiHp7OM6o3m8j_67qfcBQ4V7lLSJ-E3ZMIiY5eZmbqNC/s1600/shot0007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN-vnXAQkd1pWsz7x4SwqpnwH4SylN6IFlNPTD6dVKtu00xmvS_n2_eSt0O5KgUj2ff_VGAj_xZMpGCjHNjK5-3btt-jNsB67HIiHp7OM6o3m8j_67qfcBQ4V7lLSJ-E3ZMIiY5eZmbqNC/s1600/shot0007.jpg" height="150" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit97OVN3o2SivgGYICWs-2hgE3c9DaSJ7js-akCAYaiO-xp942vNgvN9EOAbevptFB0dgYqochaiTcACNdqRHsZpWZCzmQGMBGCFIcOgmd-TdDju_8TE2PVyzJbi9ELyjc1fxR7fpQVfzv/s1600/shot0008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit97OVN3o2SivgGYICWs-2hgE3c9DaSJ7js-akCAYaiO-xp942vNgvN9EOAbevptFB0dgYqochaiTcACNdqRHsZpWZCzmQGMBGCFIcOgmd-TdDju_8TE2PVyzJbi9ELyjc1fxR7fpQVfzv/s1600/shot0008.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjorXZLKc_ScLho_XtSenPsHnfoW1-LKrW9W7394vJbV_oJzURUfu52FJK9NtW4_ULAF4ibU7rK0qhd3L7zAcG8r-mLd_E_vLHdvuIXhTc8frR-AZpMttrIpEWNgaj64D1LFc60EbDUZuTt/s1600/shot0009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjorXZLKc_ScLho_XtSenPsHnfoW1-LKrW9W7394vJbV_oJzURUfu52FJK9NtW4_ULAF4ibU7rK0qhd3L7zAcG8r-mLd_E_vLHdvuIXhTc8frR-AZpMttrIpEWNgaj64D1LFc60EbDUZuTt/s1600/shot0009.jpg" height="150" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfaAgIpM56_bITA1lTngvoAg2k7WjGbvS2lDHHx7z1vW-eLFqOq4BwuOui2tHgDrCvpwz37kgwKQr0dugAROxPmtixh2BhdukEscgLR_L7d1ds5GeNj3FTiGafL0VoBCWXFmusLE1vOT5H/s1600/shot0010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfaAgIpM56_bITA1lTngvoAg2k7WjGbvS2lDHHx7z1vW-eLFqOq4BwuOui2tHgDrCvpwz37kgwKQr0dugAROxPmtixh2BhdukEscgLR_L7d1ds5GeNj3FTiGafL0VoBCWXFmusLE1vOT5H/s1600/shot0010.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-57153059406622442142015-02-27T20:24:00.001+01:002015-02-27T20:28:03.734+01:001941 Genroku chushingura - 47 roninów (K. Mizoguchi)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKxh-jkshqw78CvOh6oFxRBWnPlCnrzkgWN7gTZm2Vtmi0HVkAUmefn8WjmcUt1BKswEtI1MWs-sCkJg1fun_29SKCHrkGkcRtjHLfnElXIiityJDlYtC8VuGfDsSOQslImN9PN_soEpgV/s1600/poster.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKxh-jkshqw78CvOh6oFxRBWnPlCnrzkgWN7gTZm2Vtmi0HVkAUmefn8WjmcUt1BKswEtI1MWs-sCkJg1fun_29SKCHrkGkcRtjHLfnElXIiityJDlYtC8VuGfDsSOQslImN9PN_soEpgV/s1600/poster.jpg" height="320" width="225" /></a></div>
Tytuł - <b>Genroku chushingura</b><br />
Tytuł polski - <b>47 roninów</b><br />
Reżyseria - <b>Kenji Mizoguchi</b><br />
Premiera - <b>1941</b><br />
Kraj - <b>Japonia</b><br />
Gatunek - <b>Dramat (Samurajski) </b><br />
<b><br /></b>
Film opowiada losy 47 roninów, których pan skazany został na seppuku za atak na urzędnika Szoguna. Pan Asano został jednak sprowokowany, a na domiar złego urzędnik Kira nie dostał nawet reprymendy. Wierni samuraje postanawiają się zemścić, choć wiedzą, że łamią prawo i czeka ich kara. Poddają się jej bez zająknięcia, bo honor został uratowany i ich obowiązek wobec pana spełniony. Historia jest ciekawa i porusza kilka drażliwych kwestii dotyczących przenikania się PRAWA i HONORU. Prawo jest czymś co się zmienia i jest narzucone wszystkim odgórnie, zaś Honor jest czymś wewnętrznym, tworzonym przez jednostkę samą. Pomijam kwestię indoktrynacji i "twardego" wychowywania bez sprzeciwu, bo chodzi mi o sytuację idealną. Czyli taką, w której jednostka doskonaląc się sama tworzy swoje sumienie, wykuwa je. Kreując je dochodzi, zależnie od kręgu kulturowego, do pewnych prawideł - np. kodeks bushido jest tożsamy z tym w pocie czoła wykreowanym HONOREM. Może on być np. czymś nauczanym, ale najważniejsze jest by jednostka go wewnętrznie zaakceptowała, ale nie bezrefleksyjnie rzecz jasna. W każdym bądź razie pewna grupa osób kieruje się tym prawem wewnętrznym/honorem (samuraje), który w znacznym stopniu pokrywa się z dobrze skonstruowanym prawem ustanowionym. Są jednak sytuacje, w których istnieje spora rozbierzność. O tym w gruncie rzeczy jest ten film. Jest on mocno zakorzeniony w japońskiej kulturze, ale te ścieranie się prawa i honoru można zuniwersalizować. Podobne konflikty wydarzają się w każdym kręgu kulturowym. Można pokusić się o jakieś szersze rozwinięcie tego wątku na przykładzie tego filmu, ale myślę, że takie zarysowanie tematyki wystarczy, by zachęcić do obejrzenia tego dzieła.<br />
<br />
Jak na swoje lata film bardzo dobrze się trzyma. Piękne, długie ujęcia i nasycone emocjami dialogi. Może momentami jest nieco nudny, przegadany i nieco niejasny, ale w ogólnym rozrachunku jest to dzieło po prostu epickie. Bo i trwa niekrótko, dwie części po prawie dwie godziny (premiery miały rok po roku). Polecam dla poszerzenia wiedzy o historii kina, ale też jako pełnoprawny film mogący dać tyle rozrywki (kontemplacyjnej) ile współczesne filmy. Gdyby "ubrać" go we współczesne kamery (tj. jakość obrazu) to mógłbym uwierzyć, że powstał zupłenie niedawno i jakiś geniusz w cudowny sposób hołduje klasyce japońskiego kina. Naprawdę bardzo dobrze "zachowany" film (nie zgnił ze starośći).<br />
<br />
Jeżeli chodzi o dostępność - polecam rozejrzeć się na gryzoniu czy asiatorrents. Napisy dostępne tylko angielskie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKi31nSNw42o8l1qKiHUtP3NWEM8mtGH8Pp5ldI5EuaNFmd0fB2Y44KzXITWM39y78PpgcqfFHQpHXRT9wXERyVFvTU2ectmPHclnrmz2eimgjqLw4H5n635sL9bgHM8MznWFfbQWm5ViR/s1600/shot0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKi31nSNw42o8l1qKiHUtP3NWEM8mtGH8Pp5ldI5EuaNFmd0fB2Y44KzXITWM39y78PpgcqfFHQpHXRT9wXERyVFvTU2ectmPHclnrmz2eimgjqLw4H5n635sL9bgHM8MznWFfbQWm5ViR/s1600/shot0001.jpg" height="133" width="200" /></a>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitmF064CH8jr5FfrXZF8i4N-WVCswnXeHAjwx4JvBMRFjNl-50oedXIEo0zAl__J5IK1l0-v2htUCN-TzqARCmdiyV3jd6Qjhuz5CcIGfvjj-BYQE5OlydAmmg_laQ6AOqz4b1kDOSs3Cs/s1600/shot0002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitmF064CH8jr5FfrXZF8i4N-WVCswnXeHAjwx4JvBMRFjNl-50oedXIEo0zAl__J5IK1l0-v2htUCN-TzqARCmdiyV3jd6Qjhuz5CcIGfvjj-BYQE5OlydAmmg_laQ6AOqz4b1kDOSs3Cs/s1600/shot0002.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4bfhBD4Va4-ibGFHsEV682etnx7VYHytAgSCqmp-e65ELByt3iBOfZcj5L3XM8ihcTNSHtLtteZtRFiQzRuD3OpiX583Oubwj98glxPJm-ik_xXdJ_1V0pBn7KBK3TKriAbZ_wT-lhAEs/s1600/shot0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4bfhBD4Va4-ibGFHsEV682etnx7VYHytAgSCqmp-e65ELByt3iBOfZcj5L3XM8ihcTNSHtLtteZtRFiQzRuD3OpiX583Oubwj98glxPJm-ik_xXdJ_1V0pBn7KBK3TKriAbZ_wT-lhAEs/s1600/shot0003.jpg" height="133" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Buvqltwao4JYXr21k3f7jF10rJ8YvNgvmAuuaAMQ13F11TjhuEE2CgiSiXjn-aq2YS8hGnfcmF-hZ1Jc0yz0CAHSm-0C-rA1RGUL5-ii9IjFoUQI1nmQcByIrnAzpWgjVI_vmZPXFqgw/s1600/shot0004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Buvqltwao4JYXr21k3f7jF10rJ8YvNgvmAuuaAMQ13F11TjhuEE2CgiSiXjn-aq2YS8hGnfcmF-hZ1Jc0yz0CAHSm-0C-rA1RGUL5-ii9IjFoUQI1nmQcByIrnAzpWgjVI_vmZPXFqgw/s1600/shot0004.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWYQb76HIvwdlotxemlx54NxKCBz7lhRRapDOJWC9zKdYjQxZDk86DiPvqY-9EobG0msjbyP6zPmnPkfck89JIbi5soLLZ9teQ8U38pe0GUM3DlRqx8EbrvlRTLBlQR-4d5vVh6uYaKVvn/s1600/shot0005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWYQb76HIvwdlotxemlx54NxKCBz7lhRRapDOJWC9zKdYjQxZDk86DiPvqY-9EobG0msjbyP6zPmnPkfck89JIbi5soLLZ9teQ8U38pe0GUM3DlRqx8EbrvlRTLBlQR-4d5vVh6uYaKVvn/s1600/shot0005.jpg" height="133" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcniyf8W66v-0SmRCT1YDAwTTrvC2CUkYwTNyVVcLjyNchFJ9ezxvvVn9S_f6IfO0Mei5HuYFAh8jHQDfepePgivpfzDu-kxbw3iUu-wJTar8vsFO57esanPdqeb8dDy6emNZTqZAnVa1k/s1600/shot0006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcniyf8W66v-0SmRCT1YDAwTTrvC2CUkYwTNyVVcLjyNchFJ9ezxvvVn9S_f6IfO0Mei5HuYFAh8jHQDfepePgivpfzDu-kxbw3iUu-wJTar8vsFO57esanPdqeb8dDy6emNZTqZAnVa1k/s1600/shot0006.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU8RvLUSxyOGiDijRVL2vbq23gZ1Gw5NwYh0mD5yHKbyDfb2MqtFxTILvtgLefTbWtbuP0kovowuEk_1h07EEIYmxvnHi6H0tWdGKhHYH7hQc9a-qw28KBKOUImXCfU4XqMwxtvMeh6k7G/s1600/shot0007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU8RvLUSxyOGiDijRVL2vbq23gZ1Gw5NwYh0mD5yHKbyDfb2MqtFxTILvtgLefTbWtbuP0kovowuEk_1h07EEIYmxvnHi6H0tWdGKhHYH7hQc9a-qw28KBKOUImXCfU4XqMwxtvMeh6k7G/s1600/shot0007.jpg" height="133" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVmsHxY2EOUn7ng17guC7qbdV5sMTaY9Sbp9UO-R9ABrPaswAsqpLeI4LrXOeZyaNKmgl93NgEBOvIdiWDMHsqystbU-wPnVA-jxv1iC-24jZDgZXOkI0S-ryjW5WLETe85uT3qlGXGBR3/s1600/shot0008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVmsHxY2EOUn7ng17guC7qbdV5sMTaY9Sbp9UO-R9ABrPaswAsqpLeI4LrXOeZyaNKmgl93NgEBOvIdiWDMHsqystbU-wPnVA-jxv1iC-24jZDgZXOkI0S-ryjW5WLETe85uT3qlGXGBR3/s1600/shot0008.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEKojrESC-jBtwe2MjhAiANLrOGVXTx48mampBHRFsiw_AlFnAGybwqd5re0Te7uT1QjnMbcfTxnk9vs8CIKQ8765d6qVn7nIpXQgThBWyADnkgf1kUHxzqekqhQnMNDxKHED7dTGXH4fY/s1600/shot0009.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEKojrESC-jBtwe2MjhAiANLrOGVXTx48mampBHRFsiw_AlFnAGybwqd5re0Te7uT1QjnMbcfTxnk9vs8CIKQ8765d6qVn7nIpXQgThBWyADnkgf1kUHxzqekqhQnMNDxKHED7dTGXH4fY/s1600/shot0009.jpg" height="133" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgqbM5i1xJv7GMDrUh8zWKubvRFiAqTIeeXQRUJGiaktjH2G5hYg-xxVOTRHzsnU9KGVtPe3P0OiiGZRVKBuPSnpNpwBkIY4xAnqe5lKCujI3NXe5etiDL6Ij6gZBT3NIpePFXJ9yN9keR/s1600/shot0010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgqbM5i1xJv7GMDrUh8zWKubvRFiAqTIeeXQRUJGiaktjH2G5hYg-xxVOTRHzsnU9KGVtPe3P0OiiGZRVKBuPSnpNpwBkIY4xAnqe5lKCujI3NXe5etiDL6Ij6gZBT3NIpePFXJ9yN9keR/s1600/shot0010.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<br />setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-70975043086995857032013-03-31T22:36:00.002+02:002014-05-15T17:28:49.775+02:001952 Jeux Interdits (Zakazane zabawy)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbSlLWZaMrgQsaFxEb2DlezEGT9R1xDrzABgbd4VnHlp_jDf3xpN93Ie6NkojTPHuBymMaGVQAgfeJRI4lykW5nI-8BLBapIs3IpUyJx51V2J2hRS2PqC71n-BUlxZ8e7Po9Khs-7yh12u/s1600/jeux.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbSlLWZaMrgQsaFxEb2DlezEGT9R1xDrzABgbd4VnHlp_jDf3xpN93Ie6NkojTPHuBymMaGVQAgfeJRI4lykW5nI-8BLBapIs3IpUyJx51V2J2hRS2PqC71n-BUlxZ8e7Po9Khs-7yh12u/s320/jeux.jpg" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Jeux Interdits</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Zakazane zabawy</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Rene Clement</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1952</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Francja</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Dramat, Wojenny</span><br />
<br />
Pierwszy seans tego filmu nie wprawił mnie w jakiś szczególny podziw. Taka tam historyjka, trochę się dłużąca, o dzieciakach budujących cmentarz dla zwierząt. Jednak ze względu na niedopasowane napisy i ich angielską wersję, coś mnie tchnęło, aby je dopasować i przetłumaczyć. Siłą rzeczy musiałem obejrzeć film drugi raz, co moment go zatrzymując i często cofając. Owocowało to wielokrotnym oglądaniem tych samych scen i wręcz symbiozą z tym, co się dzieje na ekranie. Dokładne wsłuchiwanie się w każde słowo, dokładna obserwacja tego, co się dzieje na ekranie, by móc dobrze przetłumaczyć i - co trudniejsze - dobrze dopasować. Szybko zweryfikowałem swoją opinię o tym filmie i stał się jednym z moich ulubionych. Ale ulubionych nie w sensie, w jaki się lubi Pulp Fiction czy Terminatora, raczej w taki, jak wspomina się pierwszy wypad w góry czy kajaki z ulubionym wujkiem. A może te uczucie, gdy patrzy się na stare zdjęcie sprzed 10-15 lat, jakieś rodzinne ze świąt, gdy wszyscy młodsi, weseli pozują do zdjęcia, a teraz niektórych z nich już nie ma...<br />
<br />
Film jest pozornie wesołą relacją z przyjaźni małej dziewczynki z chłopcem, która kończy się bardzo smutno. Clement mistrzowsko odtworzył te niewinne, dziecięce zabawy, których wspomnienia być może ma każdy z was? Nie zamierzam się rozpisywać, bo to trzeba zobaczyć. Próżno szukać takiego nastroju w innym kinie, niż europejskie. Nawet, gdy amerykańskie filmy próbują być sentymentalne, to czuć tę sztuczność. To galeria handlowa. Francuskie kino oferuje prawdziwą naturę.<br />
<br />
Przygotowane napisy znaleźć można tutaj: <a href="http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/4900912/jeux-interdits-pl">http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/4900912/jeux-interdits-pl</a> Jak się okazało tłumaczyłem na marne, bo na napiprojekt, też są jakieś. Jednak do wersji 24fps, ja przygotowałem do 29fps (<a href="http://thepiratebay.se/torrent/4470639/Forbidden_Games_%28Jeux_Interdits%29_Criterion_1952_Rene_Clement">tej</a>)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjitYQygVsYcOcKRSGqOAqUEHAjVejRdq0Kslfms38FMI87XVXdVHotqqcnBrBBfp6TiHLaC-1Mg-H-o2j9YCls3UX7-FT9CdRQMcAsE1fPIoMoXkGc-3WHlodRoVT-ns14MlcjxymW-Nd/s1600/Jeux+Interdits.avi_002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjitYQygVsYcOcKRSGqOAqUEHAjVejRdq0Kslfms38FMI87XVXdVHotqqcnBrBBfp6TiHLaC-1Mg-H-o2j9YCls3UX7-FT9CdRQMcAsE1fPIoMoXkGc-3WHlodRoVT-ns14MlcjxymW-Nd/s200/Jeux+Interdits.avi_002.jpg" height="153" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ5sZ5Z9HGm4NDQgNq0zorv1hgbHgfQP1zvadr80VdXzbtH85SVQIsZ31l0tyEQed7z_CFuosrvxPiAf536k63YCKa5nn2AmAZmmJOOm2Lksqoq5DJD8fVr7bjQNLJwsNth4CYW8JgfvBs/s1600/Jeux+Interdits.avi_004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ5sZ5Z9HGm4NDQgNq0zorv1hgbHgfQP1zvadr80VdXzbtH85SVQIsZ31l0tyEQed7z_CFuosrvxPiAf536k63YCKa5nn2AmAZmmJOOm2Lksqoq5DJD8fVr7bjQNLJwsNth4CYW8JgfvBs/s200/Jeux+Interdits.avi_004.jpg" height="153" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUlFmEi8et_T29SQSE_girD7ixVkvdhlMjgs3-Dh2TUE9RAAaZTRbGqW_llncWE0t5-YKJ8NzUucp3LiQyCwBUv523drh0BaoYAaMoFkIRI179vdTfD1TnZvNqLzE1BjqZOEE4hNBA60iX/s1600/Jeux+Interdits.avi_005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUlFmEi8et_T29SQSE_girD7ixVkvdhlMjgs3-Dh2TUE9RAAaZTRbGqW_llncWE0t5-YKJ8NzUucp3LiQyCwBUv523drh0BaoYAaMoFkIRI179vdTfD1TnZvNqLzE1BjqZOEE4hNBA60iX/s200/Jeux+Interdits.avi_005.jpg" height="153" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBURBZGgITn44u2cDqNPDR4FeioX5BwCn4E4rBv7vONj0neWMdPcpXCyP83Dr0yTQLoA4YQ2-KNM-RTmFNSDRDeVU6U7HJVI_B2U45LXQB-KJZtzLYhJqNSIMT5vKT5_AR4wWVRNFII-Qb/s1600/Jeux+Interdits.avi_006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBURBZGgITn44u2cDqNPDR4FeioX5BwCn4E4rBv7vONj0neWMdPcpXCyP83Dr0yTQLoA4YQ2-KNM-RTmFNSDRDeVU6U7HJVI_B2U45LXQB-KJZtzLYhJqNSIMT5vKT5_AR4wWVRNFII-Qb/s200/Jeux+Interdits.avi_006.jpg" height="153" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRoWbgsXN_pHWd4yi-wXfs34Wl0ycO_us02Qrxi4WiY6yRG4KN9MDQPlKimYh1NyholTm0IJPqcYGc0hw1qDhrCKXJQc71d7w9fxXIAvNM8lbulHZQ_Yj897o4MreYVl48sBjtndX5nIB9/s1600/Jeux+Interdits.avi_008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRoWbgsXN_pHWd4yi-wXfs34Wl0ycO_us02Qrxi4WiY6yRG4KN9MDQPlKimYh1NyholTm0IJPqcYGc0hw1qDhrCKXJQc71d7w9fxXIAvNM8lbulHZQ_Yj897o4MreYVl48sBjtndX5nIB9/s200/Jeux+Interdits.avi_008.jpg" height="153" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRMprJh2s6nXbFgrBiVTD5pKYoC4NJhNI1RRaNeOPQZckYtsO3JNnycSQxZJCgA7F_58SHbCjNxDabp25iVamUKYgwq6hdpOZuTsLVwCf5mzUedHBUVqCSbAXWW-xDAjTIbQQ8xQa-l5Sy/s1600/Jeux+Interdits.avi_010.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRMprJh2s6nXbFgrBiVTD5pKYoC4NJhNI1RRaNeOPQZckYtsO3JNnycSQxZJCgA7F_58SHbCjNxDabp25iVamUKYgwq6hdpOZuTsLVwCf5mzUedHBUVqCSbAXWW-xDAjTIbQQ8xQa-l5Sy/s200/Jeux+Interdits.avi_010.jpg" height="153" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLazpG56ykL-AuGQOXzxFt0syEsriRCGSIXpD-OsLuBHON8Fxf0e1EZULgRgN3ig7k2yY5VigNrP9EetLUUlmDKmah77v1f-hwv7W2fcCyo8IfiJZMOG2cjIq8rAlmsJHB_lPTPCX8Hob9/s1600/Jeux+Interdits.avi_011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLazpG56ykL-AuGQOXzxFt0syEsriRCGSIXpD-OsLuBHON8Fxf0e1EZULgRgN3ig7k2yY5VigNrP9EetLUUlmDKmah77v1f-hwv7W2fcCyo8IfiJZMOG2cjIq8rAlmsJHB_lPTPCX8Hob9/s200/Jeux+Interdits.avi_011.jpg" height="153" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrxoLnrH6ZZc1EoPgbrX-m9jHqg3ajg3TuLUv_lGeMLfwGXVrIDsdF26naHEZrDVAazVzISPduea3ovz2GkWBNEiXYG0-QEqAuLD6NtJVp5WFZ0Nawg7nUNgq57JAE_nsH7bAeD061u7Ec/s1600/Jeux+Interdits.avi_013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrxoLnrH6ZZc1EoPgbrX-m9jHqg3ajg3TuLUv_lGeMLfwGXVrIDsdF26naHEZrDVAazVzISPduea3ovz2GkWBNEiXYG0-QEqAuLD6NtJVp5WFZ0Nawg7nUNgq57JAE_nsH7bAeD061u7Ec/s200/Jeux+Interdits.avi_013.jpg" height="153" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLaWPLrBHiHWhyphenhyphen7fuFu0Hsvl8VMY3-hq8Y6MpWl0amh8NUBzerEt0gGThqvC43-MN91ONkGshKggdYxv04gXCRdv53m0vTm2767GelXonK6eie_V54qPE-_Ln0A-imgh98wH6ZLVQM5G5j/s1600/Jeux+Interdits.avi_015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLaWPLrBHiHWhyphenhyphen7fuFu0Hsvl8VMY3-hq8Y6MpWl0amh8NUBzerEt0gGThqvC43-MN91ONkGshKggdYxv04gXCRdv53m0vTm2767GelXonK6eie_V54qPE-_Ln0A-imgh98wH6ZLVQM5G5j/s200/Jeux+Interdits.avi_015.jpg" height="153" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1wUZcedRQ9Z6JBWKUqkjMkW_RPB5EfSzFuZWVtLEtA9m-bmcWk2GwQQpaiWl6SGbqHF5D_cNtr3FSw4yxyWaXC76B_4zWGGIHR1pQoJdmWdVXdfUuPH4mfKNDYUnBR5y1Q0zrJ12x_aNq/s1600/Jeux+Interdits.avi_016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1wUZcedRQ9Z6JBWKUqkjMkW_RPB5EfSzFuZWVtLEtA9m-bmcWk2GwQQpaiWl6SGbqHF5D_cNtr3FSw4yxyWaXC76B_4zWGGIHR1pQoJdmWdVXdfUuPH4mfKNDYUnBR5y1Q0zrJ12x_aNq/s200/Jeux+Interdits.avi_016.jpg" height="153" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-69370727376814008832013-02-09T15:27:00.001+01:002014-05-15T17:31:07.631+02:001960 Hadaka no shima (Naga wyspa)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD5dFKtdRlCS4amyO-tLOk05-1uWfoL2pzrRKvI3FU8hmJzoe2jPetBbjsuB6iWNYIXoOKQtelcgiXcRk86w_YUijN5cafmHVoEBImXho7wgpq2aEj5bhxwRKzfnd6D31SmDOea2IpkIkE/s1600/nagawyspa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD5dFKtdRlCS4amyO-tLOk05-1uWfoL2pzrRKvI3FU8hmJzoe2jPetBbjsuB6iWNYIXoOKQtelcgiXcRk86w_YUijN5cafmHVoEBImXho7wgpq2aEj5bhxwRKzfnd6D31SmDOea2IpkIkE/s320/nagawyspa.jpg" height="320" width="217" /></a></div>
Tytuł - <b>Hadaka no shima</b><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Naga wyspa </span><br />
Reżyseria - <b>Kaneto Shindô</b><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1960</span><br />
Kraj - <b>Japonia</b><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Dramat</span><br />
<br />
Film opowiada o rodzinie żyjącej samotnie na wyspie. Nie są jednak odcięci od cywilizacji, gdyż nie mają dostępu do pitnej wody, więc kilka razy dziennie pływają łódką na stały ląd, gdzie napełniają wiadra. Prócz tego zawożą dzieci do szkoły, a w czasie świat odwiedzają miasto. Handlują również swoimi plonami, a za zdobyty pieniądze robią drobne zakupy. Życie tego małżeństwa i ich dwóch synów nie składa się właściwie z niczego więcej. Dla nas - ludzi żyjących w XXI wieku - to wręcz niebywałe, by życie mogło być tak nudne, tak nijakie, a na dodatek tak ciężkie. Ciężkie, gdyż wędrowanie z nosidłem, na którego końcach wiszą dwa napełnione wodą wiadra nie jest pracą lekką. Wspiąć trzeba się po stromym zboczu, a potem cierpliwie podlewać rośliny. Oddanie pracy i cierpliwość tej pary jest wręcz niebywała. Nie jest to utopia, gloryfikacja powrotu do prostego - usłanego zmaganiem się z przyrodą życia, lecz raczej komentarz, że człowiek jest niczym wobec cyklu narodzin i śmierci zarówno roślin, jak i ludzi.<br />
<br />
Naga wyspa jest filmem właściwie bez słów, jedyne dźwięki jakie można usłyszeć to odgłosy natury oraz delikatna muzyka - powolna niczym życie bohaterów. Prócz krzyków tłumów i jęku rozpaczy głównej bohaterki postacie właściwie nie wydają dźwięków. Harmonia jaką tym sposobem osiąga reżyser jest niespotykana. Jednocześnie nie jest to film napompowany patosem, jak chociażby filmy Tarkowskiego. Nie ma tutaj trudnych pytań o duszę, Boga, sens życia, a po prostu <b>ŻYCIE</b>. Bohater jest surowy, ale pokorny wobec miażdżącej siły natury. Wie, że bez tytanicznej pracy nic nie osiągnie, a właściwie popadając w tę pracę przestaje myśleć o tym, co chce osiągnąć. Największym szczęściem okazuje się wrzucenie syna dla żartu do wody, gdy ten złowił dużą rybę.<br />
<br />
Jeden z najlepszych filmów jakie widziałem w życiu.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhczht8rL_q5r4IkdV8B5cd5jhntfM93AWt9UKhQXFT02ZU45Ptx_vAWfm5tLmpnYY4x26f15d_1QeiwssLsEmVcdOyHpWC7SOR4N7FllLwgkWS4jO2p0DfI6QxuMSb_NGdOoTE2e3XFQAB/s1600/nagawyspa2.jpeg" imageanchor="1"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhczht8rL_q5r4IkdV8B5cd5jhntfM93AWt9UKhQXFT02ZU45Ptx_vAWfm5tLmpnYY4x26f15d_1QeiwssLsEmVcdOyHpWC7SOR4N7FllLwgkWS4jO2p0DfI6QxuMSb_NGdOoTE2e3XFQAB/s400/nagawyspa2.jpeg" height="292" width="400" /></a></div>
setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-4302881435285932842011-07-22T10:57:00.003+02:002014-05-15T17:29:14.715+02:001956 Le Monde du Silence (Świat milczenia)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjctVF-8zNtbwoiseMvVRN-qtM2ZlwYnFEVdZXVCu1WVf2tuKQe16WGo2H95CV6FWBIdFecpy3jnpcXEGlexAkGweeQNV4JMPa-R_Wxb6EcygZOS_qMEDH5G-ariqQQ5oKQO_A3oqC8An9Z/s1600/monde_silence.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjctVF-8zNtbwoiseMvVRN-qtM2ZlwYnFEVdZXVCu1WVf2tuKQe16WGo2H95CV6FWBIdFecpy3jnpcXEGlexAkGweeQNV4JMPa-R_Wxb6EcygZOS_qMEDH5G-ariqQQ5oKQO_A3oqC8An9Z/s200/monde_silence.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5632098555398201570" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 147px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Le Monde du Silence</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Świat milczenia</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Jacques-Yves Cousteau, Louis Malle</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1956</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Francja</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Dokumentalny</span><br />
<br />
Świat milczenia (fr. Le Monde du Silence) to pełnometrażowy dokument zrealizowany przez młodego Louisa Malle i znanego francuskiego oceanografa Jacques-Yves Cousteau. Dzieło to jest pierwszym filmem w kolorze pokazującym podwodny świat. Oparty jest na książce Cousteau i Frédéric Dumas o tym samym tytule. Film ukoronowany Oskarem za najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny oraz Złotą Palmą w Cannes za najlepszy film festiwalu. Jako jedyny dokument, aż do roku 2004, gdy Palmę otrzymał Fahrenheit 9/11, był uhonorowany tą nagrodą.<br />
<br />
Film został nakręcony na pokładzie statku Calypso, na którym Cousteau i jego załoga zapełnili około 25 kilometrów taśmy w ciągu dwóch lat na Morzu Śródziemnym, Czerwonym, Oceanie Indyjskim oraz w Zatoce Perskiej. Ostatecznie w filmie wykorzystano około 2.5 kilometra taśmy. Obraz przedstawia przede wszystkim podwodny świat, ale także realia pracy nurków i oceanografów. Zasadniczo właśnie na te dwie sfery dzieli się ten film - w momencie zejścia pod wodę widz bombardowany jest przepięknymi zdjęciami podwodnej przyrody wraz z doskonale pasującą muzyką, która w świetny sposób buduje napięcie. Narrator zazwyczaj wtedy cichnie, bo obraz broni się sam i niewiele jest wtedy do opowiadania. Z kolei na statku zdaje się nigdy nie milknąć, żywo wyjaśniając poczynania załogi. Momenty na powierzchni zdecydowanie przegrywają z tym, co dzieje się pod wodą, jednak stanowią ważne i potrzebne uzupełnienie scen podwodnych. Świetnie się oba "światy" uzupełniają i wpływają na rytm filmu - ogląda się go po prostu wyśmienicie.<br />
<br />
Film z perspektywy czasu wydać się może bardzo kontrowersyjny, otóż dzielni przyrodnicy wysadzają dynamitem rafę koralową czy łapią rekiny i urządzają rzeź na okręcie wybijając wszystkie. Uprzednio harpunem atakują walenia, aby ten przywołał inne, następnie jeden z nich wkręca się im w śrubę silnika i zmuszeni są go dobić karabinem. Na egzotycznej wyspie urządzają sobie zabawę z żółwiami, stając na ich skorupy i używając jako krzeseł. Może to obruszyć co większych zwolenników ochrony przyrody, ale ich krótkowzroczność jest godna pożałowania. Swoją drogą z czasem Cousteau złagodniał i silnie działał na rzecz ochrony podwodnego świata, nazywany nawet "ojcem ruchu ekologicznego". Czasy się zmieniają niekoniecznie na lepsze, ale bardzo często tak.<br />
<br />
Prócz tych kontrowersyjnych, choć niesamowitych i porywających scen, jest mnóstwo takich czystych i wspaniałych. Ostatnia przygoda z wielką rybą nazwaną Ulissesem jest naprawdę czymś przezabawnym i fascynującym. Nurkowie jedzeniem zwabiają rybę i okazuje się, że ona przywiązuje się do nich, pływa za nimi i daje się głaskać - oczywiście jest to wynikiem darmowego jedzenie. Niemniej ciekawe jest historia żółwi składających jaja czy sceny podczas wielkich fal, ależ czuć potęgę wody! Na uwagę zasługuje także załogowy jamnik, który bawi się z homarem czy podczas sztormu śpi na kanapie i przesuwa się na niej niczego nie świadomy. Jest w filmie jeszcze wiele ciekawych scen, których zdradzać tutaj nie zamierzam, ale polecam z całych sił. Niestety nie ma polskich napisów ani angielskich, ale Le Monde du Silence funkcjonuje w internecie w wersji francuskiej lub z angielskim dubbingiem. Gadki narratora są ciekawe, ale nie niezbędne, więc nawet osobom nieznającym języka polecam (a znającym słabo tym bardziej: język jest prosty, a narrator mówi wyraźnie). Niech świat milczenia was porwie!<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSUcQd0pSNP4V21PMVZGfDzfK02cuBrK64rLiGO4jqEgKJ7OvkRqr2-0fBFbi6USDqUlOiK5JcIyc_LEoa9mYDDeKRxWfGtxsZlyZBrzm_MuItZEiol-1lkUAwBu0l53Mg7q6KaUvKFZhn/s1600/mondedu.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSUcQd0pSNP4V21PMVZGfDzfK02cuBrK64rLiGO4jqEgKJ7OvkRqr2-0fBFbi6USDqUlOiK5JcIyc_LEoa9mYDDeKRxWfGtxsZlyZBrzm_MuItZEiol-1lkUAwBu0l53Mg7q6KaUvKFZhn/s400/mondedu.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5632098487161636050" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 282px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-13199755189382164142011-07-21T20:57:00.002+02:002014-05-15T17:29:23.751+02:001943 Sahara<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUUZGV_PRPk0Hi0xIaLgXa-NKpLkPGOeihIoUXYnXcnPGZLlmqryq2o05Qsg04E_Zdut0oOzX-Bulf609jLGyluJwCkdbIy6n-1qadPsY7brejVoAwA23sdLUENkYMQQtgvrRgwdb5DHEy/s1600/sahara.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUUZGV_PRPk0Hi0xIaLgXa-NKpLkPGOeihIoUXYnXcnPGZLlmqryq2o05Qsg04E_Zdut0oOzX-Bulf609jLGyluJwCkdbIy6n-1qadPsY7brejVoAwA23sdLUENkYMQQtgvrRgwdb5DHEy/s200/sahara.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631881835980013170" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 140px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Sahara</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Zoltan Korda</span><br />
Główne role - <span style="font-weight: bold;">Humphrey Bogart</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1943</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Stany Zjednoczone</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Wojenny</span><br />
<br />
Wojenny film z 1943 roku z niezawodnym Humphreyem Bogartem i oto pierwszy powód, dla którego warto na te dzieło zwrócić uwagę. Są też inne, ale o tym zaraz. Obraz nominowany do Oskara jako najlepszy czarno-biały film, za rolę drugoplanową (J. Carrol Naish) oraz za dźwięk. Ostatecznie żadnej statuetki nie zgarnął, ale odnotować wypada o jego zaistnięciu w oczach wielkiej rady wielkich panów znających się na filmach.<br />
<br />
II wojna światowa i działania w Afryce. Wojska alianckie po klęsce pod Tobrukiem zwiewają przed Niemcami w głąb pustyni. Głównym "bohaterem" jest czołg i jego załoga, który zabiera, choć nie powinien, napotkanych rozbitków. Pętla pościgu zaciska się, ale przewaga liczebna Niemców nie ma znaczenia, gdy brak wody. Sprytni alianci bunkrują się przy ruinach, gdzie zdobywają nieco cieczy i zgrywają, że mają jej pod dostatkiem. Walki trwałyby trochę, a naziści nie mają już sił czekać i poddają się, choć gdyby tylko zaatakowali pełnymi siłami, to zmiażdżyliby wroga. Oto jak pozór może pokonać fakty.<br />
<br />
Film jest sprawnie zrealizowany, momentami wręcz z polotem. Bardzo solidne wojenne kino w klimatach pustynnych z Bogartem. Cóż więcej chcieć można?<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqE6dudxAKqIZ1bIAgCopdwmR7Fiw5cHfOxigobtldvYrHZyDay8JFMUKARoRYz3DbYq_3TnGhqpdZtiVphLTXW2hkJvLuM1n2RVAa2l0Ut04EA16MHdIiwt7KiX-ZGUMNe-ynHxt2irrA/s1600/saharam.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqE6dudxAKqIZ1bIAgCopdwmR7Fiw5cHfOxigobtldvYrHZyDay8JFMUKARoRYz3DbYq_3TnGhqpdZtiVphLTXW2hkJvLuM1n2RVAa2l0Ut04EA16MHdIiwt7KiX-ZGUMNe-ynHxt2irrA/s400/saharam.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631881951556703714" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 258px;" /></a><br />
<br />setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-25565474722588928432011-07-21T18:13:00.005+02:002014-05-15T17:29:32.109+02:001938 The Adventures of Robin Hood (Przygody Robin Hooda)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnb3sp-9Tr2zs3Rb0KLapLao0N7SRlPm4BQoWbMvtml_M008xZnInO-p3VtFf-9ABIFp8YsH5OXpV96J8PipQIUlIKLATXoIgFqHTFyCP7t2p1_0s7bipvlsiKKP1GJSoad5HqHnL4GZVG/s1600/Robin_Hood_download.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnb3sp-9Tr2zs3Rb0KLapLao0N7SRlPm4BQoWbMvtml_M008xZnInO-p3VtFf-9ABIFp8YsH5OXpV96J8PipQIUlIKLATXoIgFqHTFyCP7t2p1_0s7bipvlsiKKP1GJSoad5HqHnL4GZVG/s200/Robin_Hood_download.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631840567029542770" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 130px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">The Adventures of Robin Hood</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Przygody Robin Hooda</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Michael Curtiz, William Keighley</span><br />
Główne role - <span style="font-weight: bold;">Errol Flynn, Olivia de Havilland, Basil Rathbone</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1938</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Stany Zjednoczone</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Przygodowy</span><br />
<br />
Historię Robina znają wszyscy, więc stratą czasu byłoby kolejne jej przywoływanie. Film jest klasycznym ujęciem tejże legendy, która nabrała barw i awanturniczego pazura. Bohaterowie trzaskają się mieczami, skaczą, strzelają z łuku, uśmiechają się i wygłupiają nieco. Wszystko w przepięknych scenografiach i wyrazistych kolorach. Uwagę przykuwa świetna kreacja Errola Flynna - bardzo luzacka i pełna energii. Aktor ten ma bardzo hollywoodzki uśmiech i niezłą aparycję, a do tego świetnie prezentuje się w obcisłych, zielonych rajtuzach. Film jest zrealizowany z rozmachem i może porwać widza niczym tornado. Jest to adaptacja bardzo na luzie, pełna wesołych melodyjek, luźnych gagów i zupełnie niezobowiązująca. Ten film nie zmieni niczyjego życia i w gruncie rzeczy nie jest niczym niezwykłym, ale mimo swojej banalności (ach te sceny gdy piękna Marion jest lekko rozmazana, aby dodać jej jeszcze większego wdzięku) godny uwagi.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisZHVmLGEr_mNN5G_B0G_wEEXnDaLgIZ5llfi71hBD_PVbY1ZxCKZ66V1fFe0TrPwj1fIFWN9jch2vpcAUEqIDDgApFTZOeADTsJuy_1rjKpUXThDmgK8nOlOzhmBo5Ak1W3kz-PtXqBXI/s1600/robinm.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisZHVmLGEr_mNN5G_B0G_wEEXnDaLgIZ5llfi71hBD_PVbY1ZxCKZ66V1fFe0TrPwj1fIFWN9jch2vpcAUEqIDDgApFTZOeADTsJuy_1rjKpUXThDmgK8nOlOzhmBo5Ak1W3kz-PtXqBXI/s400/robinm.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631840176699938706" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 267px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-82140037420003708882011-07-21T10:37:00.003+02:002014-05-15T17:29:41.206+02:001935 Top Hat (Panowie w cylindrach)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVhOp8AUukkXky-SmoIfjblQQTS61X3GtwW3dR111Hpx-6q6F4Slzj_FgK3uyRp05HZixUPGUFYx_vrg-1lvp1PR9uirb5oOtumPWF3rIUaKL0NNoZx4_Cu4IHUXgL_PJ6VzhlMAt3X_J/s1600/TOP+HAT+-+.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVhOp8AUukkXky-SmoIfjblQQTS61X3GtwW3dR111Hpx-6q6F4Slzj_FgK3uyRp05HZixUPGUFYx_vrg-1lvp1PR9uirb5oOtumPWF3rIUaKL0NNoZx4_Cu4IHUXgL_PJ6VzhlMAt3X_J/s200/TOP+HAT+-+.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631722483664829858" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 134px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Top Hat</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Panowie w cylindrach</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Mark Sandrich</span><br />
Główne role - <span style="font-weight: bold;">Fred Astaire, Ginger Rogers</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">30 września 1935</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Stany Zjednoczone</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Musical</span><br />
<br />
Musical absolutny! Jest w nim wszystko, co w dobrym musicalu być powinno i szczypta magii, która porywa widza. Jest charyzmatyczny Fred Astaire, któremu uśmiech nie schodzi z twarzy, a śpiewa jak anioł i tańczy jak diabeł. Jest piękna Ginger Rogers, która dotrzymuje mu (stara się dotrzymać) tempa w tańcach i śpiewach i są inni, którzy doskonale budują tło do tego duetu. Jest sporo humoru i romansu, a przede wszystkim jest mnóstwo piosenek i układów tanecznych, które naprawdę porywają.<br />
<br />
Historia prosta, ale i taka być musi, bo to nie ona jest najważniejsza. Nie może jednak na tyle popaść w banał, by nie irytować widza. No i nie popada. Jerry zakochuje się w Dale, która przez zbieg okoliczności jest przekonana o tym, że jest on mężem jej przyjaciółki. Jego podchody i podrywy strasznie ją denerwują, bo ciągle myśli, że nowy mąż przyjaciółki zdradza ją od samego początku. Wszystko oczywiście zmierza do nieuniknionego finału, lecz po drodze twórcy serwują mnóstwo gagów i nawarstwiających się nieprzyjaznych zbiegów okoliczności.<br />
<br />
Najważniejsze w musicalu są dwie rzeczy - piosenki (a wraz z nimi tańce) i przekonujący aktorzy. Fred Astaire jest tak naturalny, tak na luzie, tak elokwentny, że po prostu każdy film z jego udziałem pozostawić musi pozytywne odczucia. Nie gorzej z jego partnerką, wespół zresztą zagrali w kilku filmach zdaje się. Jednak to Panowie w cylindrach są chyba tym najsłynniejszym i być może najlepszym. Wspaniały musical, pełen pozytywnej energii i dla zatwardziałych przeciwników gatunku magiczny lek, który wyleczy ich z uprzedzeń. Te słowa pochwał trzeba jednak zwieńczyć pewnym spostrzeżeniem. Oto jest kino typowo rozrywkowe, pełne prostych, pozytywnych emocji i niestety nic więcej.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLc6wev5vNpLMC-N1jhXTclY3v3wS9ypHQNyjLEOXgULDe-bLtjdoAxXwffS-0rEz9abn_3l-KZoEUlP0nuYCj9qilyxJZvCFmoTDw2DAwHpTQoQJjym_5i4DzS_zvMsVPUAWwX0gi3pgo/s1600/tophat.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLc6wev5vNpLMC-N1jhXTclY3v3wS9ypHQNyjLEOXgULDe-bLtjdoAxXwffS-0rEz9abn_3l-KZoEUlP0nuYCj9qilyxJZvCFmoTDw2DAwHpTQoQJjym_5i4DzS_zvMsVPUAWwX0gi3pgo/s400/tophat.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631722577072413202" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 267px;" /></a><br />
<br />setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-18115854756728175602011-07-21T10:10:00.006+02:002014-05-15T17:29:51.487+02:001934 Czapajew<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizhM0Cb33WqgfkFeH95I_28cQUDeH0s3sId_69OhmW7mKfdULp5x_YsMBU2c3HpJnBJV7L_Hv06TffwmmfLmugvbZJpAXKAXb_F0JoPSf2xwqXkpf6kH5GYRIlslm64T1Obbr2o3Bq0B2P/s1600/czapajewww.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizhM0Cb33WqgfkFeH95I_28cQUDeH0s3sId_69OhmW7mKfdULp5x_YsMBU2c3HpJnBJV7L_Hv06TffwmmfLmugvbZJpAXKAXb_F0JoPSf2xwqXkpf6kH5GYRIlslm64T1Obbr2o3Bq0B2P/s200/czapajewww.JPG" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631715491952780706" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 141px;" /></a>Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Czapajew</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Georgi Vasilyev, Sergei Vasilyev</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1934</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Rosja</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Dramat historyczny</span><br />
<br />
Mocna pozycja w "rewolucyjnym" kinie Radzieckim. Film opowiada o losach Wasilija Iwanowicza Czapajewa, "czerwonego" żołnierza dzielnie walczącego w imię rewolucji bolszewickiej z "białymi". Oparty jest na wspomnieniach niejakiego Furmanowa, który dołączył do bohaterskiego dowódcy i uczył go ogłady, ten z kolei pisarzowi udzielał lekcji z prostej, chłopskiej logiki, odwagi, bohaterstwa, dobroci, heroizmu, siły ducha i tak dalej. Czapajew przedstawiony jest jako nieskazitelnie dobry człowiek, nieco dziki i nieopanowany, ale przez to zupełnie naturalny i stanowiący kontrapunkt dla sztywnych, fałszywych arystokratów. Nie na darmo w Rosji po premierze filmu powstawały dowcipy z Czapajewem w roli głównej jako o osobie, która potrafi dokonać wszystkiego, nawet rzeczy niemożliwych, bo i w dziele panów Vasilyevów jest on tak wyidealizowany, że aż bawi. Bawi jednak tylko do pewnego stopnia, bowiem kreacja Borisa Boboczkina jest na tyle przekonująca, że szybko widz daje się porwać Czapajewowi. W filmie pokazanych jest trochę walk i ucieczka bohatera przed "białymi", gdy ci nikczemnie atakują jego obóz. Dzieło wieńczy śmierć Czapajewa i spektakularny wybuch skarpy.<br />
<br />
W momencie premiery film przyciągnął do kin rzesze radzieckich widzów, był do tego stopnia popularny, że kina w małych miastach organizowały seansy całą dobę. Na wielki sukces filmu złożyło się wiele czynników i rasowa propaganda prokomunistyczna była jednym z najmniej ważnych. Przede wszystkim w filmie przekonujący są aktorzy i swoboda z jaką oni oraz reżyserzy budują ich kreacje. Stają się oni dzięki temu niemalże namacalni, prawdziwi - z krwi i kości. Nie jest to film szczególnie piękny od strony wizualnej, jest raczej brudny i stara się być realistyczny i oto kolejny powód sukcesu tego obrazu. W niepięknych warunkach pojawiają się bohaterowie z krwi i kości, którzy walczą w imię słusznej sprawy.<br />
<br />
Ogląda się to widowisko bardzo dobrze i nawet z dzisiejszej perspektywy Czapajew jest obrazem bardzo świeżym i soczystym, tak jak główny bohater, który ziemniakami na stole udzielał lekcji taktyki czy łaził w obdartym mundurze aż do momentu, gdy Furmanow nie uświadomił go, że wyglądem daje się świadectwo idei rewolucyjnej. Mowa Czapajewa o walce, ideach i innych takich wyniosłych rzeczach całkiem przekonująca, bo i niezbyt napompowana, ale właśnie taka naturalna, swobodna.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuwDQnpa4vE4q27hvkm4KXmMC1Ay993t24PQHPByp0IZ8lbt6leV-bjuUB6OJMIKRqJ7y4Xvm9tMe7CJQ7SZUMionQOn-TydLeUQqykRzFJlhZJjZWIievsi_VWQHbbyqDsFTACeyQvekC/s1600/czapaje.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuwDQnpa4vE4q27hvkm4KXmMC1Ay993t24PQHPByp0IZ8lbt6leV-bjuUB6OJMIKRqJ7y4Xvm9tMe7CJQ7SZUMionQOn-TydLeUQqykRzFJlhZJjZWIievsi_VWQHbbyqDsFTACeyQvekC/s400/czapaje.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631715231844679954" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 265px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-7025567492707433742011-07-20T15:35:00.005+02:002014-05-15T17:30:06.617+02:001959 Plan 9 from Outer Space (Plan 9 z kosmosu)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8hIDv24oyStnyQASxdILj5DxHMIKwoJTPzMkZ3UonevtU-1_q3XCpakBIzcAgxu557HcejkLeg1gS4b5S-Qcqd_0pf2Jet8gk9rAfakuYpNzC9iPXTZK033r2aiLdwZtq-G54BGi-umc1/s1600/plan_9_from_outer_space.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8hIDv24oyStnyQASxdILj5DxHMIKwoJTPzMkZ3UonevtU-1_q3XCpakBIzcAgxu557HcejkLeg1gS4b5S-Qcqd_0pf2Jet8gk9rAfakuYpNzC9iPXTZK033r2aiLdwZtq-G54BGi-umc1/s200/plan_9_from_outer_space.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631428276619645362" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 130px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Plan 9 from Outer Space</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Plan 9 z kosmosu</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Edward D. Wood, Jr.</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1959</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Stany Zjednoczone</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Horror, sci-fi</span><br />
<br />
Legenda pana Edwarda D. Wooda urosła głównie dzięki filmowi Tima Burtona pt. Ed Wood. Pan Burton rewelacyjnie przedstawił tego nietuzinkowego twórcę i dał mu największy prezent - wielką sławę i widzów, którzy na nowo zaczęli sięgać do jego twórczości. Ta twórczość jednak nie jest warta złamanego grosza. Kultowy obraz Plan 9 z kosmosu stał się taki, bo jest tak zły, tak słaby, kuriozalny i wręcz śmieszny, że ręce opadają i nawet krytykować go trudno - pozostaje tylko śmiech... przez łzy.<br />
<br />
Planetę nawiedzają latające spodki, ożywiają trupy, które mordują ludzi. To by było na tyle. Potem jest jakieś wyjaśnienie inwazji, ale wszystko to jest na tyle błahe, że szkoda po prostu słów. Wszystko w tym filmie jest marnością nad marnościami: aktorstwo, zdjęcia, reżyseria, scenariusz, muzyka... a scenografia nade wszystko. No i te niezapomniane efekty specjalne, gdy widać nitkę, na której zawieszony jest latający spodek. Piękne ujęcie, gdy trup wychodzi z grobu i rusza w świat, a potem jego pomnik wpada w dół. Nie wspominając o tekturowych krzyżach i nagrobkach na cmentarzu, które wraz z podmuchem wiatru, gdy bohater przechodzi obok nich poruszają się i o mały włos nie przewracają się. Jest w filmie Bela Lugosi znany z roli Draculi. Nie mówi ani słowa tylko płacze, a potem snuje się za peleryną jak w swojej roli życia, co wygląda przezabawnie.<br />
<br />
Można się z tego filmu trochę pośmiać, ale szybko staje się on nudny. Jest po prostu odpychający i mierny. Miano najgorszego filmu świata, jakim go ogłaszają, oczywiście jest mocno przesadzone, ale to naprawdę beznadziejny film.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAzR2fMApkzcpqtzfw-EGuPnkYtnRMOwFcBmhdsDZG64ggk3ZguEDqVchxrJbHBUXTAO3kgv65FRQyvvIso1-efech1xTYbFO2lKnGA1zqv3qq3Xz4g4pKLjU2TMw3sjnIlfC3vxJjwDU0/s1600/plan9m.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAzR2fMApkzcpqtzfw-EGuPnkYtnRMOwFcBmhdsDZG64ggk3ZguEDqVchxrJbHBUXTAO3kgv65FRQyvvIso1-efech1xTYbFO2lKnGA1zqv3qq3Xz4g4pKLjU2TMw3sjnIlfC3vxJjwDU0/s400/plan9m.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631428410776848514" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 305px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-15919498218662700122011-07-19T17:31:00.015+02:002014-05-15T17:30:28.277+02:001913 Der Student von Prag (Student z Pragi)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5HcjGwYAJd_vxoM4loBqGRwosnxeughxn5LCkg1vaEfdvjJ1O6ygqh3rZGYXv3cKm5NfzZaorx2qzGGMvT6QJUx9dRkflkMDuDzQxqmMOJ0SWJr1ZAmsaSeNos7HnMxtGrL00s5ZYd3G/s1600/student.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5HcjGwYAJd_vxoM4loBqGRwosnxeughxn5LCkg1vaEfdvjJ1O6ygqh3rZGYXv3cKm5NfzZaorx2qzGGMvT6QJUx9dRkflkMDuDzQxqmMOJ0SWJr1ZAmsaSeNos7HnMxtGrL00s5ZYd3G/s200/student.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631087195053491746" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 150px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Der Student von Prag</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Student z Pragi</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Stellan Rye, Paul Wegener</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1913</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Niemcy</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Horror</span><br />
<br />
Zacznę pięknym cytatem:<br />
<br />
"Gdziekolwiek będziesz ty, tam i ja będę, aż po twą ostatnią godzinę, aż po twój grób. Będę na nim siedział!"<br />
<br />
Niezwykle interesujący tytuł, bo stary jak świat, a ciągle wspaniały. Trzeba jednak posiadać umiejętność oglądania starych filmów, bo widz zaprawiony bieżącym kinem może Studenta z Pragi nie docenić. Weterani niemego kina będą z pewnością wniebowzięci.<br />
<br />
Sam w sobie film broni się całkiem nieźle i mimo upływu czasu to kawał dobrze zapełnionej taśmy filmowej. Pewien student zaprzedał swoje lustrzane odbicie diabłu w zamian za pieniądze i zaszczyty. Przekonany, że nic nie stracił, a wiele zyskał rusza na miłosne podboje. Jednak nieoczekiwanie jego zaprzedane odbicie ożywa - staje się jego sobowtórem i niesie zagładę. Ogólnie film jest zapowiedzią szkoły ekspresjonistycznej - jest podobna atmosfera. Co prawda do szczytowych osiągnięć tego nurtu Studentowi z Pragi daleko, ale należy pamiętać, że to rok 1913. W roku tem powstawały 12-minutowe adaptacje Anny Kareniny i filmy studia d'art (żywcem przeniesienie marnego teatru z aktorami, którzy nadrabiali brak głosów machaniem rękami jak straceńcy). Jest to więc dzieło wręcz wybitne jak na swoje czasy. Na teraz? Całkiem dobre dla lubujących się w celuloidowych klasykach.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlU9unDXQT9GB5cHzUBa_THOqWbqDpcP7YjUjVbB63Y1_zxSA5Kxco6qLzpCMl_KqAWw6hu4wcpEaweUsGhpY2Y4MtQQ1o4mjuwQqBknidYxLv01izjPwyCzZRtPP7BsPxXyxJgU084C4P/s1600/studentzrzut.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlU9unDXQT9GB5cHzUBa_THOqWbqDpcP7YjUjVbB63Y1_zxSA5Kxco6qLzpCMl_KqAWw6hu4wcpEaweUsGhpY2Y4MtQQ1o4mjuwQqBknidYxLv01izjPwyCzZRtPP7BsPxXyxJgU084C4P/s400/studentzrzut.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631087113655123954" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 270px;" /></a><br />
<br />
Myślę intensywnie nad systemem etykiet do postów, aby wygodnie było wyszukiwać. Na razie stanąłem na takim czymś: niemy lub dźwiękowy, dekada powstania, reżyser (o ile jest szansa, że pojawi się jeszcze jakiś jego film) i/lub aktor (o ile charakterystyczny i jest szansa, że się kiedyś znowu pojawi). Może coś jeszcze wymyślę, więc póki co nie będę etykietował zaległych postów, żeby w razie nowej idei nie robić tego znowu.setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-26029120052809455572011-07-19T12:24:00.007+02:002014-05-15T17:30:18.153+02:001957 Letyat zhuravli (Lecą żurawie )<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8p8ZUH8BKEcdNdkUA3SqpkxupP3icDZ_0rri-cPHtiTO1azw2Kl7OtOrCntJ8chl2-fbzU_BJIDM4t6ks-l4YGQn1JHp2FeuhGRfj2Q_FuUAYoEldhVHIS9bd_ZTe1iWnlwC1AnrPQiZl/s1600/Leca_zurawie_leca_zurawie_2272302.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8p8ZUH8BKEcdNdkUA3SqpkxupP3icDZ_0rri-cPHtiTO1azw2Kl7OtOrCntJ8chl2-fbzU_BJIDM4t6ks-l4YGQn1JHp2FeuhGRfj2Q_FuUAYoEldhVHIS9bd_ZTe1iWnlwC1AnrPQiZl/s200/Leca_zurawie_leca_zurawie_2272302.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631008198271540322" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 141px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Letyat zhuravli</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Lecą żurawie</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Mikhail Kalatozov</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">1957</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Matka Rosja</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Melodramat, wojenny</span><br />
<br />
Lecą żurawie to film, który chciałem obejrzeć już od dawna. Miałem ku temu kilka okazji, lecz żadnej nie udało mi się wykorzystać. Dopiero wczoraj przysiadłem i sprawdziłem co zostało obdarowane Złotą palmą w Cannes w roku 1958.<br />
<br />
Film opowiada o miłości dwóch kochanków. On jednak rusza na wojnę, a ona nie zdąża się z nim ostatecznie pożegnać, przez co On jest rozgoryczony i nie pisuje do niej. Ona zrozpaczona czeka na listy i doczekać się nie może. On dzielnie walczy. Ona ugina się i wychodzi za mąż w podkochującym się kuzynem Jego. Cóż dalej - wojna trwa i Ona pracuje w szpitalu i coraz bardziej tęskni za Nim. Mąż okazuje się szują, a On ginie.<br />
<br />
Melodramat pełną gębą, ale jaki! Po pierwsze do czynienia mamy ze wspaniałymi zdjęciami i choćby dla nich warto obejrzeć ten film. Jest po prostu piękny, a do tego wspaniały montaż - jakby zatrzymany w czasie, czerpiący z tradycji niemego kina. Dobre aktorstwo i zręczny reżyser wspaniale i z wyczuciem korzystający ze środków wyrazu Kina. Z perspektywy czasu pewne sceny jednak mogą wydać się nieco pretensjonalne, ale w dużej mierze zależy to od wrażliwości widza. Jest w filmie taka chwila, gdy Moskwa jest bombardowana, a on wyznaje jej miłość, ona nie chce, bum bum, on nalega, bum bum, ona nie chce, bum bum, nalega, bum bum, całują się, kurtyna. Jest to bardzo plastycznie zrobione, ale zdaje się, że dla wielu może być zbyt napompowane. Albo gdy bohater dostaje kulkę, wspaniale to nakręcono, ale dorzucono przebłyski z jego marzeń o ślubie i to może dla niektórych być nie dla strawienia. Nie zrozumcie mnie źle - to jest piękne, ale w momencie, gdy obecne kino jest takie ekstrawertyczne, to te sceny mogą wydać się mdłe po prostu. Mi się niebywale podobały.<br />
<br />
Podobał mi się też cały film, ascetyczny i piękny zarazem. Poetycki taki wspaniały. Polecam wszystkim, niekoniecznie lubującym się w wojennych rozgrywkach, bo tych w filmie jest z 10 minut. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVkl1xTsdj6MBj0qentTgX1Q4GM_zz3YuIw5uvqGWhNLc-xJo1V0ex7DOpmYM0bch8zpQcSk06uNpORRCJNC2efeOI2jr_0ycD2BitfshTPI_3pG3702tjQi62u2BUFvgG8ozo5IwtLvXl/s1600/lecaaaaa.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVkl1xTsdj6MBj0qentTgX1Q4GM_zz3YuIw5uvqGWhNLc-xJo1V0ex7DOpmYM0bch8zpQcSk06uNpORRCJNC2efeOI2jr_0ycD2BitfshTPI_3pG3702tjQi62u2BUFvgG8ozo5IwtLvXl/s400/lecaaaaa.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5631012449141033154" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 270px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-3261492490509588822011-07-19T10:53:00.008+02:002011-07-20T15:02:50.143+02:001937 La Grande Illusion (Towarzysze broni)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh95pesOnPCOlapL5US1t7In7ShIetdwVcjEm_QZtmIRUPWVcMtaCetaLw_ZuoC31gp4MLEahJTLzCaxlgWzIRzMTAPb-2Sc4bZouTYYWUYupxw6Ou_6HeqiR2AuAm_J2ES0LyP28ioTE3I/s1600/grande-illusion-la.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 141px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh95pesOnPCOlapL5US1t7In7ShIetdwVcjEm_QZtmIRUPWVcMtaCetaLw_ZuoC31gp4MLEahJTLzCaxlgWzIRzMTAPb-2Sc4bZouTYYWUYupxw6Ou_6HeqiR2AuAm_J2ES0LyP28ioTE3I/s200/grande-illusion-la.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5630984790232553394" /></a>Tytuł - <span style="font-weight:bold;">La Grande Illusion</span><br />Tytuł polski - <span style="font-weight:bold;">Towarzysze broni (Wielkie złudzenie)</span><br />Reżyseria - <span style="font-weight:bold;">Jean Renoir</span><br />Premiera - <span style="font-weight:bold;">1937</span><br />Kraj - <span style="font-weight:bold;">Francja</span><br />Gatunek - <span style="font-weight:bold;">Dramat wojenny</span><br />Moja ocena <span style="font-weight:bold;">od dzisiejszego wpisu nie oceniam filmów</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">O zapomnianych twórcach</span><br />W najmłodszej dziedzinie sztuki pięknej wszystko dzieje się niebywale szybko. Nurty pojawiają się znikąd, by po kilku latach odejść bezpowrotnie. Żaden reżyser całe życie nie może konsekwentnie tworzyć w jednym stylu, gdyż bardzo szybko stałby się archaiczny. Najlepiej tę tezę udowadnia upadek kina niemego - mało który mistrz tamtej epoki odnalazł się w nowym świecie, świecie dźwięku. Ci, którym się udało, musieli na nowo uczyć się warsztatu i diametralnie zmienić swoje podejście do X muzy. Historia Charlesa Spencera Chaplina wiele o tym mówi. Wielka gwiazda niemego kina na dźwiękowe się po prostu... obraziła. Dostrzegając jednak, że nie ma szans w tej walce i ona zaczęła zmieniać swój styl pod filmy, które przeznaczone są nie tylko dla widzów, ale i słuchaczy. Charlie tworzy swój łabędzi śpiew - Światła rampy - poruszającą melodramatyczną historię o samym sobie, o tym jak wszystko przemija w branży rozrywkowej. Wespół z filmem Bulwar zachodzącego słońca filmy te tworzą przepiękny duet obrazów o upadku dawnych mistrzów. W filmie Wildera pojawia się nawet Buster Keaton, drugi wielki komik niemego kina, który kompletnie nie odnalazł się w świecie dźwięku i nawet w tym wspaniałym filmie odgrywa niemą rolę - ze swoją trumienną miną gra w karty z innymi "upadłymi" gwiazdami.<br />O Chaplinie widzowie jeszcze pamiętają, bo stał się on pewnym symbolem kina. Został wchłonięty przez popkulturę, która już go nie wypuści i słynny melonik oraz wąsik zawsze będą rozpoznawalne. Mało kto jednak zna Chaplina z jego filmów, a nie z plakatów czy nawiązań nawiązujących do nawiązań, które są nawiązaniami do... O Busterze Keatonie nie pamięta już nikt poza ludźmi interesującymi się kinem. Innym zapomnianym dzisiaj geniuszem jest Jean Renoir, który lata swojej świetności miał właśnie po upadku niemego kina.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">"Jego życie, jego filmy"</span><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_qBjMbjQ_GF6v1p9d_AhctXJQGGChfwdCRcig1rX6CMj2BJiFfGvIDB1XIbGTklZRgNq8m8VRx5IFRPPlDne6IpN9-0EkQ17xX1JWKDIOGgILfuXiVu8UYPnw0NEvCnyutGaARXfOq9kk/s1600/495px-Gabrielle_et_Jean%252C_by_Pierre-Auguste_Renoir%252C_from_C2RMF_cropped.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 165px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_qBjMbjQ_GF6v1p9d_AhctXJQGGChfwdCRcig1rX6CMj2BJiFfGvIDB1XIbGTklZRgNq8m8VRx5IFRPPlDne6IpN9-0EkQ17xX1JWKDIOGgILfuXiVu8UYPnw0NEvCnyutGaARXfOq9kk/s200/495px-Gabrielle_et_Jean%252C_by_Pierre-Auguste_Renoir%252C_from_C2RMF_cropped.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5630985567506888306" /></a>Nazwisko Renoir może coś mówić nie tylko zainteresowanym kinem. Niejaki Auguste Renoir genialny malarz - impresjonista jest ojcem Jeana genialnego reżysera - we wczesnym okresie twórczości również impresjonisty. Renoir-syn urodził się w Paryżu w 1894 roku. W swojej autobiograficznej książce napisanej w 1974 roku (wydanej w Polsce w 1978 roku) wspomina czasy dzieciństwa, gdy zmuszano go do noszenia długich włosów, a te były blond i kręciły się niemożliwie, co przyszłego reżysera wprawiało w irytację. Na domiar złego ojciec uwielbiał malować te loki, co pogrążało Jeana w rozpacz. Mimo noszenia spodenek wszyscy brali go za dziewczynkę, co również nie było powodem do radości. Na szczęście dziecięce problemy nie miały negatywnego wpływu na jego dorosłe życie, w którym okazał się twórcą niezwykle płodnym i oryginalnym - genialnym.<br />W początkowej fazie twórczości przypięto mu łatkę impresjonisty i łączono z francuską awangardą. Najważniejszym filmem tego okresu jest Nana na podstawie Zoli. Jednak szczytowy okres twórczości Renoira przypada na drugą połowę lat trzydziestych. Nakręcił wówczas Towarzyszy broni, Marsyliankę i Reguły gry. Przyjęło się mówić o poetyckim realizmie, który wespół z Marcelem Carne, Renoir prezentował (i doprowadził do perfekcji). W 1949 roku zrealizował swój pierwszy kolorowy film - Rzeka, aktywnie tworzył do 1969 roku, gdy nakręcił ostatni film Le Petit théâtre de Jean Renoir. Był nie tylko reżyserem (40 filmów), ale również aktorem (zagrał w 10 filmach, najsłynniejsza rola w Regułach gry) i scenarzystą (32 scenariusze). W 1975 roku otrzymał specjalnego Oskara za całokształt twórczości. Zmarł w Beverly Hills w 1979 roku.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Towarzysze broni</span><br />Jeżeli ktoś tworzy listę 100 najlepszych filmów wszech czasów musi pamiętać o jednej regule - taka lista musi zawierać Towarzyszy broni. Odpowiedź na pytanie dlaczego? sama się wyklaruje wraz z kolejnymi słowami tego tekstu albo po prostu - po seansie. Podobnie jak Obywatel Kane Orsona Wellesa, tak i La Grande Illusion Renoira jest filmem, który wszyscy krytycy wyliczają jako arcydzieło kinematografii. Oba filmy łączy ich innowacyjność - łamanie klasycznych zasad i wprowadzenie kina na inną ścieżkę. W tym sensie oba dzieła uznać można za genialne - nie są to młodzieńcze wybryki buntowników, ale dojrzałe i skończone arcydzieła odchodzące od klasycznego podejścia do kina. Przyjęło się podawać właśnie Obywatela Kane'a za film rewolucyjny, ale to Jean Renoir był pierwszy, to on już coś zburzył i to on był inspiracją dla Wellesa. Oczywiście to film młodego (i pewnego siebie) Orsona najpełniej złamał "stare" kino, ale o wkładzie twórcy Towarzyszy broni nie należy zapominać.<br /><br />Historia przedstawiona w Towarzyszach broni bazuje na wspomnieniach przyjaciela Renoira - porucznika Pinsarda - francuskiego lotnika, który siedmiokrotnie został zestrzelony, siedmiokrotnie pojmany do niewoli i wreszcie - siedmiokrotnie zbiegał z więzienia. Pisząc scenariusz Charles Spaak wraz z Jeanem Renoirem czerpali z historii dzielnego żołnierza pewne sytuacje i pomysły, lecz nie jest to bezpośrednio opowieść o jego losach. Prócz tego przeczytali dwadzieścia tomów wspomnień żołnierzy będących w niewoli. Akcja filmu dzieje się podczas I wojny światowej, gdy arystokrata kapitan de Boeldieu i porucznik Maréchal pojmani zostają przez Niemców. Trafiają do obozu, gdzie Francuzi z dystansem podchodzą do reguł narzuconych przez sztywnych Niemców i co i rusz planują ucieczki, które kończą się powodzeniem lub nie. Ostatecznie bohaterowie trafiają do twierdzy dowodzonej przez niemieckiego arystokratę - majora von Raffensteina. Między kapitanem a majorem nawiązuje się koleżeńska relacja - obaj są z tej samej klasy społecznej i dosyć łatwo znaleźć im wspólny język. Francuzi nie ustępują w swojej aktywności związanej z ucieczkami, i choć z twierdzy jeszcze nikomu zbiec się nie udało, to nie tracą zapału. Ostatecznie dzięki kapitanowi, który odwraca uwagę żołnierzy, Maréchalowi oraz Rosenthalowi (francuski Żyd) udaje się uciec. Wędrując po górach trafiają wyczerpani pod opiekę niemieckiej chłopki Elzy, w której porucznik zakochuje się. Bohaterowie muszą jednak uciekać dalej i trafiają za granicę Szwajcarii, gdzie pościg nie ma wstępu - teren neutralny. Tak oto kończy się ten film. Lakoniczny opis przedstawia jedynie główną oś fabularną, a genialny Renoir wplótł w tę historię tyle dodatkowych treści, że jeden seans to zdecydowanie zbyt mało. Nie chodzi o to, że film jest niebywale głęboki i trudny - on jest niemożliwie subtelny i piękny zarazem w tej swojej subtelności. Jest niezwykle nowoczesny - kręcony w 1937 roku nadal jest niebywale świeży. Dotyczy to zarówno technicznej strony dzieła, ale też jego treści. Spróbujmy przyjrzeć się temu - nie boję się tego pisać - arcydziełu dokładniej. <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Z tytułem problemy</span><br />Polski tytuł - Towarzysze broni - nie jest tłumaczeniem oryginalnego La Grande Illusion, co znaczyłoby Wielkie złudzenie. Tok myślenia osób dystrybuujących to dzieło w Polsce wydaje mi się dosyć oczywisty. Wielkie złudzenie to tytuł nic nie mówiący o treści filmu, zaś Towarzysze broni od razu nakierowuje potencjalnego widza na fakt - oto film wojenny. To troszkę jak z Wirującym seksem co w oryginale zwał się Dirty Dancing (i wiele innych przykładów, nie tylko filmowych, ale też książkowych). <br />W przypadku dzieła Renoira znaczenie tytułu jest bardzo ważne i jest to niejako jego integralna część. Tym bardziej szkoda, że polski widz został tego tytułu pozbawiony. Pojęcia złudzenia to klucz do interpretacji filmu, ale o tym nieco dalej.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Pierwsze dno - film antywojenny</span><br />Większość filmów wojennych jakie powstają jest w istocie filmami antywojennymi. Nie inaczej jest z Towarzyszami broni, który w najoczywistszej warstwie jest dziełem o wydźwięku wybitnie przeciw wojnie. Okazuje się, że wielkim złudzeniem jest wiara w celowość i pożyteczność wojny. Sam Renoir w amerykańskim spocie reklamującym ten film nazywa wojnę "rozpaczliwą przygodą". Okazuje się, że z wojny nic nie wynika - niesie tylko cierpienie. Dla wyższych klas społecznych jest pewną "rycerską grą", zaś dla niższych walką o byt. Renoir nie banalizuje tematu i nie stawia na proste środki "antywojenne". Wspomnieć należy świetne Na zachodzie bez zmian na podstawie prozy Remarque, gdzie dramatyzm wojny jest ukazany dosadnie wraz z przykrymi konsekwencjami czy Wielką paradę. W swoim dziele Vidor zastosował ciekawy zabieg, bo uczynił z wojny wielką zabawę, rozluźnia widza, by samą końcówką uderzyć go niczym młotem i sprowadzić na ziemię. Towarzysze broni są w zupełnie inny sposób filmem antywojennym. Nie ma tutaj grozy wojny w żadnej sekundzie. Grupka wesołych Francuzów bawi się po prostu w obozie, a protest wobec wojny jest prezentowany tu między słowami. Renoirowi udało się uniknąć banalnej dosłowności, a jednocześnie nie utracić nic z wyrazistości przekazu.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Drugie dno - film społeczny</span><br />Wielkim złudzeniem nie jest tylko pożyteczność wojny. Jest nim także podział na granice, na narodowości. To chyba najważniejsza rzecz, którą Renoir chciał przedstawić i zrobił to z zegarmistrzowską precyzją i wyczuciem godnym oklasków. Zdaje się, że arystokraci z różnych krajów mają ze sobą więcej wspólnego niż ze swoimi rodakami z niższych klas. Major von Rauffenstein z kapitanem de Boeldieu od razu znajdują wspólny język i czują wobec siebie wzajemny szacunek. Znakomicie ta wieź przedstawiona jest w momencie gdy major zmuszony jest zastrzelić uciekającego Francuza. Błaga go o to by się poddał, gdyż nie chce go zabić, a gdy sytuacja go do tego zmusiła to na zwłokach byłego przyjaciela składa symbolicznie kwiat geranium. Relacje kapitana de Boeldieu z żołnierzami - proletariuszami przedstawione są jako oschłe, pełne szacunku, lecz bez więzi emocjonalnej. Porucznik Maréchal to prosty człowiek - dziki i naturalny, zaś kapitan jest niezwykle zdyscyplinowany, sztywny. Zestawienie tych dwóch typów charakteru - a raczej tych dwóch klas społecznych - jest jednym z ważniejszych wątków filmu. Wielką iluzją jest zatem podział na narody i bliskość rodaków. Ważniejsze są podziały klasowe niż narodowe. Po ucieczce Maréchal zakochuje się w niemieckiej chłopce - ot kolejny dowód na powyższą tezę. Nieważny jest język i narodowość, ważniejsze jest to w jakiej kaście zostało się wychowanym. Prosty człowiek z prostym człowiekiem zawsze odnajdzie wspólny język. Powszechnie znana jest historia z I wojny światowej gdy wojska dwóch stron podczas Wigilii ogłosiły jednodniowy rozejm i wspólnie urządzili sobie święto. Zaczęli śpiewać i bawić się razem, aż do momentu, gdy oficerowie nie dostrzegli w tym zachowaniu widma końca wojny. Żołnierze dostrzegli, że ci za barykadami nie są potworami, a dokładnie takimi samymi ludźmi z takimi samymi problemami i radościami. Oficerowie więc przerwali zabawę, bo szybko okazałoby się, że nie ma komu walczyć. Dokładnie ten sam problem podejmuje Renoir w swoim dziele i w niebanalny sposób prezentuje. I już w tym momencie film zdaje się być genialny, ale to jeszcze nie wszystko co może nam powiedzieć.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Trzeci dno - film nieuchwytny </span><br />Czym jest to trzecie dno i dlaczego nazwałem Towarzyszy broni filmem nieuchwytnym? To pewnego rodzaju krąg bez wyjścia, bo skoro jest nieuchwytny, co zakładam, to nie jest możliwe abym mógł wyrazić tę nieuchwytność. Nie jest tak źle – spróbuję wyrazić to, co niewyrażalne. Na myśli z tą nieuchwytnością mam to, że obraz Renoira nie poddaje się żadnym uproszczeniom. Opisanie go jako film antywojenny czy społeczny jest niebywałym spłyceniem pełnego wydźwięku dzieła. Reżyserowi udało się zawrzeć coś więcej w tych 114 minutach seansu. Najlepiej oddam to pewną metaforą, którą Renoir podaje w swojej autobiografii („Moje życie, moje filmy”). Wyobraźmy sobie aktora, który ma zagrać rolę biednego rybaka. Ubiera się w podarte łachy i nie goli się miesiąc. Scena kręcona jest na prawdziwym statku i... nie wygląda na prawdziwego rybaka, choć zewnętrznie wszystko jest w porządku, to aktor bez talentu nie zagra rybaka choćby wszystko wokół doskonale imitowało rzeczywistość. Teraz weźmy Charliego Chaplina, który w zwyczajnym stroju włóczęgi, z kuriozalnym wąsikiem i melonikiem, kręcąc laską będzie najprawdziwszym rybakiem. Oto podział na prawdę zewnętrzną (marny aktor) i wewnętrzną (doskonały aktor). Renoir przy okazji kręcenia Towarzyszy broni nie postawił wszystkiego na realizm zewnętrzny, bo wiedział, że mógłby tym samym zaburzyć harmonię obrazu. Przykładem jest mundur majora niemieckiego, który w rzeczywistości nie mógł tak wyglądać. Reżyser dodał mu nieco elementów, by Stroheim mógł na wadze szalkowej uzyskać równy wynik z opozycyjnymi Fresnayem (kapitan) i Gabinem (porucznik). Balans, który dzięki temu uzyskał, by wynikiem porzuceniu prawdy zewnętrznej na rzecz prawdy wewnętrznej. Zmierzam do tego, że film Renoira jest wyrazicielem prawdy świata na bazie realizmu, lecz nie realizmu szaleńczego. Pewne uproszczenia, zmiany są konieczne, aby obraz mógł mieć pewną harmonię i cechować się poetyką, której dziełu Jeana nie brakuje. Konkludując ten rozdział: tym, co czyni film nieuchwytnym jest prawda przedstawiona w nieprawdzie budząca pozór prawdy. A jaśniej: ten film jest prawdą. Credo przyświecające twórczości Renoira brzmi: Autentyzm materiału, aukcji i wykonania.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Erich von Stroheim, Jean Gabin i Pierre Fresnay</span><br />Trudno pominąć przy opisie tego filmu wielkość tych trzech aktorów. Gabin gra pewnego siebie prostaka, dobrodusznego, ale oschłego i twardego. Fresnay jest sztywny i wyniosły, a jednocześnie niezwykle „arystokratyczny” w klasycznym stylu. Z kolei Stroheim jest... trudno pisać o wcieleniu autora Chciwości, to po prostu trzeba zobaczyć. Geniusz jego aktorstwa jest niewyrażalny słowami. Tych trzech panów w momencie, gdy grają swoje role przyćmiewają całe tło. Równie dobrze Renoir mógłby kręcić cały film w marnym studiu bez przywiązywania wagi do kostiumów, a i tak byłby niewiarygodnie realistyczny i prawdziwy. Siła aktorstwa jest zawsze większa od siły tego, gdzie aktorzy grają. Ważne jest jednak to, że Renoir nie rezygnuje z tej „reszty”. Ujęcia kręcone są w autentycznej twierdzy Château du Haut-Kœnigsbourg, a sceny ucieczki w prawdziwym plenerze górskim. Warto przytoczyć anegdotę, którą Renoir podaje w swojej książce. Na początku zdjęć do Towarzyszy broni popadł on w konflikt z Stroheimem, bowiem ten nie rozumiał czemu reżyser nie wprowadził on w początkowej scenie w baraku kilku prostytutek w typie jawnie wiedeńskim. Renoir był w kłopotliwej sytuacji, podziw dla wielkiego człowieka, twórcy Chciwości – filmu będącego dla niego symbolem profesji reżyserskiej – stanął wobec człowieka ulegającego dziecinnym stereotypom. Kłótnia była na tyle poważna, że reżyser nie wytrzymał i rozpłakał się, co na tyle poruszyło Ericha von Stroheima, że padli sobie w ramiona. <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Wielkość Renoira</span><br />W telegraficznym skrócie: film Renoira cechuje się niebywałą troską o plastykę obrazu i dojrzałym stylem realizacji. Do tej pory wydaje się obrazem nowoczesnym i ani trochę się nie zestarzał od strony realizatorskiej. Niemały wpływ ma na to niesamowite wyczucie dialogów i płynna, harmonijna narracja osiągnięta przez świetną organizację kontrastujących ze sobą scen. Również dbałość o wiarygodność scenerii, choć nie do przesady, sprawia, że film nadal porywa widza. Kolejny raz trzeba zaznaczyć, że Renoir w swoim realizmie zachował umiar i w pewnych momentach rezygnuje z niego na rzecz poetyki obrazu. Jerzy Toeplitz napisał pisał o twórczości pana Jeana, że to odbicie rzeczywistości przepuszczone przez filtry jego własnego oryginalnego spojrzenia. Sam Renoir o twórczości artystycznej pisał, że artysta musi być związany ze środowiskiem, o którym chce coś powiedzieć. Reżyser brał udział w wojnie, był stuprocentowym Francuzem i miał styczność z wyższymi sferami – wystarczyło mu to, oraz niezwykły dar spostrzegawczości otaczającej rzeczywistości, by w filmie oddać „ducha” tamtej epoki, a jednocześnie stworzyć dzieło uniwersalne, wyrywające się jakimkolwiek klasyfikacjom. <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Konkluzja i inne takie</span><br />Martin Heidegger w swojej pracy O źródle dzieła sztuki postawił tezę, że dzieło sztuki jest tym genialniejsze im więcej prawdy o ludzkim świecie zawrze artysta w maksymalnie skończonym materiale. Podał przykład Butów Van Gogha, które symbolizują cały świat chłopów, ich życie i trud, a to jedynie obraz znoszonych butów. Zdaje się, że i film Towarzysze broni byłby innym doskonałym przykładem. Historia bowiem jest prosta i wprost nie mówi wiele, ale oddaje cały świat tamtych czasów. Mówi mało, ale wyraża wiele. Biedni są ci, co oglądając Wielkie złudzenie dostrzegą historię o francuskich uciekinierach i nic więcej. Renoir zawarł w tym dziele coś, czego widz wyrazić słowami nie potrafi, ale chwyta to, chwyta tę ideę i ma ją w głowie. Geniusz subtelności, smaku i wyczucia - oto kim jest Jean Renoir.<br /><br />Film w sezonie 1936/1937 odniósł niebywały sukces kasowy i zajął I miejsce we Francji prześcigając nawet komedie. W Wenecji na Biennale zdobył puchar za najlepszy film artystyczny, jednak krajowa włoska prasa widziała w nim komunistyczną propagandę i odnosiła się do niego bardzo oschle. Mimo to znalazło się kilku odważnych krytyków podkreślających wielką wartość dzieła Renoira. Mario Gromo w La Stampa podkreślał, że dominującym uczuciem filmu jest miłość do ojczyzny. Giuliemina Seti w Il Lavoro napisała o Towarzyszach broni: „Wielki, potężny dramat, w którym przemawiają do widza fakty proste, skromne i ludzkie”.<br /><br />Na zakończenie: Renoir w swojej książce wspomina o Carlu Kochu, który podczas I wojny światowej walczył po drugiej stronie barykady. Nie przeszkodziło to im jednak po wojnie stać się przyjaciółmi. „Oto jeszcze jeden dowód przemawiający za słusznością mojej teorii, że świat dzielą granice poziome, a nie pionowe”.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHqLN0f3wTy-6GQIq90genMBlXCFm8c4AVkgmtP5dmstFb69WgOsMB0BSH8N4DQb_mvNbREc0D0YkxzA7rs-Wp-Sr28ne6tYttTjqOUWdFqLt_VLaORgUcwgx2KEyKRjNNBoE1Siq0kNRe/s1600/grendeillusion.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 289px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHqLN0f3wTy-6GQIq90genMBlXCFm8c4AVkgmtP5dmstFb69WgOsMB0BSH8N4DQb_mvNbREc0D0YkxzA7rs-Wp-Sr28ne6tYttTjqOUWdFqLt_VLaORgUcwgx2KEyKRjNNBoE1Siq0kNRe/s320/grendeillusion.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5630986006486540178" /></a><br /><a href="http://zbroiowisko.pl/viewtopic.php?f=49&t=5050">Download Towarzysze broni</a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-12447019679879263812011-05-07T13:55:00.012+02:002014-05-15T17:30:38.463+02:001928 The Crowd (Człowiek z tłumu)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiswtj3d8xLx_-5nU7qK_71JQsr24Wh4YritV4N-r4clq8bxGuLVdyLzSmN9eCtkYT__dVx2mejWIPEjKOGSr9848LG6yiCwtyWZtgxyuXvZVE5iTHcGn7hLeqwmSp3ZayWRF5rLa0muq_S/s1600/7086980.2.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiswtj3d8xLx_-5nU7qK_71JQsr24Wh4YritV4N-r4clq8bxGuLVdyLzSmN9eCtkYT__dVx2mejWIPEjKOGSr9848LG6yiCwtyWZtgxyuXvZVE5iTHcGn7hLeqwmSp3ZayWRF5rLa0muq_S/s200/7086980.2.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603957855003385394" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 150px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">The Crowd</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Człowiek z tłumu</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">King Vidor</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">18 lutego 1928</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Stany Zjednoczone</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Melodramat</span><br />
Długość - <span style="font-weight: bold;">104 minuty </span><br />
<br />
Vidor powoli staje się jednym z moich ulubionych reżyserów. Mam za sobą świetną Wielką Paradę, a teraz i Człowieka z tłumu. Film jeszcze bardziej przypadł mi do gustu, ale po kolei.<br />
<br />
Historia życia Johna Simsa (James Murray), który jako jeden z siedmiu milionów nowojorczyków marzy o byciu kimś wielkim. Przybywając do miasta pełen nadziei szybko styka się z prozą życia. I choć ma nudną pracę, to nie poddaje się łatwo i uczy się nocami. Znajomy, Bert (Bert Roach), wyciąga go jednak na wieczór, gdzie poznaje Mary (Eleonor Boardman), z którą bierze ślub. Początek ich małżeństwa jest cudowny - spędzają miesiąc miodowy nad wodospadem Niagara, mówią sobie czułe słówka i osiągają pełnię szczęścia. Dosyć szybko jednak zaczynają się męczyć wzajemnym, nudnym życiem. Johnny nie dogaduje się z rodziną Mary, a poza tym staje się zrzędliwy i zrezygnowany. Ciągłe kłótnie kończy jednak informacja o ciąży Mary. John obiecuje się zmienić, lecz dosyć szybko ich relacje znowu ulegają pogorszeniu. W między czasie rodzi się drugie dziecko, a bohater dostaje 8 dolarów podwyżki. Mary zdaje się być zmęczona ciągłą pracą w domu i opieką nad dziećmi oraz ambicjami Johna, który nieustannie opowiada o tym, że sytuacja im się poprawi, gdy tylko do czegoś dojdzie. Wtedy następuje drastyczny zwrot w ich życiu - córka zostaje potrącona przez samochód i ginie. John nie może sobie z tym poradzić i rzuca pracę. Sytuacja rodziny coraz bardziej się pogarsza, wyprowadzają się z obecnego lokum i zamieszkują na brzydkich przedmieściach. John chwyta się różnych zajęć, ale w żadnym nie może się odnaleźć i staje się etatowym bezrobotnym, co nie podoba się rodzinie Mary i jej samej. Stawiają mu ultimatum - jeżeli nie znajdzie pracy, to żona odejdzie. Zrezygnowanego Johna inspiruje jego syn, który "chce być taki, jak on" i ciągle w niego wierzy. Bohater znajduje pracę jako żonglujący błazen reklamujący restaurację. Gdy mówi o tym Mary i pokazuje jej bilety do kina, ona daje mu jeszcze jedną szansę i tak oto kończy się film. Śmiechem bohaterów pośród tłumu widzów w kinie. Po trudach i z nadzieją.<br />
<br />
Bardzo spodobał mi się ten film. Historia zdaje się być banalna, ale przedstawiona jest w bardzo przekonujący sposób, do tego dochodzą "filozoficzne" napisy o istocie tłumu i relacjach społecznych. Historia doprawiona jest wieloma zabawnymi momentami, jeżeli widzieliście Wielką paradę tego reżysera, to tutaj jest podobnie. King Vidor ma specyficzny styl łączenia humoru z ciężkimi, dramatycznymi wydarzeniami. Ponadczasowy wydźwięk historii, najwyższa jakość od strony technicznej i specyficzny klimat produkcji sprawia, że jest ona lekturą obowiązkową dla każdego fana niemego kina.<br />
<br />
Moja ocena <span style="font-weight: bold;">4</span>/5<br />
<br />
UWAGA! UWAGA! Przygotowałem polskie napisy do The Crowd:<br />
<span style="font-weight: bold;"><a href="http://www.uploader.pl/?d=4DC54E342">http://www.uploader.pl/?d=4DC54E342</a></span><br />
Nie ma za co.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfgVfgd7Vc0GjcxCyoVsoST9mYu_5WnpD0jyTMy6doNZ8az__oNRAe5aMNrz5s3EplQ2lH_-GvHEtA0RGeI2iIWwlGGL16dCCIBquKjHzVjQ-ybml10l7J_7KVaiw319mZYwDoHP5O8oxf/s1600/The+Crowd.avi_012.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfgVfgd7Vc0GjcxCyoVsoST9mYu_5WnpD0jyTMy6doNZ8az__oNRAe5aMNrz5s3EplQ2lH_-GvHEtA0RGeI2iIWwlGGL16dCCIBquKjHzVjQ-ybml10l7J_7KVaiw319mZYwDoHP5O8oxf/s200/The+Crowd.avi_012.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603943777726110594" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ55Z_GYnmQyPkordswt3Cja1-EdjCQaafbizI6eenNa-TNLiLi9Ey7peHehD0vzmgie1UKfdxwGAeM6vocvm3V8mrwDzVxHeTsZun_4UgVqwukugiUaYyyE22NCjgPmTV6wgHmqy4jRIa/s1600/The+Crowd.avi_011.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ55Z_GYnmQyPkordswt3Cja1-EdjCQaafbizI6eenNa-TNLiLi9Ey7peHehD0vzmgie1UKfdxwGAeM6vocvm3V8mrwDzVxHeTsZun_4UgVqwukugiUaYyyE22NCjgPmTV6wgHmqy4jRIa/s200/The+Crowd.avi_011.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603943773140690114" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiritQ_oFlHPTdtrjyBJD368FHgA3W19j082gsLq8IRyXybzirYUhFqDop4h1tTZqAKkZgDlKL_EpGzA7xWkra2D5WcOJALs3rQeHcRm-ypARVoVde6ZJG3yCPTZg1PBwWzqsx9edUUEjgC/s1600/The+Crowd.avi_010.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiritQ_oFlHPTdtrjyBJD368FHgA3W19j082gsLq8IRyXybzirYUhFqDop4h1tTZqAKkZgDlKL_EpGzA7xWkra2D5WcOJALs3rQeHcRm-ypARVoVde6ZJG3yCPTZg1PBwWzqsx9edUUEjgC/s200/The+Crowd.avi_010.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942609971890866" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnuP8QFSD0gI1iAudwUKHf6gxpu5dUhut_5FSQHvZveO6S_oh4hpSjLN9DgILvopGrSwx3DFGVc4rSPQsNdZr3Km57TQwgrrkZ2-QC8eMqBL7YThYdjH0SC9ryN2JmwF6pIYzsfSnE0RVp/s1600/The+Crowd.avi_009.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnuP8QFSD0gI1iAudwUKHf6gxpu5dUhut_5FSQHvZveO6S_oh4hpSjLN9DgILvopGrSwx3DFGVc4rSPQsNdZr3Km57TQwgrrkZ2-QC8eMqBL7YThYdjH0SC9ryN2JmwF6pIYzsfSnE0RVp/s200/The+Crowd.avi_009.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942599975946594" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3RGRAPNcKIzapZHZxs5Hl0UZtsylUm_LmaiPVIMGzpsKddA1wI71olQNz8Le7JxIi8-BTx24DcarHAhyphenhyphenOBRPWE10EaHfbrLrNhhazQJZMg4nVO4AwpBTgvNdua5anYuGMyyPwdZqcw0E9/s1600/The+Crowd.avi_008.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3RGRAPNcKIzapZHZxs5Hl0UZtsylUm_LmaiPVIMGzpsKddA1wI71olQNz8Le7JxIi8-BTx24DcarHAhyphenhyphenOBRPWE10EaHfbrLrNhhazQJZMg4nVO4AwpBTgvNdua5anYuGMyyPwdZqcw0E9/s200/The+Crowd.avi_008.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942599175565458" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyBHR3WeFXjw6nTJU5JhT0ySrgSE6iKetNLWz7jJuIpELEF_LkIW12O4jmDBorBtX87dqChglSbYNTAtEjXNT0318V1dvTluoPHd5hClN-FNKhiJqo42Nptgz7Z8ZuJv8IzKt9Tfhc4fPy/s1600/The+Crowd.avi_007.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyBHR3WeFXjw6nTJU5JhT0ySrgSE6iKetNLWz7jJuIpELEF_LkIW12O4jmDBorBtX87dqChglSbYNTAtEjXNT0318V1dvTluoPHd5hClN-FNKhiJqo42Nptgz7Z8ZuJv8IzKt9Tfhc4fPy/s200/The+Crowd.avi_007.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942590512113506" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgurYfcSRyrq86_c6mCUDcRieASRD_46R2Vr9Z5LnZw8P5wawSoSYBYRvhAH4hw3tdBqiPHQoVoW6KeG_WgHZnQtRifA0tlV0kZjflKkrQUaz7AuT4Abk_PRof12Ba_Sw5AXtg7PodTUCE8/s1600/The+Crowd.avi_006.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgurYfcSRyrq86_c6mCUDcRieASRD_46R2Vr9Z5LnZw8P5wawSoSYBYRvhAH4hw3tdBqiPHQoVoW6KeG_WgHZnQtRifA0tlV0kZjflKkrQUaz7AuT4Abk_PRof12Ba_Sw5AXtg7PodTUCE8/s200/The+Crowd.avi_006.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942591394314530" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghpMR4GKhG_JNmA6Ilm-RxtvEaBAKXYWEShfugZUJaBI_bWaHk3PReIMo8ZoMUHvwgTnksWfX6h3eAzUISF-ygqBm5u6aMspAYZUBKS_Y_N6tjIHbfjfr8AeANeflyjKTgnh7Gh1U5sOwb/s1600/The+Crowd.avi_005.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghpMR4GKhG_JNmA6Ilm-RxtvEaBAKXYWEShfugZUJaBI_bWaHk3PReIMo8ZoMUHvwgTnksWfX6h3eAzUISF-ygqBm5u6aMspAYZUBKS_Y_N6tjIHbfjfr8AeANeflyjKTgnh7Gh1U5sOwb/s200/The+Crowd.avi_005.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942078955733170" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG-Sqcp0CeYMsMuLc_1Grr9KEjD3ZjM0BZDBOdKFv5eG61qJXyEJ0KGRDy10orH5RtvMZQEXdrXesZ4EVH62JoePdKpXahaSC4-VfI1yVvuxMjz-hUxuFhnOdXoxbXyUE97xbNDEjWrt6_/s1600/The+Crowd.avi_004.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG-Sqcp0CeYMsMuLc_1Grr9KEjD3ZjM0BZDBOdKFv5eG61qJXyEJ0KGRDy10orH5RtvMZQEXdrXesZ4EVH62JoePdKpXahaSC4-VfI1yVvuxMjz-hUxuFhnOdXoxbXyUE97xbNDEjWrt6_/s200/The+Crowd.avi_004.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942077917080338" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtwNlkAQYxf6kOLSxN2wcLjWbAh_yzvoosHYHAqljQIpCyKKqBkzl2ez9_P-7gZkqGTOUntVqaFcRFzZwwWRD8arjsomMwmUnOUwlamY7bNarBoaIjkeI-5szTJXPZvgWOzyqd4S_K6iOR/s1600/The+Crowd.avi_003.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtwNlkAQYxf6kOLSxN2wcLjWbAh_yzvoosHYHAqljQIpCyKKqBkzl2ez9_P-7gZkqGTOUntVqaFcRFzZwwWRD8arjsomMwmUnOUwlamY7bNarBoaIjkeI-5szTJXPZvgWOzyqd4S_K6iOR/s200/The+Crowd.avi_003.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942076183094930" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-77ltUqmr3gCA_yOHb0gq-xZNbxBDHIU46l8v33YGGzC-mHUaeDHAwqnadPqhJ2sJzvELqTvuol95TPesvHRS4R1YgpX51FNBwnxgYI_1qaIlBSLukFvxx_LeY-lKOvM1IR47TD5WTbHJ/s1600/The+Crowd.avi_001.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-77ltUqmr3gCA_yOHb0gq-xZNbxBDHIU46l8v33YGGzC-mHUaeDHAwqnadPqhJ2sJzvELqTvuol95TPesvHRS4R1YgpX51FNBwnxgYI_1qaIlBSLukFvxx_LeY-lKOvM1IR47TD5WTbHJ/s200/The+Crowd.avi_001.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942073195468658" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH_-jvP12d8xqn3pCCWM1Lf2HOL2pxJHsVZz5Jm2dHVUo7_p0zCD-sR7-eNZCq81WTqA58QVt56V1Q3tS1ddj1b4lL_rp8D1rBmy1zOKwRk7LFrgoH0TF36vK-ArZWdRKCMc2Rp1EXhtpq/s1600/The+Crowd.avi_000.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH_-jvP12d8xqn3pCCWM1Lf2HOL2pxJHsVZz5Jm2dHVUo7_p0zCD-sR7-eNZCq81WTqA58QVt56V1Q3tS1ddj1b4lL_rp8D1rBmy1zOKwRk7LFrgoH0TF36vK-ArZWdRKCMc2Rp1EXhtpq/s200/The+Crowd.avi_000.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603942068852182002" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-14534364627021168542011-05-06T12:05:00.009+02:002014-05-15T17:31:13.218+02:001922 Dr. Mabuse, der Spieler - Ein Bild der Zeit (Doktor Mabuse)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYQWrnQRoF8REcRIl0tDtKnZAzwW7i3UoFp2yVqeDE70Jw8558GO9Kfuia48vjiXSUR9sA0aBhT0BcvdlxBJHGYoqxnwoBm5VRyTGwRfwiJrM8o_apoWpLJLsHO1ex5c1uM7mYKDUVcrfh/s1600/mabuse.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYQWrnQRoF8REcRIl0tDtKnZAzwW7i3UoFp2yVqeDE70Jw8558GO9Kfuia48vjiXSUR9sA0aBhT0BcvdlxBJHGYoqxnwoBm5VRyTGwRfwiJrM8o_apoWpLJLsHO1ex5c1uM7mYKDUVcrfh/s200/mabuse.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603542487178671682" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 150px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">1922 Dr. Mabuse, der Spieler - Ein Bild der Zeit</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Doktor Mabuse</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">Fritz Lang</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">27 kwietnia 1922</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Niemcy</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Kryminał, thriller</span><br />
Długość - <span style="font-weight: bold;">297 minut</span><br />
<br />
Fritz Lang nakręcił chyba najwięcej niemych filmów, które przeniknęły do świadomości ludzi jako "arcydzieła". Jego najgłośniejsze nieme filmy, czyli Metropolis, dwie części Nibelungów, Zmęczona śmierć czy omawiany tutaj Doktor Mabuse mają w sobie coś tajemniczego, majestatycznego i hipnotyzującego. Ta niebywała atmosfera jego obrazów pozadźwiękowych sprawia, że mimo iż filmy mają już po 80 lat na karku, to nadal można je oglądać z przyjemnością i autentycznym zainteresowaniem. Niemiecki ekspresjonizm nie był więc tylko zjawiskiem, nurtem, który z czasem się zdezaktualizował - on nadal zadziwia, nadal pochłania!<br />
<br />
Skupmy się jednak na Doktorze Mabuse, a więc filmie nakręconym tuż po wspaniałej Zmęczonej śmierci. Opowieść składa się z dwóch części - każda po dwie godzinki. Rzecz traktuje o śledztwie prokuratora Wencka, który chce dorwać geniusza zbrodni - Doktora Mabuse. Prawdopodobnie najgroźniejszy przestępca świata prócz wielkiej inteligencji posiada dar hipnozy czy może raczej kontroli nad umysłami, co wykorzystuje w grze w karty. Zdezorientowane ofiary rezygnują z gry, choć mają świetne karty. Mabuse nie działa sam, ma wokół siebie zgraję mętów najgorszego typu, którzy wiernie mu służą. Pościg Wencka za doktorem nabiera tempa z każdą minutą i prowadzi do nieuchronnego końca.<br />
<br />
Film toczy się dosyć powolnie, jest dużo dialogów, długich scen, z których pozornie nic nie wynika, a gdy dochodzi do jakichś akcji, to kończą się one błyskawicznie. Właściwie tylko właśnie te sceny sensacyjne się dosyć mocno zestarzały. Finalny pościg samochodowy wygląda raczej zabawnie. Pojazdy jadą chyba z 5 kilometrów na godzinę, co nieszczególnie buduje napięcie. Znacznie ciekawsze są relacje interpersonalne zaprezentowane w filmie. Piękna, ekspresjonistyczna robota. Gęstniejący klimat i przerażający Mabuse to główne atuty filmu. Na uwagę zasługuje też wiele pomysłowych scen - szaleństwo Mabuse cudownie zaaranżowane, a do tego spektakularne efekty - duchy zmarłych nękające biednego doktora wzbudzają autentyczny niepokój. Rewelacyjnie są też skomponowane niektóre ujęcia - zdecydowanie widać, że ktoś tu bardzo przywiązywał wagę do estetyki obrazu.<br />
<br />
Film jest naprawdę długi i wydaje mi się, że nie każdego może tak porwać, jak porwał mnie. Obejrzałem go bez żadnych zgrzytów, a niektóre sceny autentycznie mną poruszyły. Film troszkę, ale tylko troszkę, się zestarzał, jednak nadal stanowi łakomy kąsek dla każdego kinomana. Dla fanów klasyki jest to pozycja obowiązkowa!<br />
<br />
Moja ocena <span style="font-weight: bold;">4.5</span>/5<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO-7rdcPX9oU1XizXun2HN4Q_xDFIynLZ1Fmu4qwMoTq45p-z86ElMqvHK3Wnqo695BFuPJwbLiKQA9VDTGyeyX3HywijvgZxbuCO9_nx_d2h6ECJngMa8ZGLFd7EVnBXoxTq-6rPlgJ_p/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_005.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO-7rdcPX9oU1XizXun2HN4Q_xDFIynLZ1Fmu4qwMoTq45p-z86ElMqvHK3Wnqo695BFuPJwbLiKQA9VDTGyeyX3HywijvgZxbuCO9_nx_d2h6ECJngMa8ZGLFd7EVnBXoxTq-6rPlgJ_p/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_005.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543354454186370" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIiXqSj4YoJo3dWPmSajTm-mgBKmlX35B5Kt9CMan3ZELxlhI2QRVY8ZgKA1_qqj2gu8Gm3k2SMCbKx7ZDfpdyF6gM3Hh5tgrTKpRp61RDNC1Y8Jz2nwkVluzlZDBW8ecF6bPSccIThgH-/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_003.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIiXqSj4YoJo3dWPmSajTm-mgBKmlX35B5Kt9CMan3ZELxlhI2QRVY8ZgKA1_qqj2gu8Gm3k2SMCbKx7ZDfpdyF6gM3Hh5tgrTKpRp61RDNC1Y8Jz2nwkVluzlZDBW8ecF6bPSccIThgH-/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_003.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543348799674610" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjHNgX-x5pFmPy4Yb8pTF1UpIcqaQ9Yko4wvn_dn4zO-kJwMP0keTH5SVg3RJCQUAeYaHOOfxYJaWDJuU89wIBhf3zZUYEeqOv54IPqoe4m23HsotoKDVfGXXrwOP64EW-gy4Yqja8sqMB/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_001.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjHNgX-x5pFmPy4Yb8pTF1UpIcqaQ9Yko4wvn_dn4zO-kJwMP0keTH5SVg3RJCQUAeYaHOOfxYJaWDJuU89wIBhf3zZUYEeqOv54IPqoe4m23HsotoKDVfGXXrwOP64EW-gy4Yqja8sqMB/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_001.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543344676690034" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiF-W-nSLGebWSw2BOqwXGVhZiG3924QhkX5vkZEfymLLClyLGEylLbhUkUtd6DIvxZDDmTpQrgFI0aDr9k9OzZY-hpxvZOm1s26BNBk-15zZB7D42kVgXMjFG_LkNOQXZ3zKVjbYE4HKf/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_000.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiF-W-nSLGebWSw2BOqwXGVhZiG3924QhkX5vkZEfymLLClyLGEylLbhUkUtd6DIvxZDDmTpQrgFI0aDr9k9OzZY-hpxvZOm1s26BNBk-15zZB7D42kVgXMjFG_LkNOQXZ3zKVjbYE4HKf/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_000.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543345176563202" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht-Hlald9vekY_VhIDj8q78FRBH-vKZJCcCuUwMv3nzern9cL1miOoF8DFzixoXInY9Gxglw1lAcMdoeKFPpw90ChavqNjwkuSlfSlgqTpnhltEIBfyv0h-N3mFMC5fSdXWiCferNG5bvH/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+1%2529.avi_002.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht-Hlald9vekY_VhIDj8q78FRBH-vKZJCcCuUwMv3nzern9cL1miOoF8DFzixoXInY9Gxglw1lAcMdoeKFPpw90ChavqNjwkuSlfSlgqTpnhltEIBfyv0h-N3mFMC5fSdXWiCferNG5bvH/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+1%2529.avi_002.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543341402041378" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixbIeyIJgbfof-3vXdfFZ6vdLAdM-XPQwisGGE5dZ2OYXU3UIH6xT6www1W92mANQiBfYQIhC5Bv8IUouFhmAKtm_NnPiOlBasruuQANZuTy5SJwYU0BdtZ5KBC7ec8tsdbG_jWFhilkJy/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_011.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixbIeyIJgbfof-3vXdfFZ6vdLAdM-XPQwisGGE5dZ2OYXU3UIH6xT6www1W92mANQiBfYQIhC5Bv8IUouFhmAKtm_NnPiOlBasruuQANZuTy5SJwYU0BdtZ5KBC7ec8tsdbG_jWFhilkJy/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_011.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543736551083346" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0enW8jd02ay33L6bI_myIbdRAVW4PmYw7U3LKa9XmOuVMsnzwaHE0DzpeY1sgpGero8OQbDv0ioCVkGmHcV0GS_NJDNjuyqrpnTJm0g9nAEeYWr1p4f4v-fGRTFvXpQDqsE1Ot10qtfmq/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_010.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0enW8jd02ay33L6bI_myIbdRAVW4PmYw7U3LKa9XmOuVMsnzwaHE0DzpeY1sgpGero8OQbDv0ioCVkGmHcV0GS_NJDNjuyqrpnTJm0g9nAEeYWr1p4f4v-fGRTFvXpQDqsE1Ot10qtfmq/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_010.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543729353658050" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcnfkmDAX6Cmo0aoSMQHD9bynP3JyHIpmry_OGM4ryOzAG-JNb62dLTs81Tg46LLyJx0v7WFmoze4282s4kdY5b3uYLe8Rad1StcSs9t_iaZF-Ka51scuPWPT8WWK78ok02AJ_k5c6XdCj/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_008.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcnfkmDAX6Cmo0aoSMQHD9bynP3JyHIpmry_OGM4ryOzAG-JNb62dLTs81Tg46LLyJx0v7WFmoze4282s4kdY5b3uYLe8Rad1StcSs9t_iaZF-Ka51scuPWPT8WWK78ok02AJ_k5c6XdCj/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_008.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543727515225778" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyUNAmsb9FKgyAJVzmrSCxFGaoVJIBsYVSeQVFn62YHe5kFgsvkoBosVDUfJcykxqSiHCPwp_Ex9oWbB-udOuhIn50Tkf8VZ1kCiW3Aquw_ro2jDmBlfMIIla9OSUQSi_98J6BA0H1yRn5/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_007.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyUNAmsb9FKgyAJVzmrSCxFGaoVJIBsYVSeQVFn62YHe5kFgsvkoBosVDUfJcykxqSiHCPwp_Ex9oWbB-udOuhIn50Tkf8VZ1kCiW3Aquw_ro2jDmBlfMIIla9OSUQSi_98J6BA0H1yRn5/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_007.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543720194358930" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQxmMgRrmF6gdJ6YcW20_yhn0ZJnv1RMxre82j8bbMYxGT33Qcs_jx90O8w2PSIQJeszvWnozaSP6pct0XUSuO-hFXJqH3V9MxO5bEtfgLM0Lj1HpDjYAKAjmu_lhKDL4_C-AbBi53KE99/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_006.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQxmMgRrmF6gdJ6YcW20_yhn0ZJnv1RMxre82j8bbMYxGT33Qcs_jx90O8w2PSIQJeszvWnozaSP6pct0XUSuO-hFXJqH3V9MxO5bEtfgLM0Lj1HpDjYAKAjmu_lhKDL4_C-AbBi53KE99/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_006.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603543721005452226" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimC33vIC0WDQDU-U9MPEMnVICzmRkgHvx1ZqlEGlirL9Rv2JgVly-zhik35quWXOf1Xvf97pb2q2wDzZtzSJI08flnt8M3MnpeMZIV8GqCGCk9d0adh0B4xj9aDCd7glvfsLNCg1iIVJOI/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_014.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimC33vIC0WDQDU-U9MPEMnVICzmRkgHvx1ZqlEGlirL9Rv2JgVly-zhik35quWXOf1Xvf97pb2q2wDzZtzSJI08flnt8M3MnpeMZIV8GqCGCk9d0adh0B4xj9aDCd7glvfsLNCg1iIVJOI/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_014.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603544335576918114" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIAEF4XsidHiQfu4qpuebvO3-7uUezjsXLM49-I5Z5fX3mi5b8xgVb01NDF2fh8KnFoLBPttFxTdkGpkWDLVUty9Gc_AcKDOmrELBc_iIaVcW8vhjpN768-4b2g9magV6paUY3Y7RGnd4F/s1600/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_013.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIAEF4XsidHiQfu4qpuebvO3-7uUezjsXLM49-I5Z5fX3mi5b8xgVb01NDF2fh8KnFoLBPttFxTdkGpkWDLVUty9Gc_AcKDOmrELBc_iIaVcW8vhjpN768-4b2g9magV6paUY3Y7RGnd4F/s200/Dr.+Mabuse+%2528Part+2%2529.avi_013.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5603544332817143330" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 75px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-68869640133609940642011-05-04T12:53:00.004+02:002011-07-19T18:01:07.460+02:001928 Potomk Chingis-Khana (Burza nad Azją)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEaowD9N5Qo4GkKZLPTrKIt79r7vmontsUP0T6sL5wIv7Ov8n5VFIVGLT2eOmHb-Xrky0LiAdTKXJiufZxacrw9WJAJqpJJUizIxkChhubNS6M3k6ZuIoyqRJaaDeZ-5GhDKRLFe7Ibfa7/s1600/6935561.2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 150px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEaowD9N5Qo4GkKZLPTrKIt79r7vmontsUP0T6sL5wIv7Ov8n5VFIVGLT2eOmHb-Xrky0LiAdTKXJiufZxacrw9WJAJqpJJUizIxkChhubNS6M3k6ZuIoyqRJaaDeZ-5GhDKRLFe7Ibfa7/s200/6935561.2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602814073653588034" /></a>Tytuł - <span style="font-weight:bold;">Potomk Chingis-Khana</span><br />Tytuł polski - <span style="font-weight:bold;">Burza nad Azją</span><br />Reżyseria - <span style="font-weight:bold;">Vsevolod Pudovkin</span><br />Premiera - <span style="font-weight:bold;">11 listopada 1928</span><br />Kraj - <span style="font-weight:bold;">ZSRR</span><br />Gatunek - <span style="font-weight:bold;">Dramat historyczny</span><br />Długość - <span style="font-weight:bold;">125 minut</span><br /><br />Wracamy do filmów mniej znanych, choć w tym wypadku zupełnie tego nie rozumiem, bo rozmach produkcji jest niesamowity, a sam film to prawdziwe arcydzieło.<br /><br />Lata 20, gdy Mongolia była okupowana przez okrutnych i obmierzłych kapitalistycznych Angoli, to nie był dobry okres w historii Mongołów. Wyzysk tych kapitalistycznych świń sprawił, że rdzennym mieszkańcom stepów żyło się trudno. Na szczęście w laskach są wojujący partyzanci, zarówno Mongołowie jak i dzielni Czerwoni Towarzysze. Film jest dosyć mocno pro-radziecki, anty-kapitalistyczny, ale reżyserowi udało się cudnie to zbalansować i nie razi to szczególnie. Nie jest to nachalna, prymitywna agitka, a raczej dodatkowy aspekt widowiska. Głównym wątek opowiada o młodym Mongole, który wpada w niewolę Brytyjczyków i zostaje od niechcenia skazany na zastrzelenie. Okazuje się jednak, że amulet który otrzymał zawierał pismo mówiące o tym, że jego posiadacz jest potomkiem Dżyngis-Chana, co odkrywają Anglicy. Cofają rozkaz, choć bohater był już ranny, to szybko wraca do zdrowia dzięki cudnej opiece. Okazuje się, że dowódca ma plan aby wykorzystać siłę autorytetu potomka wodza do kontroli nad Mongołami. "Kukiełka" jednak widząc jak Anglicy traktują Mongołów wpada w szał i prowadzi swój naród do walki.<br /><br />Sama fabuła jest całkiem interesująca, ale największą zaletą tego filmu jest sposób jej prowadzenia. Cudowne ujęcia, piękne krajobrazy i korzystanie z siły montażu w niezwykle inteligentny sposób. Nie ma tutaj takich przegięć jak u Eisensteina, a doskonałe wyczucie na ile można montażem budować napięcie czy wyzwalać emocje. Wiele pomysłowych zastosowań różnych technik sprawia, że film jest niebywale nowoczesny jak na swoje czasy. Ciągle ogląda się go zupełnie bez zgrzytów, czego o wielu niemych filmach już powiedzieć nie można. Pudovkin zrealizował niezwykle nowoczesny film. Epickie widowisko, które trzeba poznać.<br /><br />Warto też zwrócić uwagę na piękne przedstawienie kultury dalekiego wschodu - wizyta Anglików w świątyni buddyjskiej wiąże się z cudnymi scenami związanymi z tańcem czy obrządkami tej religii. Co prawda czuć raczej, że reżyser śmieje się z buddyzmu z tą jego efektowną otoczką, choć przede wszystkim szydzi z ignorancji i obłudy Brytyjczyków.<br /><br />Moja ocena <span style="font-weight:bold;">4.5</span>/5<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJHAB1j7eeIKWZv-PsoJg5Qr8T_j_FnuPcpet7vEX2EMiFz2L2Md_xWKtrspuMhrjxO-mTRLfpFMu807dsWs3Atbx_U5kzkRoy4PVjuGZiTicJcI4g8issFInNM208o59drVohqwdalG_M/s1600/pudovkinsoa.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJHAB1j7eeIKWZv-PsoJg5Qr8T_j_FnuPcpet7vEX2EMiFz2L2Md_xWKtrspuMhrjxO-mTRLfpFMu807dsWs3Atbx_U5kzkRoy4PVjuGZiTicJcI4g8issFInNM208o59drVohqwdalG_M/s200/pudovkinsoa.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602814929174157138" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM2IQBWPAxAtUoCbGwQXgzTBP6RXYdHqINC2s57JHW-4-ECvXdSSry6P9a296sP7m-H7ps3qtq2MRpbsOOprKqhr5HjBZuzv31T4RZjxZShVlEzV7X81cdnNJATXJRrRBS9ip8GL1mrBIA/s1600/Clipboard01-29.png"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM2IQBWPAxAtUoCbGwQXgzTBP6RXYdHqINC2s57JHW-4-ECvXdSSry6P9a296sP7m-H7ps3qtq2MRpbsOOprKqhr5HjBZuzv31T4RZjxZShVlEzV7X81cdnNJATXJRrRBS9ip8GL1mrBIA/s200/Clipboard01-29.png" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602814927638150114" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMeFox0GsYZt3cmY5iZPk_IRewH8hhojGyWTs3Qh1cTUfI_k_XsctyWvIbl7W9fK8Pq8TCGLmR9hNn93wZVlVuI_ukwBEw19E9CkwnJcMXldHyNSte2bI0G8Do-v6Eiw8EcYquE0eDcflc/s1600/39020.1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMeFox0GsYZt3cmY5iZPk_IRewH8hhojGyWTs3Qh1cTUfI_k_XsctyWvIbl7W9fK8Pq8TCGLmR9hNn93wZVlVuI_ukwBEw19E9CkwnJcMXldHyNSte2bI0G8Do-v6Eiw8EcYquE0eDcflc/s200/39020.1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602814921244876370" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0XB1wxizphFY57sv-U3nefBhJWPJt1xUjxPtCN7iPXEMv20J78vXMttXeM-v524KvWb0Y14PAMOLCOxkElUToZhFGrSrxC_O4uoOk-tyea2LJzOqDiQMlzm_SRmMNhSa2KvfgrW6fA0Bd/s1600/500full.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0XB1wxizphFY57sv-U3nefBhJWPJt1xUjxPtCN7iPXEMv20J78vXMttXeM-v524KvWb0Y14PAMOLCOxkElUToZhFGrSrxC_O4uoOk-tyea2LJzOqDiQMlzm_SRmMNhSa2KvfgrW6fA0Bd/s200/500full.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602814920906452962" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-28376725059247371622011-05-03T22:14:00.006+02:002011-07-19T18:01:46.331+02:001927 Metropolis<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi28jEDF_j2OGHw83dUJ5kvLzfxktdIkCGBClbEysY4CE7ALOUpzKQHw1NjmGNfoq7H2v-6rX8H4UxJs-nEhbQqhE2SXNNGt8EKMZBBxwZ0R0sJWe3MpWCkZTc3NmHEu9tDr5EMa_W8nswH/s1600/7188924.2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 150px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi28jEDF_j2OGHw83dUJ5kvLzfxktdIkCGBClbEysY4CE7ALOUpzKQHw1NjmGNfoq7H2v-6rX8H4UxJs-nEhbQqhE2SXNNGt8EKMZBBxwZ0R0sJWe3MpWCkZTc3NmHEu9tDr5EMa_W8nswH/s200/7188924.2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602586763739476706" /></a>Tytuł - <span style="font-weight:bold;">Metropolis</span><br />Tytuł polski - <span style="font-weight:bold;">Metropolis</span><br />Reżyseria - <span style="font-weight:bold;">Fritz Lang</span><br />Premiera - <span style="font-weight:bold;">10 stycznia 1927</span><br />Kraj - <span style="font-weight:bold;">Niemcy</span><br />Gatunek - <span style="font-weight:bold;">Sci-fi</span><br />Długość - <span style="font-weight:bold;">153 minuty</span><br /><br />Kolejny bardzo rozpoznawalny film - jeden z prekursorów kina sci-fi, WIELKIEGO kina sci-fi. Obraz Fitza Langa jest niebywale nowoczesny i wyprzedza swoje czasy. Trudno mi teraz o nim pisać, bo widziałem go dosyć dawno temu, więc zamiast skupiać się na prezentacji fabuły czy konkretnych elementów "popłynę" ze strumieniem myśli. Zaznaczę tutaj, że wiele z filmów, które opisuję widziałem bardzo dawno temu stąd pewne rzuty okiem mogą być bardzo skrótowe i mało mówiące. Mam nadzieję, że nadrobię to opisami filmów, które napiszę na świeżo. <br /><br />Jak wspomniałem obraz jest nowoczesny - wizja przyszłości Langa choć nieco nietrafiona, to miała wiele inteligentnych spostrzeżeń, które się nie zestarzały. Bo film jest o przyszłości, o bogatych na powierzchni i biednych tyrających w podziemiu. O rewolucji, o wyzwoleniu i robocie imitującym człowieka. Rozmach produkcji jest niebywały - dekoracje przekonujące, jak zresztą i gra aktorów. Technicznie nie można się do niczego przyczepić. Scenariusz też bardzo porządny, poza takim wątkiem powiedzmy sensacyjnym - też troszkę głębsza rzecz, do przemyślenia. Świetny balans między rozrywką a kontemplacją.<br /><br />Długo się o seansie pozbierać nie mogłem i wszystkim życzę podobnych doznań. Ważny i Wielki film.<br /><br />Moja ocena <span style="font-weight:bold;">4.5</span>/5<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYEYMRHn0ZrLr_CpNjc9XFpVAYwo9mkXIH0xsh0pGg4SPuCgBbEb9OEdVLgiVWM7-mADlZN5B5QxTbr1fHBSs4Kn6TKsT_iTw3XWwQdb4QL5hWp2nVkuPD8VZJ8htvUr5_FQqXrvHLXloY/s1600/metropolis_drones%25281%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 70px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYEYMRHn0ZrLr_CpNjc9XFpVAYwo9mkXIH0xsh0pGg4SPuCgBbEb9OEdVLgiVWM7-mADlZN5B5QxTbr1fHBSs4Kn6TKsT_iTw3XWwQdb4QL5hWp2nVkuPD8VZJ8htvUr5_FQqXrvHLXloY/s200/metropolis_drones%25281%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602588541044644514" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ5NYEbhKPLsT0HxqyxfYApSmtVTixZ8G8D9B2pJzwF8w8d_i-GVFBCkjb3ROcW-fNRCesVUTxIFeH8q4P07MMn_pMAEqQ2Hrl7T2ziQUSPxUoplcp_zpbCcvOtL0Hv5GaO-fM4PMib8T4/s1600/metropolis-1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 70px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ5NYEbhKPLsT0HxqyxfYApSmtVTixZ8G8D9B2pJzwF8w8d_i-GVFBCkjb3ROcW-fNRCesVUTxIFeH8q4P07MMn_pMAEqQ2Hrl7T2ziQUSPxUoplcp_zpbCcvOtL0Hv5GaO-fM4PMib8T4/s200/metropolis-1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602588539134671890" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmQxPv-E-mTupIfnT6tgT3n2PL2EvPywTh73x_tHYJWg_st0WZzxBW6hL6KUfVhf2Y8HQliPXOfhdpIBjOR6jOvxP0dIln14gt8t3mL2Zu48cuuSkmrpknVFWxX_rQs0AOX73HniKO5_KF/s1600/metropolis.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 70px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmQxPv-E-mTupIfnT6tgT3n2PL2EvPywTh73x_tHYJWg_st0WZzxBW6hL6KUfVhf2Y8HQliPXOfhdpIBjOR6jOvxP0dIln14gt8t3mL2Zu48cuuSkmrpknVFWxX_rQs0AOX73HniKO5_KF/s200/metropolis.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602588534606027794" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTvHjwwrMyvn6tFjjk2j8LtRZWGCBHBuA-7Ztc42WZttl_4J0k7UOTlLmbraayCerRR4FNVZiiDT69h7kwnZtON4ZxXJUhPai3UgJaeIX3z3EzQbrAo9uvxpIiIs73l2uIjgS7RqhOHfUI/s1600/8428.1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 70px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTvHjwwrMyvn6tFjjk2j8LtRZWGCBHBuA-7Ztc42WZttl_4J0k7UOTlLmbraayCerRR4FNVZiiDT69h7kwnZtON4ZxXJUhPai3UgJaeIX3z3EzQbrAo9uvxpIiIs73l2uIjgS7RqhOHfUI/s200/8428.1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602588528642347522" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-91681126676681918932011-05-03T21:54:00.007+02:002011-07-19T18:02:26.586+02:001929 Un Chien andalou (Pies andaluzyjski)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPMym4M0n7_-489QvBL2wrjfHHxroHa12st2MEW89MPQN3xxHL8B8cOsKXhAIYobn0Wl_TM6qdxKhR2yrGNDqZZu6ihDl6IPSXtMtM_V2kedyfhByTs3KYJzwohV1zpCeBOu36trXacG_8/s1600/chien.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 150px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPMym4M0n7_-489QvBL2wrjfHHxroHa12st2MEW89MPQN3xxHL8B8cOsKXhAIYobn0Wl_TM6qdxKhR2yrGNDqZZu6ihDl6IPSXtMtM_V2kedyfhByTs3KYJzwohV1zpCeBOu36trXacG_8/s200/chien.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602582365962407746" /></a>Tytuł - <span style="font-weight:bold;">Un Chien andalou</span><br />Tytuł polski - <span style="font-weight:bold;">Pies andaluzyjski</span><br />Reżyseria - <span style="font-weight:bold;">Luis Bunuel</span><br />Premiera - <span style="font-weight:bold;">6 czerwca 1929</span><br />Kraj - <span style="font-weight:bold;">Francja</span><br />Gatunek - <span style="font-weight:bold;">Surrealistyczny</span><br />Długość - <span style="font-weight:bold;">16 minut</span><br /><br />Bunuel napisał scenariusz wspólnie z Salvadorem Dali i wyszło dzieło surrealistyczne, czy jak kto woli - nadrealne. Doszukiwanie się tutaj konkretnych treści nie ma sensu, szczególnie, że podobno realizacja była zupełnie spontaniczna ("a tu dorzućmy konia albo nie! Krowę!"). No i co nam z tego wyszło? Coś niezwykle interesującego, ale i trudnego w odbiorze.<br /><br />Sceny są chaotyczne, nie łączą się w spójną całość - film przypomina raczej sen. I takie właśnie były zamierzenia Bunuela - olać fabułę, postawić na obrazy wyzwalające pewne emocje. Sensu można próbować się doszukać, są pewne tropy, ale jak już wspomniałem nie jest to zbyt owocne. Dopiero w kolejnym filmie - Złoty wiek - poza tym "onirycznym"(?) obrazem reżyser stara się powiedzieć coś konkretnego. Tutaj są pewne plamy, plamy które z perspektywy czasu trudno się już ogląda. Mimo wszystko film jest niezwykle interesujący. Scena początkowa (obrazek 1) - przecięcie oka - dosyć drastyczna, brzytwę trzymał sam Bunuel, mówi coś więcej - przestańcie ufać wzrokowi, zacznijcie czuć! Poczujcie ten film.<br /><br />Mam do Psa ogromny sentyment, bo to jeden z I filmów, które obejrzałem, gdy zacząłem się interesować kinem trochę na poważniej. Byłem przepełniony dumą po seansie, że obejrzałem taki KLASYK, taki TRUDNY film, takie WYSOKIE kino. Też spróbujcie.<br /><br />Moja ocena <span style="font-weight:bold;">4</span>/5<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSUze6kbsVlFjd9Sr_Fa8tktecCwb1YEySxmpI3c7v7gPQBynwhbO22sRY7ZoCyRGujFSvpA0YruAyAlHDQ6Kr5pUZPWlbeqLx6ZJGeJAE18q8xnGB7-fW1G1KyHefF_itWhk1um42yIC-/s1600/94931869db9.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSUze6kbsVlFjd9Sr_Fa8tktecCwb1YEySxmpI3c7v7gPQBynwhbO22sRY7ZoCyRGujFSvpA0YruAyAlHDQ6Kr5pUZPWlbeqLx6ZJGeJAE18q8xnGB7-fW1G1KyHefF_itWhk1um42yIC-/s200/94931869db9.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602582505055279378" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSki2fW-XK_3JVuj47QkpPYowTT15cwwTzulO0N07lAlxH6RaSJGUsELV6JJJT-jOWhIdjLL7trbMbpmdCi0TcdTtDW3rWWOblWpBCwpgvr1mwJ8YKPSClcr6HgOkeYLri8rcg1mH-4-8f/s1600/84129563sy8.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSki2fW-XK_3JVuj47QkpPYowTT15cwwTzulO0N07lAlxH6RaSJGUsELV6JJJT-jOWhIdjLL7trbMbpmdCi0TcdTtDW3rWWOblWpBCwpgvr1mwJ8YKPSClcr6HgOkeYLri8rcg1mH-4-8f/s200/84129563sy8.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602582495202292178" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr7Ox40M_DWYk7v_PqV39ZwdzILdJ5TDgsRrAjmU21NYilr44fIBA3uF6Gugh5uvt3zsxmVKVvZyz2hKnFLsG31c6yyimwclGNVRzhwo4L1vWcC3_B9TUDEd-CtdTVepQKtf1-rwgS-STN/s1600/29073467cf9.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr7Ox40M_DWYk7v_PqV39ZwdzILdJ5TDgsRrAjmU21NYilr44fIBA3uF6Gugh5uvt3zsxmVKVvZyz2hKnFLsG31c6yyimwclGNVRzhwo4L1vWcC3_B9TUDEd-CtdTVepQKtf1-rwgS-STN/s200/29073467cf9.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602582492508922546" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJllFM-Z1J715tn9aJiazGX5FPohNRoaqhPvNiK79g6Q8pQMxPB3UUN-w-rLa4RE3PzEVRDsuYrn1Sd1_k15URVxlsZyZr-2JFpkr0zQ5DLt4sek6UIY3uwAe67xNlotusEs7glJYrL1Vk/s1600/28840366ww2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJllFM-Z1J715tn9aJiazGX5FPohNRoaqhPvNiK79g6Q8pQMxPB3UUN-w-rLa4RE3PzEVRDsuYrn1Sd1_k15URVxlsZyZr-2JFpkr0zQ5DLt4sek6UIY3uwAe67xNlotusEs7glJYrL1Vk/s200/28840366ww2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602582485008071330" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-28363310880600242122011-05-03T21:36:00.008+02:002014-05-15T17:30:59.907+02:001922 Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (Nosferatu, symfonia grozy)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXcThpZavOh4DncJHdDrjaNbmZyEHx-gxRfsPl-kyjdfCveCHejq4cicuGzAB8A0_1wIZDIulmSGkiauDSnkUBGY4SZBPlTEO15GgO2EFl0VEBpG3EZc_yyW3V3VzpwrjWbp7jjtKjuKxx/s1600/nos.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXcThpZavOh4DncJHdDrjaNbmZyEHx-gxRfsPl-kyjdfCveCHejq4cicuGzAB8A0_1wIZDIulmSGkiauDSnkUBGY4SZBPlTEO15GgO2EFl0VEBpG3EZc_yyW3V3VzpwrjWbp7jjtKjuKxx/s200/nos.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602576533215752834" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 200px; margin: 0 10px 10px 0; width: 150px;" /></a>Tytuł - <span style="font-weight: bold;">Nosferatu, eine Symphonie des Grauens</span><br />
Tytuł polski - <span style="font-weight: bold;">Nosferatu, symfonia grozy</span><br />
Reżyseria - <span style="font-weight: bold;">F.W. Murnau</span><br />
Premiera - <span style="font-weight: bold;">5 marca 1922</span><br />
Kraj - <span style="font-weight: bold;">Niemcy</span><br />
Gatunek - <span style="font-weight: bold;">Horror</span><br />
Długość - <span style="font-weight: bold;">94 minuty</span><br />
<br />
Chyba najsłynniejszy niemy film, ale czy najlepszy? Trudno to rozstrzygać, bo konkurencja jest duża, a i nie ma to większego sensu. Na pewno Nosferatu jest niezwykły, jedyny w swoim rodzaju, hipnotyzujący i przyciągający. Będzie ekstremalnie krótko jak na takie arcydzieło, ale zdaje mi się, że jest na tyle znane, że nie ma sensu się zbytnio rozpisywać. Po prostu szybki rzut okiem.<br />
<br />
Mamy tu do czynienia z luźną adaptacją Brama Stokera i jego Drakuli, a więc najpierw wyprawa do zameczku upiora, który potem przedostaje się do miasta i sieje zagładę. Historia tak znana, że nie ma sensu jej kolejny raz przytaczać. Zwrócić trzeba jednak uwagę, że Nosferatu to nie jest przystojniaczek, dżentelmen, a odrażający potwór na czym reżyser buduje niepowtarzalny klimat tego obrazu.<br />
<br />
Film jest niebywale ekspresyjny, przekoloryzowany, ale przez to upiorny. Atmosfera jest gęsta, wręcz dusząca widza. Charakteryzacja też niesamowita. Mógłbym o tym filmie pisać w samych superlatywach, bo to jeden z moich ulubionych. Po prostu trzeba zobaczyć!<br />
<br />
Herzog nakręcił remake i udało mu się to z powodzeniem. Doskonale wyczuł, to co w starym Nosferatu najbardziej hipnotyzujące i dodatkowo podkręcił, ale zachował umiar. Wspaniała robota pana Wernera, ale polecam najpierw zapoznać się z pierwowzorem.<br />
<br />
Moja ocena <span style="font-weight: bold;">5</span>/5<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlPFUCCeasIYVLBwRPA-VyCUYHzreXfT5lw9X8GT-G1O1JH4FBHVTFtKdGlYNZeoLrQWWXiankvW7VjCGMkMj0128GuFHlMHkuxfM9i0MJXZU24R3v391BFUdcwFP47Kr2x3ComkLhRGZg/s1600/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_002.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlPFUCCeasIYVLBwRPA-VyCUYHzreXfT5lw9X8GT-G1O1JH4FBHVTFtKdGlYNZeoLrQWWXiankvW7VjCGMkMj0128GuFHlMHkuxfM9i0MJXZU24R3v391BFUdcwFP47Kr2x3ComkLhRGZg/s200/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_002.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602576946801588674" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 67px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX23uuMUYjZ5DkqEKlL_ZlNBVytCCX9CPFux3MIgQ3fhXsFgxvenRTTxjLpafQVdICBGJg5gZIKsFXiZUfM6avKH4pFRjBvbmXIUt3GtHJIMu3dPKIEzRVtm5kReSlkhyHScFg8pCp80qQ/s1600/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_003.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX23uuMUYjZ5DkqEKlL_ZlNBVytCCX9CPFux3MIgQ3fhXsFgxvenRTTxjLpafQVdICBGJg5gZIKsFXiZUfM6avKH4pFRjBvbmXIUt3GtHJIMu3dPKIEzRVtm5kReSlkhyHScFg8pCp80qQ/s200/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_003.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602576940288616386" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 67px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBfFwiEdh2InA8sbZejCrkPIZ3GeRpkhv6HGvw45pe6WrvUbDaED9lm3hQhS4Jyu6lAqK19pi6A_b5GO4toEd2eeHeaqEqzSsNV79EXbL3fkfJpGJ8hhrM2CigmOAKPgIRrB4ofcTq5KBp/s1600/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_005.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBfFwiEdh2InA8sbZejCrkPIZ3GeRpkhv6HGvw45pe6WrvUbDaED9lm3hQhS4Jyu6lAqK19pi6A_b5GO4toEd2eeHeaqEqzSsNV79EXbL3fkfJpGJ8hhrM2CigmOAKPgIRrB4ofcTq5KBp/s200/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_005.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602576934616542882" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 67px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihCGHpahdogEHJ9JJu4A2OkWFPSjFdLVTPIssiuPR0H21fDNgH2v-RSxOVb3v2TOLBPps_X50LwESJN2cMc5G6Btprgv7ZKb1AkyzVi4k1tCcwQujibL45dB61uKpNixou0flLM81u4IIy/s1600/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_000.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihCGHpahdogEHJ9JJu4A2OkWFPSjFdLVTPIssiuPR0H21fDNgH2v-RSxOVb3v2TOLBPps_X50LwESJN2cMc5G6Btprgv7ZKb1AkyzVi4k1tCcwQujibL45dB61uKpNixou0flLM81u4IIy/s200/Nosferatu_1922_Symphony_of_Horror.avi_000.jpg" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602576934063191298" style="cursor: hand; cursor: pointer; float: left; height: 67px; margin: 0 10px 10px 0; width: 100px;" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-71576449880841239692011-05-03T19:06:00.010+02:002011-07-19T18:04:11.047+02:001927 The Unknown (Demon cyrku)Po gigantycznej przerwie - powrót. I lekkie zmiany treściowe. Skupiam się tylko na NIEMYCH filmach. Postaram się wygrzebywać mniej znane, ale bardzo dobre obrazy. Nie zabraknie też rzutów okiem na niepodważalne arcydzieła typu Caligari czy Nosferatu, ale niekoniecznie już teraz. Na początek coś zakurzonego, ale wartego odkurzenia!<br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc6mqLhVUN9XOCLdJlhQx3T7JsnvyCX4WlyChAEzMiw1BHIRum0AE88foSKsFjHzpRi_gVFuBX0Yu4S0EMEyr8aOXUsxcxvttGamnwNO_kpkVCSIAt4X1ZqIsL_A_OhUc2DUuaoMo8aO80/s1600/6960985.2.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 150px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc6mqLhVUN9XOCLdJlhQx3T7JsnvyCX4WlyChAEzMiw1BHIRum0AE88foSKsFjHzpRi_gVFuBX0Yu4S0EMEyr8aOXUsxcxvttGamnwNO_kpkVCSIAt4X1ZqIsL_A_OhUc2DUuaoMo8aO80/s200/6960985.2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602538498121720162" /></a>Tytuł - <span style="font-weight:bold;">The Unknown</span><br />Tytuł polski - <span style="font-weight:bold;">Demon cyrku</span><br />Reżyseria - <span style="font-weight:bold;">Tod Browning</span><br />Premiera - <span style="font-weight:bold;">4 czerwca 1927</span><br />Kraj - <span style="font-weight:bold;">Stany Zjednoczone</span><br />Gatunek - <span style="font-weight:bold;">Horror</span><br />Długość - <span style="font-weight:bold;">49 minut</span><br /><br />Po Freaks Toda Browninga pora na inny film tego reżysera. Podobnie jak tamten obraz i opisywany Demon cyrku ma bardzo ciężki klimat. Mamy tu do czynienia z interesującym horrorem, który w kilku momentach dowala widzowi prosto w twarz młotem. Sposób w jaki to robi daleki jest od współczesnych metod, czyli krwistych scen i zaskakujących trupów z szafy. Reżyser korzysta z subtelniejszych metod.<br /><br />Historia jest o cyrku. Bezręki Alonzo zakochuje się w córce właściciela cyrku, która nie cierpi mężczyzn przez ich ręce (a właściwie przez to, co oni z tymi rękami wyczyniają - ściskają, obmacują). O względy pięknej pani ubiega się też siłacz, którego bohater podpuszcza właśnie aby chwytał ją w swe silne ramiona. Jak się okazuje Alonzo to bandzior, który ukrywa się w cyrku i ręce ma całe, tylko sprytnie je ukrywa. Sytuacja się komplikuje, gdy dochodzi do zbliżenia między nim a Nanon - przez jej uściski może wyjść na jaw, że ma ręce. Bohater dla miłości postanawia... i tutaj następuje I szok. Potem będzie jeszcze kilka. Lęk przez szok. Szaleństwo Alonzo jest po prostu szokujące, a jednocześnie niebywale niepokojące - straszne.<br /><br />Gra aktorska Lona Chaneya sprawia, że film ogląda się jednym tchem. Napięcie towarzyszące seansowi trudno z czymkolwiek porównać. Godny uwagi obraz z naprawdę mocnym motywem.<br /><br />Moja ocena <span style="font-weight:bold;">3.5</span>/5<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjroxPV1H6PknjH8fulnEeQrlEOkXxwkT-3vACPQprmRAEBEqBOdOgtj408BOSRr3HNcIURKAmLNDwgJP8HW1lWjeMKghrKA4hMxl0PJxckrSv-uCCD0qoJFGLMndl9M3DWvqxQKEbmpZSj/s1600/05.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjroxPV1H6PknjH8fulnEeQrlEOkXxwkT-3vACPQprmRAEBEqBOdOgtj408BOSRr3HNcIURKAmLNDwgJP8HW1lWjeMKghrKA4hMxl0PJxckrSv-uCCD0qoJFGLMndl9M3DWvqxQKEbmpZSj/s200/05.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602543922863104674" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeuimebnzfwEnQ4FjUpku0LtSeHPZK2FGwWIcH7PjojFeKcGXGRq-P63AdmacCKgOw7f1O9CM951bH3OLAdl4UVCIq5Cntr-LZzcd1Xr6mq9yTNmr8N2gx7WPwt6rlrTuKaBKr-FZJ2KCB/s1600/04.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeuimebnzfwEnQ4FjUpku0LtSeHPZK2FGwWIcH7PjojFeKcGXGRq-P63AdmacCKgOw7f1O9CM951bH3OLAdl4UVCIq5Cntr-LZzcd1Xr6mq9yTNmr8N2gx7WPwt6rlrTuKaBKr-FZJ2KCB/s200/04.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602543902102405842" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVoa2xy55NslKsKwx25esn-til0TqoFRfWIPq8cXkIKo3NI2xkqZlskcf0G3YkX9XyI2Ll7lh6Xmrqac_IDtXwdl8qduqWDt8sYI4kaJPGqpOjvuyoTXonBOJdL36rkJJ96kS8Q0h_uv1g/s1600/02.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVoa2xy55NslKsKwx25esn-til0TqoFRfWIPq8cXkIKo3NI2xkqZlskcf0G3YkX9XyI2Ll7lh6Xmrqac_IDtXwdl8qduqWDt8sYI4kaJPGqpOjvuyoTXonBOJdL36rkJJ96kS8Q0h_uv1g/s200/02.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602543892675391874" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8WpU8hzSsB4Ek0pOTH5HmRgBzikRS6gwzxwLC_L-Hg6_ltgWQ4Ohs3RoG9WeficdGyosXtnKjY5zAJzeCycmUVcZJ3-1aJRr2pqSMDxwKOPOJBMI2_qbseXc9ATuTcSqro6XCATEPeBNK/s1600/01.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8WpU8hzSsB4Ek0pOTH5HmRgBzikRS6gwzxwLC_L-Hg6_ltgWQ4Ohs3RoG9WeficdGyosXtnKjY5zAJzeCycmUVcZJ3-1aJRr2pqSMDxwKOPOJBMI2_qbseXc9ATuTcSqro6XCATEPeBNK/s200/01.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602543877181802450" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-66780312206918691112010-12-07T17:56:00.015+01:002011-07-20T16:09:24.782+02:00Freaks, Make Way for..., Sugata Sanshiro, A Matter of Life..., The Ox-Bow Incident, Leave Her..., Best Years of..., Rio Grande, Kind Hearts...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS_OrbAOxrPGHILnizOPC8JmIHnVKLQTF-g8d7jDFYR4eqdGS1JY_MKC3IuxHb24-9OjUKj2GvrIufok3EGpxSJLqrATMTaxj59sVdJSi4hrZ6VKGoQ2XeG4oMR2BR3kKQL5jhs61WeDmP/s1600/Freaks+%25281932%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 137px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS_OrbAOxrPGHILnizOPC8JmIHnVKLQTF-g8d7jDFYR4eqdGS1JY_MKC3IuxHb24-9OjUKj2GvrIufok3EGpxSJLqrATMTaxj59sVdJSi4hrZ6VKGoQ2XeG4oMR2BR3kKQL5jhs61WeDmP/s200/Freaks+%25281932%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548321252774923042" /></a><span style="font-weight:bold;">Freaks (1932) / Dziwolągi</span><br />Film o cyrku pełnym dziwolągów, czyli ludzi zniekształconych czy to od urodzenia czy w wyniku wypadku. Bohaterowie są skrzywdzeni na różny sposób i niektóre kalectwa mogą budzić ogromne współczucie. Film jest prostym traktatem o tolerancji rozpisanym na kryminalny romans(?), który zmienia się w horror. Pewien sympatyczny karzeł jest strasznie bogaty, co chce wykorzystać piękna pani uwodząc go, a po ślubie trując i dziedzicząc tym samym jego majątek. Godny uwagi ze względu na odważne eksponowanie kalectwa bohaterów, ale także ze względu na atrakcyjność w odbiorze jako taką. Ogląda się jednym tchem.<br /><span style="font-weight:bold;">4/5*</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4jFfaeaqufNBHA3h4nTCNed0MuSVQ4_l4Ic_o1jEdE_ym3_hAVHi2_fW0oYqmSJZmtfxDIPqpD68hIN0yz-rZgvzaU9LtaxPn0_j3t_0p23ExXwCoIL9NJ2vyAZuCA3G-MpfqXcjvMrXx/s1600/Make+Way+for+Tomorrow+%25281937%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 144px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4jFfaeaqufNBHA3h4nTCNed0MuSVQ4_l4Ic_o1jEdE_ym3_hAVHi2_fW0oYqmSJZmtfxDIPqpD68hIN0yz-rZgvzaU9LtaxPn0_j3t_0p23ExXwCoIL9NJ2vyAZuCA3G-MpfqXcjvMrXx/s200/Make+Way+for+Tomorrow+%25281937%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320051475521122" /></a><span style="font-weight:bold;">Make Way for Tomorrow (1937)</span><br />Stare małżeństwo traci majątek i musi zamieszkać oddzielnie. Film o niechcianych przez dzieci, bo nieporęcznych, starych ludziach. Synowa organizując naukę gry w brydża nie może sobie pozwolić na to, by teściowa jej przeszkadzała, wnuczka niechętnie zabiera babcię do kina oszukując ją przy okazji itp. Rodzina kocha to małżeństwo, ale wygodniej byłoby widywać je raz na jakiś czas, a nie pozwolić na zamieszkanie razem. Bardzo smutny film, ale jednocześnie nie jest szczególnie interesujący z perspektywy czasu (kiepski formalnie), jednak wyciskaczem łez jest bez wątpienie jednym z najlepszych (niebanalnym zresztą).<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_yCuTeymhcBeBDdnTpGgGaHSweWF5vAzECODJiNc2HK-Vkq2OQ7Q6e3lezlaFNRs9-WfEMb3izn1NphkIy5wBVZYQMIL3f1s44WXPCh8OF9ZvIWZ47xByl8sTwd__9hTfJXDypOVOm38t/s1600/Sugata+Sanshiro+%25281943%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 136px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_yCuTeymhcBeBDdnTpGgGaHSweWF5vAzECODJiNc2HK-Vkq2OQ7Q6e3lezlaFNRs9-WfEMb3izn1NphkIy5wBVZYQMIL3f1s44WXPCh8OF9ZvIWZ47xByl8sTwd__9hTfJXDypOVOm38t/s200/Sugata+Sanshiro+%25281943%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320250394082914" /></a><span style="font-weight:bold;">Sugata Sanshiro (1943) / Saga o dżudo</span><br />Pierwszy film Kurosawy, nakręcony w 1943. Pełna jego wersja nie jest niestety dostępna, ale ta pocięta wyszła na początku lat 50 (bez konsultacji z twórcami) i da się ją oglądać. Czuć jednak, że brakuje pewnych scen. Mamy tu do czynienia z Kurosawą kształtującym swój warsztat - duży nacisk na psychikę bohaterów, to wszystko jednak nieco naiwne i zbyt naładowane patosem. Same walki - mam kolegę trenującego dżudo, któremu pokazałem ten film - bardzo dobre. Co prawda dżudo bardzo się od tamtej pory zmieniło i to pokazane w filmie Kurosawy nie byłoby skuteczne obecnie, ale jest to "czyste" dżudo w duchu Japońskim. Walczący długo, naprawdę długo się spinają, patrzą w oczy nim cokolwiek zaczną. Ostatnia scena, gdzie na górce się tłuką jest tak naładowana patosem, że aż razi. W ogóle film momentami wydaje się komiczny - zestarzał się nieco, ale jest wg mnie cennym obrazem. W szczególności fani Kurosawy powinni go obejrzeć, by wyłapać pewne charakterystyczne elementy, które z czasem wyewoluowały w kolejnych jego obrazach.<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmJFAs6BeEg9QWtWnur53bYCcM4WH8e0PtRdvq4pTUckYJFY8ZKysMiOcxToCOXQbmlJ0igj_BoaqNMtGy_P-5xmzl4slCA3RwuSHuab5zFWj1VRm9vGiNYEaFujivi6rbrA2Iuhlg9WMV/s1600/Matter+of+Life+and+Death+A+%25281946%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 78px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmJFAs6BeEg9QWtWnur53bYCcM4WH8e0PtRdvq4pTUckYJFY8ZKysMiOcxToCOXQbmlJ0igj_BoaqNMtGy_P-5xmzl4slCA3RwuSHuab5zFWj1VRm9vGiNYEaFujivi6rbrA2Iuhlg9WMV/s200/Matter+of+Life+and+Death+A+%25281946%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320354648714674" /></a><span style="font-weight:bold;">A Matter of Life and Death (1946) / Sprawa życia i śmierci</span><br />Prawdę mówiąc spodziewałem się intelektualnej miazgi, a film okazał się dosyć lekkim dramatem, a wręcz romansem. Sprawa wygląda tak, że to dzieło w Polsce jest kompletnie nieznany, a szkoda, bo reżyserzy zbudowali obraz bardzo oryginalny, choć momentami zbyt banalny. Powyższy, IMDB-owski opis fabuły jest dosyć lakoniczny, ale oddaje istotę fabuły. Ciekawe jest to, że zobaczyć możemy to co dzieje się w "niebie", wtedy zanika kolor i widzimy wizję zaświatów, która jest naprawdę interesująca. Sąd nad życiem bohatera poprzedza wybór obrońcy - może Platon? Wątki fantastyczne obrazu sprawiają, że film jest godny obejrzenia, bo historyjka miłości pilota i paniusi trochę przynudza. Świetnie jednak zbudowane są poboczne postacie - np. lekarz czy Francuz. Dodajmy do tego niemalże techniczną doskonałość obraz - cóż za rewelacyjne ujęcia i kolory! Sceny na motorze też nad wyraz dobre. Momentami można poczuć się jakby obcowało się z wizualizacją poezji.<br /><br />Generalnie mam mieszane uczucia (czy jest to film tylko bardzo dobry czy wybitny), na pewno jest jedyny w swoim rodzaju, wręcz magiczny i ogląda się go jednym tchem. Naprawdę szkoda, że jest zupełnie u nas nieznany.<br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHdCNUkFuQ-7bB7h61q-Eyzvj6supPLRo8Dih0pFIqtkVhJ6X5d0GSGubHUrMWYjqK6ItieoJ_r6LEujUbAKj6VnuDr1OlohQa_h7Lgv67_ythuaDOUsflNIY1IgyVa0t_cnUiX0ytxW8y/s1600/Whisky+Galore%2521+%25281949%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 150px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHdCNUkFuQ-7bB7h61q-Eyzvj6supPLRo8Dih0pFIqtkVhJ6X5d0GSGubHUrMWYjqK6ItieoJ_r6LEujUbAKj6VnuDr1OlohQa_h7Lgv67_ythuaDOUsflNIY1IgyVa0t_cnUiX0ytxW8y/s200/Whisky+Galore%2521+%25281949%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320448471184162" /></a><span style="font-weight:bold;">Whisky Galore! (1949)</span><br />Mała wysepka, gdzie nie ma zbyt wielu rozrywek. Podstawową jest wizyta w barze i szklaneczka whisky, ale pewnego dnia: NIE MA WHISKY. Spektakularne zbliżenia na przerażone twarze wyspiarzy i zaczyna się nuda. Tragedia społeczności nie trwa jednak długo, bo szczęśliwie (dla nich) nieopodal rozbija się statek z 50tys. butelkami whisky na export. Tutaj zaczyna się problem, bo dowódca jednostki wojskowej twierdzi, że nie można zabrać tych butelek, bo byłaby to ANARCHIA. Nikt jednak na to nie zważa i chłopi ruszają na nocną akcję, skrzętnie zaplanowaną. Potem zaczyna się zabawa w kotka i myszkę, próby odnalezienia butelek w domach i ogólnie jest zabawnie, w starym, dobrym, angielskim stylu. Humor specyficzny, ale jakże zabawny. Nie liczą się pojedyncze gagi, a film jako taki jest śmieszny.<span style="font-weight:bold;"><br />3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipP5W8PhtxMRkTZ-DT_jrXTDVGmoG4t8pNMpgCZyiA4ZWb57p6qMA0oooed8kQuGAwhI94YH7wzi6dPPBDZtTnq-Ye4MhhIOSeeCEeP7Le2iiCfRzbDzQ0sgJExU53TsaNoWl2ED7dEbJO/s1600/Ox-Bow+Incident+The+%25281943%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 142px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipP5W8PhtxMRkTZ-DT_jrXTDVGmoG4t8pNMpgCZyiA4ZWb57p6qMA0oooed8kQuGAwhI94YH7wzi6dPPBDZtTnq-Ye4MhhIOSeeCEeP7Le2iiCfRzbDzQ0sgJExU53TsaNoWl2ED7dEbJO/s200/Ox-Bow+Incident+The+%25281943%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320606812663394" /></a><span style="font-weight:bold;">The Ox-Bow Incident (1943) / Zdarzenie w Ox-Bow</span><br />Ambitny western z Henrym Fondą podejmujący sprawę samosądu i linczu. Pewien farmer zostaje zamordowany i mężczyźni z miasteczka ruszają złapać morderców i wykonać na nich wyrok. Udaje im się dorwać trzech podejrzanych typów, pewne poszlaki wskazują, że to oni byli sprawcami morderstwa, lecz nie ma żadnych niepodważalnych dowodów. Czy wyrok zostaje wykonany nie zdradzę, ale jakikolwiek by nie był, to wydźwięk filmu jest oczywisty - samosąd nie jest niczym dobrym. Jakkolwiek banalnie brzmi ten opis, film jest zupełnie niebanalny.<br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><a href="http://zbroiowisko.pl/viewtopic.php?f=49&t=5164">Download Zdarzenie w Ox-Bow</a><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDjJAuNb1Md-JfZDrtnm664ghZHN9agZ_D680TZnBrJeVeLddKQFwsbRpB-r1x0z7fbfPGZaooAq-Sg4qpm831ijfWsktcRcIXF3n2OX1hLLitDevoBjPbNrN6E-AjVJaTQIyw6rxq4BVk/s1600/Leave+Her+to+Heaven+%25281945%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 109px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDjJAuNb1Md-JfZDrtnm664ghZHN9agZ_D680TZnBrJeVeLddKQFwsbRpB-r1x0z7fbfPGZaooAq-Sg4qpm831ijfWsktcRcIXF3n2OX1hLLitDevoBjPbNrN6E-AjVJaTQIyw6rxq4BVk/s200/Leave+Her+to+Heaven+%25281945%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320748197239794" /></a><span style="font-weight:bold;">Leave Her to Heaven (1947) / Zostaw ją niebiosom</span><br />Piękna dziewczyna wychodzi za mąż za nie mniej pięknego mężczyznę. Kochają się całym sercem, lecz on ma niepełnosprawnego brata, któremu trzeba poświęcić dużo uwagi. Na początku nie przeszkadza jej to, lecz z czasem irytuje ją, że uwaga męża nie jest w całości skierowana na nią. Rozwiązuje ten problem w sposób drastyczny, lecz wyrastają kolejne problemy, z którymi radzi sobie nie mniej brutalnie. Czyste zło czy skrzywiona emocjonalnie kobieta? Ciekawa analiza psychologiczna bohaterki i naprawdę mocny film o intrygującej fabule.<br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs9xgAMmidcXVTfb32GBMwT3Cg_3atZ4n_qo6pO0lIMlCMR2HmxCqIfHj9ZIUWNRxMx7JcPh4hAHn05u8NXJO6zh1zD-BnvMsh9DSOLr_SVLo5UbEDvQlsvwOpUoK5Sec0jm0DndaRlLVN/s1600/Best+Years+of+Our+Lives+The+%25281946%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 142px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs9xgAMmidcXVTfb32GBMwT3Cg_3atZ4n_qo6pO0lIMlCMR2HmxCqIfHj9ZIUWNRxMx7JcPh4hAHn05u8NXJO6zh1zD-BnvMsh9DSOLr_SVLo5UbEDvQlsvwOpUoK5Sec0jm0DndaRlLVN/s200/Best+Years+of+Our+Lives+The+%25281946%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320876027353218" /></a><span style="font-weight:bold;">Best Years of Our Lives (1946)</span><br />Po II wojnie światowej trójka weteranów wraca do Stanów Zjednoczonych i próbuje odnaleźć się w swoim życiu. Na pytanie co były żołnierz potrafi pracodawca uzyskuje odpowiedź: "Tylko zrzucać bomby", co nieszczególnie przyda się w pracy. Młody chłopak, który stracił obie ręce i bankier nie mogący odnaleźć się w normalnym świecie. Bardzo dobry, choć w ogólności wydał mi się bardzo banalny i ckliwy. Na uwagę zasługuje szczególnie historia pilota, którego zdradza żona, a on sam ma koszmary związane ze śmiercią przyjaciela.<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOKt1rIOQufns-1O8W_vksJJ16C2asTYH4A8s0O7D1kyx2vuZwqLi-syCzm8RAiVomKjsPHji0BBqE98B06hqG5JfBWrAPm-rMEDT_GkVASVzOkx2piofrvZ0km0izI-gIxGorVZlu7nn5/s1600/Kind+Hearts+and+Coronets+%25281949%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 131px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOKt1rIOQufns-1O8W_vksJJ16C2asTYH4A8s0O7D1kyx2vuZwqLi-syCzm8RAiVomKjsPHji0BBqE98B06hqG5JfBWrAPm-rMEDT_GkVASVzOkx2piofrvZ0km0izI-gIxGorVZlu7nn5/s200/Kind+Hearts+and+Coronets+%25281949%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320554750237346" /></a><span style="font-weight:bold;">Kind Hearts and Coronets (1949) / Szlachectwo zobowiązuje</span><br />Czarna komedia brytyjska o przecudownej intrydze. Potomek arystokratycznej rodziny, aby odziedziczyć tytuł, którego został pozbawiony musi zamordować 8 swoich krewniaków. Film nie ma jakichś szczególnych gagów, żartów sytuacyjnych, ale jako taki, w całości, jest absolutnie rozbrajający. Do tego Alec Guiness, który wcielił się w 9 ról - rewelacyjnie rozwiązane technicznie. Po prostu trzeba znać!<br /><br />PS Alec Guiness grał m.in. Obi Wana w starych Gwiezdnych Wojnach. P.<br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU1ikL4Y4ap-XXrEYuN_sBlhFA3hXmnADHvdNLXBvag7Y8Z43G_cgkDu2j-yilKtuSyFqKXLzBcpx5uKeQUuHQPdnAuzeO5v3OB-ovHh56Xy5snam1xgjsJpgxa8pG07XjikjM_qW5mI80/s1600/Rio+Grande+%25281950%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 144px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU1ikL4Y4ap-XXrEYuN_sBlhFA3hXmnADHvdNLXBvag7Y8Z43G_cgkDu2j-yilKtuSyFqKXLzBcpx5uKeQUuHQPdnAuzeO5v3OB-ovHh56Xy5snam1xgjsJpgxa8pG07XjikjM_qW5mI80/s200/Rio+Grande+%25281950%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548320932460538994" /></a><span style="font-weight:bold;">Rio Grande (1950)</span><br />Absolutny klasyk westernów - Amerykanie tłuką się z Indianami. Jest Wayne, a reżyserem jest John Ford i chyba wiele więcej pisać nie trzeba. Miks spektakularnej akcji i małych lub dużych dramatów bohaterów. Film opiewający siłę charakteru, męstwo, honor i odwagę.<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><br />* - skala bez połówek.setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-20920435724420037182010-10-24T09:57:00.005+02:002010-12-08T15:55:33.898+01:00M, Sabotage, Adam's Rib, Mr. Smith Goes to Washington, It Happened One Night, On the Town, High Sierra i White HeatZe względu na brak dostępu do internetu w mieszkaniu zmuszony jestem zmienić formę bloga. Nie będą to już mini recenzje, a raczej recenzje mikro. Na dodatek wrzucane zbiorowo. Lepsze to niż nic.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv-MzEVNUbBoGAt8O_TtxxJrRHZqBHz4cZ8aKY2h2kSOVa6EXWXmgpGAET1I2rj9xYGezhFRHRVLrY1K3LBAI2Q-od0gnhMHgbBk66bvj4N5_wYSQIFDTdXOYLTmty7DVtCpPHHbPB4FYL/s1600/220px-M_poster.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 132px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjv-MzEVNUbBoGAt8O_TtxxJrRHZqBHz4cZ8aKY2h2kSOVa6EXWXmgpGAET1I2rj9xYGezhFRHRVLrY1K3LBAI2Q-od0gnhMHgbBk66bvj4N5_wYSQIFDTdXOYLTmty7DVtCpPHHbPB4FYL/s200/220px-M_poster.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548323982062041090" /></a><span style="font-weight:bold;">M (1931)</span><br />Film Fritza Langa, niemieckiego reżysera, przedstawiciela niemieckiego ekspresjonizmu, M swoją premierę miał w 1931 roku. Opowiada on o dzieciobójcy, którego szuka policja, a także, co ciekawe, przestępcy. Okazuje się, że wzmożona aktywność władz przeszkadza rzezimieszkom w uprawianiu ich zawodu. Postanawiają zatem wziąć sprawy w swoje ręce i złapać zwyrodnialca, by znowu móc spokojnie prowadzić interesy. Jednak motywacją ich działań nie jest tylko pragnienie starego spokoju, czują również obowiązek wobec społeczeństwa - pozbyć się naprawdę groźnego przestępcy zabijającego niewinne dzieci. Film stawia ciekawe pytanie - czy przestępcy mogą sądzić innych przestępców?<br /><br />Zaczyna się od porwania przez pana M kolejnej ofiary, po tym zdarzeniu w mieście zapanował prawdziwy chaos. Każdy staje się podejrzany, policja sprawdza wszystkie tropy i pracuje bez ustanku. Prawie pół filmu pokazuje działania aparatu ścigania, potem następuje świetne zestawienie dwóch scen. W jednej przy stole siedzą policjanci, zaś w drugiej przestępcy. Sceny przenikają się i uzupełniają, obie strony barykady chcą za wszelką cenę złapać mordercę. Film nieco przyspiesza, gdy pewien ślepiec kojarzy fakty i wskazuje bandziorom, kto jest M-em. Zaczyna się pościg, a pętla na szyi mordercy zaciska się. Cudownie oddany został jego strach i bezradność, gdy już prawie go mają. Film wieńczy scena, gdy przestępcy urządzają samosąd, lecz z pewnymi regułami - M ma obrońcę, a oni nie chcą go od razu zlińczować. Gdy jednak prawie do tego dochodzi, wkracza prawdziwa policja i na tym kończy się film.<br /><br />W scenie procesu pada wiele argumentów za i przeciw karze śmierci. M okazueje się niepoczytalnym człowiekiem, któremu wewnętrzny głos każe zabijać, choć sam tego nie chce. Ta wewnętrzna siła jest na tyle mocna, że nie może jej się oprzec. Nieważne to jednak, gdyż uznanie go za niepoczytalnego sprawi, że trafi do kliniki, a stamtąd być może ucieknie czy nawet zostanie zwolniony, a wtedy zacznie znowu mordować. Wiara w zmianę, naprawę człowieka czy może 100% pewność w to, że już nigdy nie dopuści się zbrodni? Fundamentalna kwestia, na którą twórcy nie odpowiadają jednoznacznie. Przestępcy nie są ukazani w złym świetle, po prostu jest to jedna ze stron w dyskusji. Nieistotne jest w sumie czy zostanie zabity czy nie - ważniejsze dla twórców jest to, czy oddany zostanie w ręce prawdziwego sądu. Samosąd nie jest dobrym wyjściem zdaje się jest najważniejszym przesłaniem tego obrazu.<br /><br />Od strony technicznej mamy do czynienia z dziełem niewiarygodnym. Cudowna kompozycja filmu, niesamowite ujęcia i gra aktorska. Drażnią jedynie piskliwe głosy i gdyby nie one to nic nie stałoby na przeszkodzie powiedzieć, że nie zestarzał się w ogóle. Aktualna tematyka, interesujący scenariusz, który nie pozwala oderwać wzroku od ekranu. Jeden z najważniejszych filmów tamtych lat, którego nie wypada nie znać.<br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjehR0y1soMlwwLZ2paxEfYTV0ETHmHa04u69nEf791eKSbtNKI_3KwG7B0css2EuRCM9C5JiQzqyKISYVP0kJsqq8XgQ5NwU-NvQsT6jcXADxkQQPbzrt8suas1RQYe61-0Cdovoq-V7_e/s1600/Sabotage1936.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 136px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjehR0y1soMlwwLZ2paxEfYTV0ETHmHa04u69nEf791eKSbtNKI_3KwG7B0css2EuRCM9C5JiQzqyKISYVP0kJsqq8XgQ5NwU-NvQsT6jcXADxkQQPbzrt8suas1RQYe61-0Cdovoq-V7_e/s200/Sabotage1936.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548324311338467938" /></a><span style="font-weight:bold;">Sabotage (1936) / Sabotaż</span><br />Sabotaż nakręcony w 1936 roku to już niemalże dojrzały Alfred Hitchcock. Film rozpoczyna ujęcie na definicję sabotażu ze słownika, zaś potem w całym Londynie nastaje ciemność. Okazuje się, że ktoś zasabotował elektrownię. Tym kimś jest nie kto inny, jak właściciel kina potrzebujący pieniędzy i działający na usługach tajemniczej organizacji. Następną jego akcją ma być wysadzenie cyrku, lecz detektyw siedzi mu na piętach, więc przestępca wysługuje się synem swojej żony. Skutek jest katastrofalny, a dalsze konsekwencje zaciskają pętlę na szyi antybohatera - zarozumiałego gbura. <br /><br />Hitchcock w mistrzowski sposób buduje intrygę i grając na emocjach widza tworzy obraz, od którego trudno oderwać wzork. Można mu niestety zarzucić kilka niekonsekwencji, ale w ogólnym rozrachunku jest to obraz kompletny i bardzo dobry film. Kolejny raz główny zły zostaje ukarany, a kobieta również popełniająca zbrodnię - powiedzmy w afekcie - zostaje całkowicie uniewinniona i wraz z policjantem żyją zapewne długo i szczęśliwie. Podobnie było w bardzo dobrym, choć już nieco przestarzałym, Szantażu.<br /><br />Film Sabotaż nie jest żadnym arcydziełem i właściwie nie ma w sobie nic, co czyniłoby z niego obraz w jakikolwiek sposób wyróżniający się. Dla fanów Hitcha pozycja obowiązkowa w dalszej kolejności, reszta może sobie odpuścić, choć te 75 minut to mile spędzony czas.<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwZBgOqly2-L_KX6SEj2Kw41C_RHjxX2hx_ojUhB8KijXLOHh_OWXCUTQ0KgLnb-nTMrpaQkYl7qpYAFwVlhrEBol2gWfeTsvZvFG5kqH-PIj0lN-R9Y31DK_GXJgfMStU2rAf8e6aSDs6/s1600/220px-Adamsrib.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 131px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwZBgOqly2-L_KX6SEj2Kw41C_RHjxX2hx_ojUhB8KijXLOHh_OWXCUTQ0KgLnb-nTMrpaQkYl7qpYAFwVlhrEBol2gWfeTsvZvFG5kqH-PIj0lN-R9Y31DK_GXJgfMStU2rAf8e6aSDs6/s200/220px-Adamsrib.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548323813470919186" /></a><span style="font-weight:bold;">Adam's Rib (1949) / Żebro Adama</span><br />Małżeństwo prawników ściera się w sądzie. Ona broni kobietę, która usiłowała zabić zdradzającego ją męża, on ją oskarża. Na przemian ze scenami z sądu ukazane są zmieniające się relacje w domu, wieczorem. Na początku trzymają dystans do pracy, jednak z czasem dochodzi do konfliktu. Sprawa jest dobrym pretekstem do walki o równouprawnienie kobiet. Nie jest jednak tak, że Adam (on) jest szowinistą, zależy mu tylko na naprawdę sprawiedliwym wyroku, zaś Amanda (ona) stosując różne sztuczki nagina prawo, by wybronić klientkę. Film jest dosyć luźny, momenty na poważnie przeplatają się z luźną atmosferą relacji małżeńskich. Jednak nic głębszego z filmu właściwie nie wynika - po prostu miejmy zdrowy rozsądek i walcząc o coś spójrzmy najpierw na siebie. Odnosi się to aktualnie do np. wojujących gejów pragnących tolerancji samemu będąc nietolerancyjnymi itp. Film jest bardzo przyjemny w odbiorze. Odradzam oglądać w towarzystwie drugiej połówki, z którą w kwestii równouprawnienia ma się nieco odmienne zdanie (już nie chodzi o to czy oboje jesteście za, tylko o stosunek do obecnej sytuacji - czy równouprawnienie już jest czy nadal trzeba o nie walczyć?).<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhta_izIFnuoJSTU6IcxQaDqtAtXJUfJd30zXewROF3z2crs8xOxS__kyfPY1q6Nt67KgoZjxFmFbRMghf5NcYMgJfbVjUUtgyThFnSoNdx6RrAeVuLa99rKWQgTpIYiNa8iKvM7-bZrBgY/s1600/220px-Smith_goes.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 129px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhta_izIFnuoJSTU6IcxQaDqtAtXJUfJd30zXewROF3z2crs8xOxS__kyfPY1q6Nt67KgoZjxFmFbRMghf5NcYMgJfbVjUUtgyThFnSoNdx6RrAeVuLa99rKWQgTpIYiNa8iKvM7-bZrBgY/s200/220px-Smith_goes.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548323897248471698" /></a><span style="font-weight:bold;">Mr. Smith Goes to Washington (1939) / Pan Smith jedzie do Waszyngtonu</span><br />Nieco mniej znany film Franka Capry Mr. Smith Goes to Washington to kolejny obraz o ponadczasowym wydźwięku. Tym razem nie skupia się na życiu jednostki, sensie jej życia, ale na ideałach budujących naród. Młody chłopak pełen ideałów zostaje wybrany do seantu, aby głosował jak mu każą, gdy dowiaduje się o tym zaczyna walczyć z pociągającymi za sznurki. Błyskawicznie go jednak oczerniają i chcą wyrzucić z senatu, ten jednak pod wpływem dziewczyny, która przypomina mu o Lincolnie, nie poddaje się. Capra w tak umiejętny sposób buduje więź między panem Smithem a widzem, że chyba tylko oglądając To wspaniałe życie (również tego reżysera) można podobnie się czuć. W obu filmach tytułową rolę gra James Stewart, który tworzy kreacje niezapomniane. Film Pan Smith jedzie do Waszyngtonu to jeden z bardziej inspirujących obrazów jakie kiedykolwiek widziałem. Jest to lekkie kino, zdecydowanie dla każdego, ale za tą lekkością kryje się cudowna, choć banalna, prawda. Nieważny jest jednak poziom banału, gdyż Capra tak manipuluje uczuciami widzów, że po seansie czujemy się lepszym człowiekiem.<br /><br />Technicznie obraz nie do końca domaga, często krótkie sceny są poszatkowane ujęciami, niektóre nie zmieniają nic, po prostu było cięcie i kamera rusza z tego samego miejsca. Troszkę mnie to drażniło na początku, ale okazuje się, że w momencie gdy film rozkręcił się na dobre i zaczął emanować na przemian złą energią i dobrą, to kompletnie to nie przeszkadzało.<br /><br />Oba filmy (ten i It's Wonderful Life) to absolutny kanon, który powinien znać każdy. Jedne z najprzyjemniejszych filmów jakie kiedykolwiek stworzono. Okazuje się, że film, który ogląda się wyśmienicie, płynie się przez niego, nie musi być prymitywny i prosty. Capra to taki Dickens filmowy, a nawet optymizm płynący z jego filmów jest jeszcze większy. <br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgleHbgHkUV8p3dqQOdoJ2ke264gWwIKvvXUwRJECAvNxlTNfwYBT-2a7-R5knYwPI4i-rPT0emXXYfxwPCN0ITfVJ44se3HW8blNCY7ytn5_nUR3QXETGt_dMOrs8gDwZ2fWbZ7scQCjh1/s1600/It+Happened+One+Night+%25281934%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 132px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgleHbgHkUV8p3dqQOdoJ2ke264gWwIKvvXUwRJECAvNxlTNfwYBT-2a7-R5knYwPI4i-rPT0emXXYfxwPCN0ITfVJ44se3HW8blNCY7ytn5_nUR3QXETGt_dMOrs8gDwZ2fWbZ7scQCjh1/s200/It+Happened+One+Night+%25281934%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548323394105906274" /></a><span style="font-weight:bold;">It Happened One Night (1934) / Ich noce</span><br />Kolejny dobry film Franka Capry ukoronowany zestawem oskarów w roku 1934. Tym razem nie jest to film o życiu, ideałach, a po prostu o miłości. Lekka komedia romantyczna o uciekającej do Nowego Jorku dziewczynie, której ojciec nie chce zgodzić się na jej ślub. Podczas ucieczki poznaje dziennikarza, za któym zdecydowanie nie przepada, ale jest na niego skazana. Z czasem rodzi się uczucie i wbrew przeciwnościom losu film kończy się dobrze. Banał jak cholera, ale zrobiony z wyczuciem i rewelacyjnymi kreacjami aktorskimi - szczególnie Clark Gable się wyróżnia. Jest to dobry film, ale zmęczony jestem już takimi banalnymi historyjkami (i nie lubię komedii romantycznych jakie by nie były).<br /><span style="font-weight:bold;">4/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV7L9_sSrt1y44RgxMuDJqIkB7X-vJPC-IDZqjf6OvFcTva7TLn6lexQqMRndAHnX4nFgpxfZNObp9UeQNjyApoo7Qmf1Mbz5XNIWB1z-weHY_mmUK3sebKfHBbjJjaOJl1b8guF0HQYfj/s1600/220px-On_the_Town_poster.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 131px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV7L9_sSrt1y44RgxMuDJqIkB7X-vJPC-IDZqjf6OvFcTva7TLn6lexQqMRndAHnX4nFgpxfZNObp9UeQNjyApoo7Qmf1Mbz5XNIWB1z-weHY_mmUK3sebKfHBbjJjaOJl1b8guF0HQYfj/s200/220px-On_the_Town_poster.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548324209198570674" /></a><span style="font-weight:bold;">On the Town (1949)</span><br />Głupawy musical o marynarzach przybijających do Nowego Jorku i mających 24 godziny czasu, nim muszą wrócić na okręt. Biegają i zwiedzają miasto, podbijają serca niewiast i tańcząc śpiewają oraz śpiewając tańczą. Romantyczne pioseneczki, trochę wesołych, ale żadna z nich nie dorównuje temu, co dzieje się w Singin' in the Rain, gdzie każdy z utworów wpada w ucho, nie wspominając o Wizard of Oz, gdzie do czynienia mamy z czymś więcej niż wesołymi piosenkami. On the Town to po prostu głupi musical dla niewymagających widzów. Oglądałem go między ciężkim, intelektualnym kinem, więc pewnie dlatego, gdy zobaczyłem te radosne wygłupy, to złapałem się za czoło i zamykając oczy pochyliłem głowę.<br /><span style="font-weight:bold;">1/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBsLuRuQJljrU1p-I4gNh786XIAbUqwIVxjIfK1AJ2tVhyphenhyphenNYkAzV2TqDQy4gFfBPxHjjuKb7wA0cDF3uXKJROoyIKK9tbPk1UIXILM26eOt7j2p61nlbwXRCaNbPHeNCgP5vPSkDy61kEP/s1600/High+Sierra+%25281941%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 142px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBsLuRuQJljrU1p-I4gNh786XIAbUqwIVxjIfK1AJ2tVhyphenhyphenNYkAzV2TqDQy4gFfBPxHjjuKb7wA0cDF3uXKJROoyIKK9tbPk1UIXILM26eOt7j2p61nlbwXRCaNbPHeNCgP5vPSkDy61kEP/s200/High+Sierra+%25281941%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548323282826988050" /></a><span style="font-weight:bold;">High Sierra (1941)</span><br />High Sierra to kolejny kryminał z niezawodnym Humphreyem Bogartem. Tym razem jest typowym bandytą, choć nie pozbawionym ludzkich uczuć. Po odsiedzeniu 8 lat więzienia Earl wraca do gry i od razu dostaje robotę przy obrabowaniu sejfu hotelowego. W międzyczasie poznaje kaleką dziewczynę, w której się zakochuje. Funduje jej operację, ta jednak kocha innego. Pozostaje mu jedynie kobieta-przestępca. Wszystko zmierza do nieuchronnego złego końca - spektakularny pościg w najwyższych górach Ameryki (komicznie przyspieszony) i Bogart dostający kulkę w łeb na finisz. Całkiem przyjemnie się to ogląda, ale nie jest to porywające widowisko. Daleko w tyle za tuzami gatunku. <br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span><br /><hr><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgvgTQPi967dRW9nm_Um4T0xa23LPO5QAe2tXb0UBQes3gEAyf4RHycHPV5WNOmKWmwEzpwfdlZTN4zOK5tSLfCDvPdaBb60UvHQWEaKpSENAmJRLht7-hjCFvc5HcEyzoxYkMErXG0-r6/s1600/White+Heat+%25281949%2529.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 131px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgvgTQPi967dRW9nm_Um4T0xa23LPO5QAe2tXb0UBQes3gEAyf4RHycHPV5WNOmKWmwEzpwfdlZTN4zOK5tSLfCDvPdaBb60UvHQWEaKpSENAmJRLht7-hjCFvc5HcEyzoxYkMErXG0-r6/s200/White+Heat+%25281949%2529.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548323099823115586" /></a><span style="font-weight:bold;">White Heat (1949) / Biały żar</span><br />Brutalny przestępca ze swoją bandą rabują pociąg. Cody szybko zostaje osaczony przez gliniarzy, więc aby uniknąć komory gazowej przyznaje się do innego przestępstwa, za które wsadzają go na dwa lata. Policja podstawia mu do celi gliniarza pod przykrywką, który ma dowiedzieć się kto jest paserem. Cody jednak ucieka, ale wraz z Vicem (wtyczką policji) i kilkoma innymi mętami. Na początku równa rachunki z członkiem swojego gangu, który przywłaszczył sobie władzę i jego żonę. Na dodatek zabija matkę Cody'ego. Po wyrównaniu rachunków idą na całość - skok na prawie pół miliona. Powiodłoby się, gdyby nie Vic naprowadzający policję na trop. Dużo wątków, długa historia, ale zarazem bardzo spójna i dobrze wyważona. Świetnie nakreślony jest rys psychologiczny Cody'ego, którego nękają częste bóle głowy, jego miłość do matki i czysta brutalność. Ten film z pewnością wiele wniósł do nowej wersji Scarface'a, a wzorowany był na starej po części. Jest to kino znacznie nowocześniejsze i nie zestarzało się w ogóle. Bardzo dobry, mocny kryminał, mniej znany u nas film-noir, który warto poznać.<br /><span style="font-weight:bold;">3/5</span>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4794610543969919704.post-4641547671844874132010-10-02T15:42:00.007+02:002011-07-19T18:05:38.723+02:001941 Citizan Kane (Obywatel Kane)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWh-fF3jPT31a1vBjau5NUyA_K4yHJJInK7C3kv5u_acJO5oYqmizBIW1mMGwA34iuWaLsnwJRsdrzjKHKWak1Ugd3lqvfWFF03nEA_WlsoNck3wOhSeBGuadxZMm4tGttTNlCW74s2Tr8/s1600/kane.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 215px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWh-fF3jPT31a1vBjau5NUyA_K4yHJJInK7C3kv5u_acJO5oYqmizBIW1mMGwA34iuWaLsnwJRsdrzjKHKWak1Ugd3lqvfWFF03nEA_WlsoNck3wOhSeBGuadxZMm4tGttTNlCW74s2Tr8/s320/kane.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5523448651255269250" /></a>Tytuł - <span style="font-weight:bold;">Citizen Kane</span><br />Tytuł polski - <span style="font-weight:bold;">Obywatel Kane</span><br />Reżyseria - <span style="font-weight:bold;">Orson Welles</span><br />Premiera - <span style="font-weight:bold;">5 września 1941</span><br />Kraj - <span style="font-weight:bold;">Stany Zjednoczone</span><br />Ranking - <span style="font-weight:bold;">IMDb 8.6, Filmweb 8.1</span><br />Gatunek - <span style="font-weight:bold;">Dramat</span><br />Długość - <span style="font-weight:bold;">119 minut</span><br />Studio - <span style="font-weight:bold;">RKO Radio Pictures</span><br />Język - <span style="font-weight:bold;">Angielski</span><br />Kolor - <span style="font-weight:bold;">Czarno-biały</span><br /><hr><br />Będzie bardzo krótko, bo raz że film oglądam kolejny raz (więc nie mogę napisać na świeżo), a dwa trudno mi o tym filmie cokolwiek pisać. Uważam ten obraz, ten debiut reżyserski Wellesa, za absolutne arcydzieło i największy film w całej historii kina. Arcydzieło niepodważalne i nie poddające się żadnej krytyce. <br /><br />Fabuła w telegraficznym skrócie: magnat prasowy Kane na łożu śmierci powiedział "różyczka". Pismaki postanawiają, aby wzbogacić dodatek specjalny o Kane'ie, przeprowadzić śledztwo, cóż oznacza ta różyczka. Dziennikarz po kolei przeprowadza wywiady z bliskimi Kane'owi osobami i widz coraz bardziej odkrywa osobowość Kane'a. Odpowiedź na to, czym była (kim?) różyczka tylko pozornie zostaje podana widzowi na tacy. Nie będę tutaj interpretował tego obrazu.<br /><br />Scenariusz był przełomowy, wielowątkowy i możliwy do interpretacji na wiele sposobów. Jednocześnie zaglądał głęboko w ludzką psychikę (rewolucyjna koncepcja od tyłu i klamrowa kompozycja). Dodajmy do tego mistrzowskie kreacje aktorów (Welles w roli Kane'a to jedna z najwspanialszych kreacji wszech czasów), rewolucyjny montaż, rewolucyjne ujęcia, rewolucyjna gra światłem - a wręcz cała realizacja jest rewolucyjna. Obywatel Kane to był przełom między starym kinem, a kinem nowoczesnym. Kino podzielić można na dwa okresy - przed Kane'em i po. Już nic po nim nie było takie same. Spróbujcie obejrzeć starszy film (sprzed Kane'a), a potem coś po Kane'ie, a wszystko stanie się dla was jasne, jaki wkład Welles z ekipą włożył w rozwój kinematografii. Nie jest to jednak tylko nowoczesne świecidełko, a obraz kompletny, mocny i nie pozwalający przejść obok siebie obojętnie. Wad jakichkolwiek brak. Brak znajomości tego obrazu równa się z mniej więcej z brakiem znajomości Wojny i pokoju Tołstoja. Ta sama ranga arcydzieła w swojej branży.<br /><br />Moja ocena <span style="font-weight:bold;">5</span>/5<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCaBhLlras3Hn8UNWjxGVzJwQ5Mj2cocQdEf7GrB38wggKoMpCyZrucnKsVHbaH9JDIJLsIWC_MEMP-gJUUxyqTBc9m-68Kem_YYIWnCjcVCDYF6J1EBqYzxmPO_hQG6rprqIGWyUnJ9ks/s1600/kane4.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCaBhLlras3Hn8UNWjxGVzJwQ5Mj2cocQdEf7GrB38wggKoMpCyZrucnKsVHbaH9JDIJLsIWC_MEMP-gJUUxyqTBc9m-68Kem_YYIWnCjcVCDYF6J1EBqYzxmPO_hQG6rprqIGWyUnJ9ks/s200/kane4.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5523448812120460738" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4OZbthTAYOQgGRjzwEFhopAFksoOZc9MmjHJA679z1Ay69yEgctJc-nAcrY3VzIhAbcLmhGIf8mLZUHe0I9HUZkvIymu5AJKdjXf2FNPJGg8t1qxYouWxJXrEehxIvFUXlS7kHPK9DIbl/s1600/kane3.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4OZbthTAYOQgGRjzwEFhopAFksoOZc9MmjHJA679z1Ay69yEgctJc-nAcrY3VzIhAbcLmhGIf8mLZUHe0I9HUZkvIymu5AJKdjXf2FNPJGg8t1qxYouWxJXrEehxIvFUXlS7kHPK9DIbl/s200/kane3.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5523448810805160562" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg877Be_XbOOZMt7MRg3CZPKJNxG2UOaogi1rYSNUC8j-vQrBvRiIWlUQ33QAtshb-fTwcOR4LUmXPfASD7FHvHAyZda3Hh6ejAO85faJGFUkwqNH_-psU3C_0_HWC2CFzVtaQ1zDb7303R/s1600/kane2.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg877Be_XbOOZMt7MRg3CZPKJNxG2UOaogi1rYSNUC8j-vQrBvRiIWlUQ33QAtshb-fTwcOR4LUmXPfASD7FHvHAyZda3Hh6ejAO85faJGFUkwqNH_-psU3C_0_HWC2CFzVtaQ1zDb7303R/s200/kane2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5523448793360620994" /></a> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHB1DvMlhOcUCKcbKPeNNGwE3idXHzP-qkg1MoU_6ZJupvK7SrhnbnFVmFArxUbnpQej-WoQS37VqUXizHZTgeeCgD-FirBVZeL-vhGPr5NUdYuQqwnQd3pbOuunctQodJ5kUSjIgCjPSq/s1600/kane1.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px; height: 75px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHB1DvMlhOcUCKcbKPeNNGwE3idXHzP-qkg1MoU_6ZJupvK7SrhnbnFVmFArxUbnpQej-WoQS37VqUXizHZTgeeCgD-FirBVZeL-vhGPr5NUdYuQqwnQd3pbOuunctQodJ5kUSjIgCjPSq/s200/kane1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5523448783056910818" /></a>setezerhttp://www.blogger.com/profile/18422429543635900346noreply@blogger.com0